birçok devlet ihalesindeki firmayla çalışıyoruz ve hakedişlerde son zamanlarda inanılmaz sıkıntı yaşanıyor. hatta bir kurum, en büyük taşeronlarından birine 3 ay ödeme beklemeyin uyarısını bile yapmış. piyasanın durumu zaten artık her alanda iyice kendini göstermeye başladı. buna rağmen böyle büyük ve külfetli bir proje hangi akla hizmet hayata geçirildi anlamış değilim.
Seni, anlatabilmek seni.
iyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana.
Ard- arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
Dışarda gürül- gürül akan bir dünya...
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim.
Saçlarına kan gülleri takayım,
Bir o yana
Bir bu yana...
Seni bağırabilsem seni,
Dipsiz kuyulara,
Akan yıldıza,
Bir kibrit çöpüne varana,
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş bir kibrit çöpüne.
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
Yitirmiş öpücükleri,
Payı yok, apansız inen akşamlardan,
Bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni...
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...
Açıkçası ölen bu kadar insan varken ölümü beni hiç üzmemiştir.
Tecavüz edilen çocuklar bu kadar konuşulmadı, çöplüklere terk edilen çocuklar bu kadar araştırılmadı, hergün şehit olan askerler neden ölüyor sorgulanmadı. Televizyon yüzü olup sanata hiçbir katkısı olmadan yaşayınca cinayeti mazagin değeri taşıyor diye üzülemedim. 3. Sayfa haberinden bir farkı yok benim için siz de bırakın artık goygoyu.
Yarın tam 2 sene oluyor rüyadan uyanalı. Artık fark etmiyorum bile zamanın nasıl geçtiğini. Tarihler birşeyler anımsatıyor ama hatırlamam için hafızamı zorlamam gerekiyor artık. Zaman çok çabuk geçiyor ve hayat bazı şeyleri hiç değiştirmiyor. Ben gibi...
