hayatında ahlak değerlerinden daha değerli olan değerlerin isteklerin, arzuların varsa eğer bunlar için yaşarsın ve basmakalıp sınıflandırmalardan yakıştırmalardan nem kapmazsın ve bu seni stresten uzak tutar gülersin eğlenirsin insanların her şeyi bu kadar sorun etmesinden, takmasından. Başkalarının canını bu kadar acıtan şey sana keyif verir sen kahkaha atarsın insanların yakıştırmasından "o bunu yapmış çok ayıp olmuş" klişesini kullanmasından ve bilirsin aslında konuşsan saldırırlar mantıksızca ve bu senin kahkahalarını artırır zirveye çıkarır kahkaha atman daha çok sinirlendirir insanları yapamam demezsin hiç yapmak istemediğin şeyler vardır tercih vardır hayatında ve bu senin hayatındır başkalarının senin hayatın hakkında ne düşündüğü ancak kahkahası kadar önemlidir senin için hüzne gebe kalmış insanlardır onlar ve sen delisindir öyle yada böyle ve gülersin kahkahalarca delice.
Gece geç saatte bir yerden dönülüyorsa eğer ve ayın son günlerindeyseniz ve maaşa hasretseniz yinede son kuruşuna kadar kaleiçinde götürmüşseniz buzlu biraları ve babam sağolsun yazan bi arabanız yoksa antalyadaysanız üstelik işkence olacak durumdur. durağa geçip beklersiniz uzun bi süre sizle birlikte bekleyenleri görünce içiniz rahatlar koymaz pek. zaman geçtikçe bekleyenler birer ikişer kaybolur sigara yakarsınız psikolojik bi totemdir bu yöntem ama gelmeyince de gelmez işte otobüs. durakta bi tek siz kalınca işte ümitte bekleyenlerle gitmiştir. yürüyeyim dersiniz ev istikametine doğru kafa kıyaksa. ve her gelen dizel seste arkaya bakarsınız acaba geliyor mu diye ve o kafa beklemeyle doğru orantılı olarak küfürle geri çevrilir gelmez işte mnkydmn a. ş ve artık bu noktada görmeye başlarsınız kaçınılmaz gerçeği. birer ikişer sarı sarı taksiler geçer yoldan korna çalar, yavaşlar, hayır para olsa zaten yürümezsiniz o satte ama o ısrarla ava devam eder bi akbaba gibi çöker üzerinize 'gelmez bu saatte otobüs dolmuş genç' der. mahkumsunuzdur s. ke s. ke binmeye ama bilirsiniz ki o istanbulda ankarada bindiğiniz taksilerden değildir antalya taksisi bi yerden bi yere gitmeye bi günlük araba kiralama parası alırlar tek fark şöförlü üstelik akbaba olmasıdır yeter ki ölün.
ve rest çekersiniz bu düzene kafanızı kaldırıp kulaklığınız varsa takıp küstahça yürürsünüz eve gururlusunuzdur ve yorgunsunuzdur işin kötüsü beni bekleme kaptan diyecek haliniz bile yoktur. *
insanoğlu olarak yeryüzünde hep koşturuyoruz para kazanmak için, para kazansak saygınlık kazanmak için, iyi bi aile kurmak için, doymayan ego tatminimiz için ki hepsinin özü budur zaten devamlı bi curcuna içindeyiz.
yaşadığımızı unuttuğumuzu unuttuğumuzdan aslında sınırlı sayıda kalan mutlulukları da kaçırıyoruz mutluluğun peşinde koştuğumuzu sanıp aslında anlık mutlulukları heba ediyoruz.
şöyle ki düşünün liman manzaralı parktasınız fırtınalı kayıkları döven dalgalı bir deniz, fırtınadan olacak ki erken dönen balıkçılar ağlarını toplamakta aceleci hareketlerle, ağın arasında balıklar parıldamakta turuncu batmaya yakın güneş ışığı arasında, sıcak ama konuşuyomuşçasına uğuldayan bi rüzgarla birlikte uçuşan sarımtırak turuncu yapraklar, martılar var sesleriyle ayin yapan limanda dalgakıranların üzerinde bi silüet var cinsiyeti önemli olmayan ama mutsuzluğu simgeleyen, elinde siyah bi şarap şişesi, ayaklarına kadar uzanan yırtık bi palto var uzaklarda arıyo o da bişeyleri kaybedişleri,pişmanlıkları belki de mutluluğu oysaki hemen arkasında o mutluluk; ilerisinde bir kız çocuğu dört,beş yaşlarında, kırmızı kazağıyla aynı renkte olan balonuyla koşturan bi uçtan bi uca elinde simit var aslında yediğinden fazlasını martılara atan, sanki o dalgalardan daha hareketli meydan okurcasına aşağı yukarı zıplamakta kısa bacaklarıyla, kahkahaları martıları kıskandıran dünya hırslarından habersiz hayatı yaşayan bi kız çocuğu o, kıvırcık sarı saçları kanat çırpan gökyüzüne.
o manzarada mutluluktan habersiz iki insan var biri mutluluğu uzaklarda arayan yırtık paltolu diğeri benim bunları izlediğim yere gelir yanımdan geçer elindeki fotoğraf makinasıyla tek bi kare alıp döner gider. bunun adı sözde anı ölümsüzleştirmektir onların düşüncesinde, kimbilir belki gidip hiç bakmadan bilgisayarına aktarıcaktır belki de albümüne koyucaktır yıllar sonra hikayesi sorulacak ve sadece fotoğraf olarak kalıcaktır ya da silicektir evet bakmadan silicektir o anı eğer bizler ölümlü isek neden o anı yaşamayız da o kareye bakıp mutlu olmaya çalışırız hep merak ederim. fotoğraf karesinden mutluluklar budur.
dünya üzerindeki bütün ülkeleri sömüren kapitalizm dalgası ,insanları tek tip yaşama şekline yönlendirmiştir, aynı markalar maddi çıkarlar doğrultusunda özenti insanların giysilerini, yiyeceklerini, içeceklerini oluşturmakla birlikte kültürlerini ve hayatını yozlaştırmaktadır. artan teknoloji iletişim ve ulaşım olanaklarıyla dünya küreselleşmeye doğru hızla yol almaktadır.
dünya üzerindeki diller sürekli değişmekte içerisine daha çok yabancı sözcükler girmekte ve herkes tarafından anlaşılan internet dili oluşmaktadır.
dinden bahsetmiyorum çünkü milletleri oluşturan unsur bence din değildir.
kültürler küreselleşmenin en ağır bedelini ödemekte, yok olmaktadır. içe kapalı ülkelerde bile durum böyledir, artan seyahat olanakları ve tek tip yaşamla beraber kültürler birbirine girmiştir*. farklı ırk farklı kültürlerdeki iki insan melez ırk oluşturmakta ve dünya üzerinde bozulmamış saf ırk kalmamıştır. her geçen yıl melez nüfus artmaktadır.
Şu an ab'de uygulanan schengen tüm dünyayı saracaktır. dünya üzerinde bi 3.savaş çıkmazsa sınırlar da kalkacaktır. Ve dünya üzerinde benim göremeyeceğim bi gün; tek bi ülke, tek bi millet, tek kültür, tek dil ve tek ırk kalıcaktır.
ayaklanıp tellleriyle "karı kız" * çağıran aynı zamanda sapıyla afrodizyak yayan ve çalan kişiyi olduğundan farklıymış gibi gösteren alet.
(bkz: guitar love)
(bkz: kağızmana ısmarladım nargele nargele)
