29 Ekim Cumhuriyet bayramında apartmana bayrak astırmazdı. Apartmana yandaşlarında başka kimse giremezdi.apartman komşularının bütün mallarını çalar,sonrada ramazanda iyilik yapıyormuş gibi onlara küçük şeyler alırdı.
"beyazıt öztürk"her insan onu kendi ailesinden biri gibi görüyor. Yasemin'in penceresi diye bir programa katılmıştı. çok etkilenmiştim. Gerçekten "iNSAN".
Su garıp halımden bılen ısvelı nazlım
Gönlüm hep senı arıyor neredesın sen
Datlı dıllım güler yüzlüm hey ceylan gözlüm
Gönlüm hep senı arıyor,neredesın sen,neredesın sen
Ben aglarsam aglayıp,gülersem gülen
Bütün dertlerımı anlayıp,gönlümü bılen
Sankı kalbımı bılerek yüzüme gülen
Gönlüm hep senı arıyor neredesın sen,neredesın sen
öyle insanlar var ki, çok seversin, hayatını sıfırlarsın onun için. O da hiç çekinmeden yanında mesleği manikürcü gözüken aslında ne yaptığı belli olamyan bir şıllıkla fingirdeşir.
Bu bayram benim için çok özeldi ailem yanımdaydı. Bayram gibi bayram oldu anlayacağınız. insan böyle durumlarda birkez daha anlıyor hayatta en güzel en değerli varlığın ailesi olduğunu.
