50. Grand Funk Railroad "I'm Your Captain"
49. Boston "More Than A Feeling"
48. The Doors "Riders On The Storm"
47. AC/DC "Dirty Deeds" (Done Dirt Cheap)
46. The Clash "Should I Stay Or Should I Go"
45. BTO "Taking Care Of Business"
44. Elton John "The Bitch Is Back"
43. The Who "Behind Blue Eyes"
42. Eric Clapton "Cocaine" (live)
41. CCR "Run Through The Jungle"
40. Rush "Tom Sawyer"
39. Aerosmith "Walk This Way"
38. Rolling Stones "Gimme Shelter"
37. Bruce Springsteen "Jungleland"
36. Yes "Roundabout"
35. The Doors "Light My Fire"
34. Meatoloaf "Paradise By The Dashboard Light"
33. Bob Seger "Turn The Page"
32. Van Halen "Running With The Devil"
31. Tom Petty "You Don't Know How It Feels"
30. Led Zeppelin "Whole Lotta Love"
29. Guns&Roses "Welcome To The Jungle"
28. Pink Floyd "Money"
27. AC/DC "Highway To Hell"
26. Eagles "Hotel California"
25. Allman Brothers Band "One Way Out"
24. ZZ Top "Waiting For The Bus/Jesus Just Left Chicago"
23. Led Zeppelin "When The Levee Breaks"
22. Lynyrd Skynyrd "Free Bird"
21. The Doors "The End"
20. Stevie Ray Vaughan "Crossfire"
19. The Beatles " A Day In The Life"
18. The Doors "L.A Woman"
17. Eric Clapton/ Cream "White Room"
16. The Animals "House Of The Rising Sun"
15. Rolling Stones "Midnight Rambler" (live)
14. Led Zeppelin "Stairway To Heaven"
13. Pink Floyd "Comfortably Numb"
12. Aerosmith "Dream On"
11. Bruce Springsteen "Born To Run"
10. AC/DC "It's A Long Way To The Top" (If You Wanna Rock&Roll)
9. Derek And The Dominoes "Layla"
8. Bob Dylan "Like A Rolling Stone"
7. Led Zeppelin "Kashmir"
6. Lynyrd Skynyrd "Sweet Home Alabama"
5. The Who "Wont Get Fooled Again"
4. Elton John "Funeral For A Friend/Love Lies Bleeding"
3. The Who Baba O Riley"
2. Queen "Bohemian Rhapsody"
1. Rolling Stones "Sympathy For The Devil
Kerhane ismi eskiden kar-hane olarak kullanılırdı, gel zaman git zaman veya git-gel çok olduğundan karhane'de evrime uğrayıp kerhane olmuştur o yüzden aslında kerhane tatlısı diye bir şey yoktur. Zaten yemeyin merdiven altında yapılıyor aralarından fare falan atlatıyorlarmış.
Tamam adı var, valesi var yani anlarımda gereksiz pahalı sadece közde yapılan türk kahvesi haricinde kazıklandığımı düşündüğüm yer. Daha iyisi iÇin (bkz: boon cafe)
Adım emsi donalds* Boktan bir şehrin, boktan bir semtinde 21 yıldır yer çekimiyle sabitlendim. Malum başlık aşk, ayrılık, nefret üçgeninde bir araya getirilmiş.
Öncelikle şu duyguyu anlatmak istiyorum 3 yılı aşkın sevgilimle ayrıldık, bu arada sözlük formatın da yazmıyorum çünkü son derece samimi bir konu bu. Her neyse ayrıldık oldu bitti zira oldukça relax bir yaşam tarzım vardır. pek ilgilenmem somut olaylarla kafama göre yaşayan biriyim. ilk başlarda bir şey yoktu. Ta ki yeni sevgilisini görene kadar. Keşke bununla kalsaydı. Şimdiki sevgilisini bana anlatmıştı arkadaşlardı. Lan o çocukla kahve içmiştim ben onunda sevgilisi vardı. her neyse bunların resimlerini gördüm. yaşayan bilir sanki bir mermi saplanır beyninize, o an başınızdan aşağıya kaynar sular dökülür. ikisini de vurmak istersiniz dövmek istersiniz yapmayın. Ben yaptım son derece pişman oldum swarmdan yer bildirimlerine baktım viaport'ta değirmen cafede buldum ikisini de. Benim kız beni görünce bağırdı tabi ben kulak asmadan patlattım çocuğa yerdeyken de tekme falan attıktan sonra kız ağlamaya başladı güvenlik geldi yaka paça götürdüler beni. piçin biri tekme attı göremedim tabi. her neyse son kez göz göze geldik. ne bok yersen ye yinede benim ol diyesim vardı ki o piç seninle görüşücez dedi bağırdı. bende görüşmezsek adam değilim falan filan delikanlılık yapıyoruz amınakoyim. neyse beyler şimdi iki ay geçti çok pişmanım kendimi küçük düşürdüm ama olmuyor ne yaşamak istiyorsanız onu yaşayın.
Çünkü biz kaybedenlerin hayatla bir alıp veremediğimiz yok, veripte alamadığmız şeyler var. saygılar
Dınle sözlük, 15 yıldır aynı mahallede yasıyorum 5 veya 6 yıldır bır kızı cok merak edıyordum hoslanma falan degıl bıldıgınız merak. Iste bu ne yapar, nelerden hoslanır. Cunku mahallede kımseyle konusmayan kendı halınde okuluna gıdıp gelen bırısıydı ıkı ay once kafam asırı guzelken mesaj attım belkıde ınsan bu kadar cesur olabılırdı. Sonra bır ıkı gun konustuktan sonra demez mı bana kac yıldır senden hoslanıyorum ama soyleyemedım. sımdı halımı sız dusunun. Pısmanlık mı yoksa keskelerle yogurulup gıden saatlerım mı bunu senınle paylasmak guzeldı sozluk.
2012'nın baslarında tanısmıstım Gunday'la sonra okudugum okulda ufak bır konferans verdı akdenız unıversıtesınde. Kıtaplarımıda orada ımzalatmıstım her neyse konu bu degıl.
Sız depresyon halındeyken veya sevgılınızden ayrıldıgınızda karamsar duygulara kapılmıyor musunuz? Evet. Iste karamsar olmaya da ıhtıyac var. O yuzden bu adam yazıyor ve ıyıde okunuyor. Sıkmayın canınızı. Hıc mı allan poe okumadınız. Kafkanın karanlık duygularına ınmedınız. Dosto nun petersburgg'da yasadıgı akıl almaz karanlık olaylara sahıt olmadınız.. Acık konusmak gerekırse bu adam olmasaydı ben ne celıne ne de rımbaudu tam olaral anlayabılırdım. Saygılar
"unutmak kelimesi "un" dan çıkmış; bildiğimiz un, hamurişi.. unutmak için un ufak etmek gerekiyormuş. Birini bütün olarak unutamazmışın zaten öyle pat diye unutamazmışın. Yavaş yavaş gidermiş.. yavaş yavaş unuturmuşsun. gözleri, kaşı, burnu, kulağı, sesini yavaş yavaş.. unuttuğun zaman da o kişi olmazmış, hatırlamazmışın.. sonra unuttuğunu unuturmuşun. her gün ne zaman unutucam diye soruyom ben kendime, her sorduğum zaman da herşeyi yeniden hatırlıyorum ben..daha net. unutamıyom ben."
Behzat Ç.
"19. yüzyılın başları ingilteresinde binlerce küçük atölyeden modern sanayiye doğru gelişim başladı. üretim araçlarının gelişmesine karşın çalışma koşullarının geride kalması işçileri mücadeleye itti. 1886 genel grevi kanlı çatışmayla bitti. 8 saattlik işgücü kavgası: abd'deki tablo da avrupa'dan farksızdı. iç savaşın ekonomik faturası ucuz işgücüyle kapatılmaya çalışılıyordu. 1874 yılında dört eyalette birden ücretlerin düşürülmesi kararına işçiler direndi. işçilerin direnişi kanlı biçimde kırıldı, 10 işçi lideri asıldı, 14'ü zindanlara atıldı. 1877 yılında bütün baskılara rağmen 8 saatlik işgünü isteyen ve ücretlerinin düşürülmesini protesto eden işçiler eylemlerini doruğa ulaştırdı. eylemler sonunda 12 demiryolu işçisi öldürüldü. 1877 direnişi de kanlı biçimde sona erdi. işçi sınıfı örgütlenmesini sürdürdü. işçiler idam ediliyor: 1 mayıs 1886 günü abd'li bütün işçiler genel greve gitti. 80 bin işçi sekiz saatlik işgünü için direnişe geçti. 3 mayıs'ta chicago'da direnişçi işçilerin üzerine ateş açıldı. yüzlerce işçi çoluk çocuk demeden vuruldu, hapse atıldı. olayı protesto eden işçiler ertesi gün alanlardaydı. kalabalık dağılırken bir kışkırtıcının attığı bomba ortalığı karıştırdı. polisler kitleye ateş açmaktan çekinmedi. olaylar sonunda parsons, spies, fischer ve engel isimli dört işçi önderi idam edildi. 1888 aralık ayında toplanan abd işçi federasyonu 8 saatlik işgünü elde edilinceye kadar, her yıl 1 mayıs'ta kitle gösterileri düzenleme kararı aldı. aynı aylarda birbirinden habersiz olarak fransız ve belçika işçi sendikaları konfederasyonları sekiz saatlik işgünü için savaşım kararı aldı.
işçilerin bayramı: 14-21 temmuz 1889'da paris kongresi ile kuruluşu gerçekleştirilen ıı. enternasyonal, 1 mayıs'ı işçi sınıfının uluslararası birlik ve dayanışma günü ilan etti. 1890 yılından sonra 1 mayıs'lar bütün ülkelerde uluslararası işçi bayramı olarak kutlanmaya başlandı. birçok ülkede 1 mayıs, tatil günü olarak kabul edildi. 1919 yılında uluslararası çalışma örgütü'nün (ılo) kuruluş kongresinde 8 saatlik işgünü karara bağlandı. bugün dünyanın hemen her ülkesinde 1 mayıs'lar artan bir coşku ve heyecan ile kutlanıyor. türkiye'de 1 mayıs: amele bayramı adıyla ilk kez 1921'de kutlandığında istanbul işgal altındaydı. 1923 iktisat kongresi'nde "1 mayıs amele bayramı" adıyla yasalaştı. 1925 yılı 1 mayıs kutlamalarında dağıtılan bir bildiri gerekçe gösterilerek 50 yıllık yasak süreci başladı. gösteriyi düzenlenler tutuklanmaya başladı. 1935'te hükümet "bahar bayramı" olarak adını değiştirerek genel tatil ilan etti. 1976'da ilk kez istanbul'da kitlesel olarak kutlandı. 1977 yılı kutlamaları ise tarihe "kanlı 1 mayıs" olarak geçti. bazı binaların üstünden ateş açılması sonucu çıkan panik ve kargaşa nedeniyle 34 göstericinin yaşamını yitirdiği polis kayıtlarına geçti. 1979'da sıkı yönetimin sokağa çıkma yasağına karşın tip başkanı behice boran, tsip başkanı ahmet kaçmaz, disk başkanı abdullah baştürk ile bazı sendikacı ve göstericiler yasağa uymadıkları için tutuklandılar. 1980 askeri darbesi 1 mayıs kutlamalarını süresiz yasakladı. 1981'de de 1 mayıs'ı tatil olmaktan çıkardı. 1 mayıs 1996'da istanbul kadıköy'deki kutlamalarda da 3 gösterici yaşamını yitirdi"
Ankara gezi parkında yediği gazları unutmadı. Fark ikibin yavaş yavaş geliyor sayın yavaş. izleyebilirsiniz şuaradan http://www.cnnturk.com/canli-yayin
işçi sömürüsünü ve Amerikadaki yetersiz gıda güvenliğini sergileyen roman, Başkan Rooseveltin 1906′da sağlıkla ilgili iki yasayı geçirmesine neden oldu.
2. Dönüşüm (1915) Franz Kafka
Dönüşüm, varoluşçuluğu temele alan mükemmel romanlardan biridir. Kafkanın karakteri Gregor Samsa, bir sabah uyandığında kendini bir böcek olarak bulur. Bu böcek metaforu ise bütün toplumsal rahatsızlıklara cesaret kırıcı bir bakış açısı sunar.
3. Sanatçının Bir Genç Adam Olarak Portresi (1916) James Joyce
Bu yarı otobiyografik roman, cinselliğe, sürgüne, sömürgeciliğe ve estetiğe bir yolculuk yapar. Kitap, Joyceun kendisiyle mücadelesine ayna tutmaktadır.
4. Siddhartha (1922) Hermann Hesse
Roman, yalnızca Siddhartha Gautamanın hikâyesini anlatmaz, Siddharthayı yüce Buda olarak tanımlar, çünkü ana karakter ona benzer bir aydınlanma yolu izler. Yolculuğu boyunca karşılaştığı herkes ve yaşadığı her olay, Siddharthaya değerli bir katkıda bulunur.
5. Muhteşem Gatsby (1925) F. Scott Fitzgerald
Caz çağının alegorisi olma özelliği taşıyan ünlü roman, Amerikan Rüyasının çöküşünü, lüks bir hayat süren bir adamın hüzünlü hikâyesi yoluyla anlatır.
6. Döşeğimde Ölürken (1930) William Faulkner
Bilinçakışı yöntemiyle yazılan romanda, on beş farklı anlatıcının ağzından karışık bir düzende aile bireylerinden birisinin gömülme arzusu yerine getirme çabası anlatılır.
7. Mübarek Toprak (1931) Pearl S. Buck
Dünya Savaşından sonra, bir çiftçi ve karısının yaşam savaşının betimlemesi özelliği taşıyan roman, çiftçinin ve ailesinin, yaşamlarını kontrol etme hikâyesini zaman ve yer kavramlarını aşarak anlatır.
8. Dalgalar (1931) Virginia Woolf
Sansür döneminde kadınların arzularını ve eşcinselliğini oldukça keskin hatlarla ve açıksaçıklıkla araştıran Woolf, bu kavramların edepli toplum değerlerinden öte bir yerde düşünülmesi için okurlarına meydan okur. Arkadaşları karşılıklı bir trajedide hemfikir olurken birçok fikir ve felsefe nihai feminist hareketin belirginleştiğini ima eder.
9. Fareler ve insanlar (1937) John Steinbeck
Büyük bunalım boyunca fakirlik ve eziyetle mücadele eden iki göçmen işçinin trajik ve tozlu hikâyesi, Steinbeckin en meşhur eserlerindendir. Kahramanlarının birbirleriyle olan ilişkisini ve etraflarındaki umutsuzluğu inceleyen bir eserdir.
Antropolog Hurston, Karaib ve ya Afrika soyundan gelen Amerikalıların kişisel deneyimerine ışık tutmak için Amerikanın güneyi ve Karayipler ile ilgili araştırmasına dikkat çeker.
11. Sessiz Gezegenin Dışında (1938) C.S. Lewis
Lewis, Narnia gibi canlı ve hayal gücü kuvvetli bir dünyada, insan içgörüsüne bazı fantastik yaratıklarla uzaylı manzaraları yerleştirerek bilimkurguyu çözmeye çalışır.
12. Hoşça Kal Berlin (1939) Christopher Isherwood
Bir hiciv geçidi, eksantrik ve grotesk figürlü, ilginç hikâyeler dizisi, Berlindeki Nazi saldırısının öncesinde ana karakter Isherwoodun başına gelen olaylardan esinlenerek ortaya çıkmıştır.
13. Altın Gözde Yansımalar (1941) Carson McCullers
Carson McCullers, ABDnin güneydoğu eyaletlerinden birinde, barış zamanı bir ordugâhta geçen bu romanında, beş kişinin yalnızlıkları, düşleri, saplantıları, başarısızlıkları ve zaaflarından bir insani cehennem örüyor.
14. Yabancı (1942) Albert Camus
Varoluşçu bir roman olarak etiketlenmesine rağmen, Camus, politika, felsefe, edebiyat ve din gibi çok geniş bir açıdan alır sorunları. Romanda bir katilin hayatında gittikçe artan absürt ve ruhsuz olayları anlamlandırma çabası yer alır.
15. Başka Sesler Başka Odalar (1948) Truman Capote
Old South, etrafında bir viraneye dönüşürken genç bir çocuk tanımadığı akrabalarıyla yaşamak için gönderilir ve kendisini insanlığın anlamını, onun güzel ve karmaşık yapılarını sorgularken bulur.
16. 1984 (1949) George Orwell
1984, şimdiye kadar yazılmış en etkili politik ve distopik romanlardan biridir. Bu tartışmasız klasik, bireyin toplumla olan ilişkisini dikkatli bir biçimde irdeler. Sadık bir sosyalist olan Orwell, komünizm, faşizm ve totalitarizmin mantıksal aşırılıklarını ortaya çıkarmak niyetindedir ve bunu büyüleyici ve korkunç anlatımı ve diliyle yazmıştır.
17. Çavdar Tarlasında Çocuklar (1951) J.D. Salinger
1951 yılında yayımlanmasına rağmen, Salingerin ikonik, isyankâr antikahramanı Holden Caulfield hâlâ yaşamaktadır ve Amerikan toplumunun iki yüzlülüğünü ve sahtekârlığını dile getiren güvenilmez bir ses olarak da okunmaktadır.
18. Görülmeyen Adam (1953) Ralph Ellison
Çok az roman insan hakları hareketinden önce Afroamerikan toplumunun duygularını Görülmeyen Adam kadar iyi yakalamıştır. Ellison, marjinalleşme, hayal kırıklığı ve çağdaşlarını değersizleştirme gibi kavramları politik bir bireşime dönüştürmektedir.
19. Sineklerin Tanrısı (1954) William Golding
Makro konuya mikro bir bakış getiren roman, bir uçak kazasından sonra adaya sıkışan, orada uygarlık çatışmalarına ve farklı gruplaşma yolları arayan ve bunu, gücü güvence altına almak için yapan ingiliz okul çocuklarının hikâyesini anlatır.
20. Lolita (1955) Vladimir Nabokov
Birçok okur romanın merkezindeki tartışma yaratan pedofili ilişkiyi görüp, romanın özünü atlamıştır. Lolita, kurbanla kurban eden arasındaki çizginin bulanıklaşmasını özenle inceler.
21. Şafak Tapınağı (1956) Yukio Mişima
insan zihninin gizli kalmış yerlerini usta bir anlayışla anlatan Mişima, tapınaktaki evi tarafından büyülenen genç Budistin deliliklerini ve eziyetlerini incelemektedir.
22. Zen Kaçıkları (1958) Jack Kerouac
Beat neslinin temel taşı olarak bilinen Kerouac, özgür Zen Kaçıklarında konformist Atom Çağında, toplumun gittikçe sertleşen anlam arayışını net bir biçimde gösterir.
23. Gece (1958) Elie Wiesel
Çok az roman, soykırımın onur kırıcı ve iç burkan korkularını toplama kampında geçen, yarı otobiyografik, didaktik ve trajik bu roman kadar iyi anlatabilir.
24. Parçalanma (1958) Chinua Achebe
Igbo lideri Okonkwo, kabilesinin hem içerde hem de ingiliz kolonisi gibi dış kaynaklarla parçalanmasını izlemektedir. Bu roman postkolonyel edebiyat tarzında şimdiye kadar yazılmış en aydınlatıcı ve provokatif eserlerden biridir.
25. Bülbülü Öldürmek (1960) Harper Lee
Leenin bu uzun eseri, zorlukların içinde dürüstlüğü devam ettirme ve toplumsal ahlakı sürdürebilme mesajlarını taşıyan, içerik bakımdan zengin bir romandır.
26. Madde 22 (1961) Joseph Heller
Heller, bu kara mizah ögeleri barındıran romanında, absürt hükümet bürokrasisi yoluyla savaşa ve şiddete ciddi eleştiriler gönderir.
27. Otomatik Portakal (1962) Anthony Burgess
Özgür iradenin sınırlarını ve doğasını sorgulayan bu provokatif ve distopik roman, sokak çetelerinin acımasızlığıyla hükümetin yaptığı tuhaf deneyleri konu edinir.
28. Guguk Kuşu (1962) Ken Kesey
Zihinsel sağlık enstitüsü ve MKULTRAda edindiği tecrübelerle ortaya çıkan Keseynin tartışmalı romanı, toplumun yanlış anlaşılan, aşağılanan ve gözden kaçanlarına bir ışık tutmaktadır.
29. Kedi Beşiği (1963) Kurt Vonnegut
Kedi Beşiğinde teknoloji, din, bilim ve soğuk savaş, nüktedan ve kırıcı bir mizaha kurban gitmektedir ki bu eser aynı zamanda ana ilkeleri de ayrıntılı biçimde inceler.
30. Herzog (1964) Saul Bellow
Mektup tarzında düzenlenen bu roman, orta yaş bunalımına yenik düşen ana karakter Moses Herzogun zihnine bir gedik açar.
31. Paris Bir Şenliktir (1964) Ernest Hemingway
Bu yaratıcı romanda Hemingway, 1920′li yıllarda Pariste bir göçmen olarak edindiği tecrübeyi ve sayısız önemli yazar ve sanatçıyla olan iletişimini dile getirir.
32. Kişisel Bir Sorun (1964) Kenzaburo Oe
Ailevi sorumluluk ve gerçeklerden kaçış bu romanın merkezini oluşturur. Bir babanın, yeni doğan zihinsel engelli oğlundan uzaklaşmak gibi yüz kızartıcı kararı ve bu karardan kendini alkole ve kadınlara vererek vazgeçmesi anlatılır.
33. Maus Hayatta Kalanın Öyküsü (1972) Art Spiegelman
Spiegelmanin babasıyla olan hasarlı ilişkisini düzeltme çabalarını anlatan ilginç bir hikâyeyle çerçevelenen iki ciltlik bu roman, soykırım edebiyatı ve grafik roman tarzına önemli bir örnektir.
34. Gravitys Rainbow (1973) Thomas Pynchon
II. Dünya Savaşının tuhaf ve postmodern bir yorumu olan bu roman, birbirinden farklı gerçek konu ve fikirleri araştırırken 73 bölümde 400′ü aşkın karakteri uzun uzun anlatır.
35. Suttree (1979) Cormac McCarthy
Ortada hiçbir neden yokken varlıklı bir adam, lüks hayatını terk edip Tennessee nehrindeki tekne evine kendini hapseder. Orada birçok kötü insanla karşılaşır, kendisi ve çevresi hakkında çok şey öğrenir.
36. Alıklar Birliği (1980) John Kennedy Toole
Şimdiye kadar Pulitzer kazanmış ve aynı zamanda sevimli bir absürt tarzı olan romanlardandır. Toole, trajik ve gülünç olan New Orleansın bir portesini çizer.
37. The Color Purple (1982) Alice Walker
Walker, 1930′ların Georgiasında geçen bu romanında, o zamanlar görmezden gelinen bir grup olan Afroamerikan kadınların var olma mücadelesini ele alıyor.
38. Beyaz Gürültü (1985) Don DeLillo
Postmodern bir ana karakter olan Jack Gladney ve ailesi, yerel bir felaketin ardından kendi varoluşlarını incelemeye başlar.
39. Watchmen (1986) Alan Moore
Watchmen, soğuk savaş, Thatcherizm ve Reaganizm hakkında yorum yapan, geleneksel süper kahraman mitoslarını tahlil eden, yarı gafik tarzında yazılmış bir romandır.
40. Mutfak (1988) Banana Yoshimoto
Tokyoda kederin, yenilginin, aşkın ve yemeğin merkeze alındığı bir kitap olan Mutfak, Yoshimotonun ilk romanıdır ve toplum tarafından askıya alınan hayatın sınırlarına dikkatle bakan bir romandır.
41. Biz (1988) Yevgeny Zamyatin
1920-1921 yılları arasında yazılan fakat 1988′e kadar basılmayan bu Zamyatin romanı, iki farklı Rus devriminden edinilen deneyimlerle ortaya çıkan totaliter, kötücül ve distopik bir geleceği anlatır.
42. A Good Scent from a Strange Mountain (1992) Robert Olen Butler
Vietnam savaşından kısa bir süre sonra Louisinada kendi yalnız hayatlarını dokumaya başlayan göçmenler, gaziler, fahişeler ve öbür yabancılaştırılmış insanları konu alan bir kitaptır.
43. Snow Crash (1992) Neal Stephenson
Cyberpunk hareketinin temel taşlarından biri olan ve oldukça titizlikle yazılan bu roman, Second Life gibi metaverselerin, Google Earth gibi evrensel servislerin ve internet kültüründeki dil temelli fikirlerin nihai doğuşunu doğru bir biçimde öngörmüştür.
44. Art & Lies (1994) Jeanette Winterson
Benlik, cinsellik, yaratıcılık hakkında sorular soran, Picassonun, Sapphonun hayatını içeren büyülü gerçekliğin postmodern bir eseridir.
45. Life After God (1994) Douglas Coupland
Coupland, hayatlarında din olmadan yetişen bireyler ile maneviyatı ve anlamı bulmada sayısız yolları deneyen insanları karşılaştırır.
46. Fight Club (1996) Chuck Palahniuk
Palahniuk, bu ilk romanında Amerikan toplumunun yalnızca yapay şeyler üretmek için insan doğasını kısıtlamasına ve baskı altına almasına derin ve keskin bir ayna tutar.
47. The Lives of Animals (1999) J.M. Coetzee
Coetzee, insanoğlunun hayvanlara gösterdiği farklı davranışlarla veganizmden esinlenerek yazdığı bu romanda, bu iki bakış açısını dengeleyerek eserine yansıtmaktadır
48. Saksı Olmanın Faydaları (1999) Stephen Chbosky
Anlatıcı Charlie, aslında parçası olmak istediği dünyadan ayrılma ve tecrit hissi ile büyüyen yeni nesil için, yeni çağın Çavdar Tarlasında Çocuklardaki Holden Caulfieldi gibi davranır.
49. Places Left Unfinished at the Time of Creation (1999) John Phillip Santos
Santos, ailesinin mirasını anmak ve araştırmak için gelecek, geçmiş ve günümüz arasında bir köprü kurar. Bunu yaparken Meksika geleneğinin parçalarıyla süslenmiş hikâyelere ve arkeolojik duyarlılığı olan bir tarih bilincine yer verir.
50. Sputnik Sweetheart (1999) Haruki Murakami
Çok az yazar Murakaminin anlattığı gibi karşılıksız aşkı ve kaybı anlatabilir. Yazarın şiirsel ve çağrışımsal tarzıyla bezenmiş roman, bireylerin kendilerini bir bütün olarak toplumdan uzaklaştırmasını ve bunun yarattığı yalnızlığı yansıtır.
- See more at: http://www.neokur.com/hab...mani#sthash.1DCsI8IR.dpuf
Kıçında 10 liralık tayt
gecmis karsima "askiim waffle yiyeliim" diyor.
daha agzinin kenarinda sabah yedigi simitin susami var amk.
zaten bu askim lafini sadece birsey isteyecekse boyle uzatir.
bulasik yikarken arkadan usulca sokulup küsküyü yaslayinca uzatsan ya!
"askiiiim" diye...
iki waffel iceceklerle beraber 35 lira.
aksam olur bira ister. pringles olmadan da icmez.
beyin durmus ama eller bulent ersoy'un gotu gibi calisiyor.
o nasil mesajlasmak amk? parmaklari gorunmuyo yazarken.
waffle yiyor ya onu paylasacak kiriklarina.
haber okur amerikaya atarlanir, karl marks der, esitlik der...
ama elinde iphone masada diyet cocacola.
yaz olurbabet der, kis gelir ugg der.
aman eksik kalma.
isiklarda onumuzde duran mini'ye bakip "cok tatli bu arabalar yaa"
diyecegine ben mini istiyorum de!
"hadi sarilp uyuyalim" diyecegine
vermiycem de!
tv izlerken "ay cok susadim" diyecegine
gri hasortmanin icindeki kicini kaldirip mutfaga git.
acik ol lan! ne istiyosan onu soyle.
regl yaklasiyo olmaz, reglim olmaz, daha yeni bitti olmaz, yorgunum olmaz.
cani sikkin, basi agriyo, kotu bi gun gecirmis masallar masallar...
hah tam denk getirdik derken bu sefer de komutla sevisiyoruz.
kan verir gibi uzanmis:
yavas!
ayh!
cikar askim yaniyo!
orami elleme, burami opme, isigi kapat...
yemin ediyorum cikarip duvarlara surecem yakinda.
bilgisayari karistirip trip yapar bir de "ya inanmiyorum ferre mu seyrettin?" diye
ya ne olacagidi?
seyredip silmemisim gecmisi
gizlim saklim yok iste.
biyerde okumustum:
"sarhosken soylenilen sozler ayikken dusunulup soylenemeyenlerdir"
gecen iki kadeh sarabin ustune tek kirmizi tuborg icti.
gotu basi dagitti tabii.
hem kusuyo hem agliyo "tiksinme askim lütföenn... seni cok seviyorum" diye
kiz arkadasimin en samimi oldugu hali bu.
sair olsam siirlerimde lavabodan gecmeyen waffle kusmuklari, kafasini lavaboya uzatmis boguren, akmis makyajli bi kadini tarif ederdim. en sevdigim hali buydu cunku...
samimiydi en azindan.
Son Akşam Yemeği... Son! isa, hayatının son yemeğini o sofrada yediği için değil. O sofrada ana yemek isa olduğu için son. Hatta ilk ve son! isanın ilk ve son lokması da o akşam çiğnenip yutulduğu için. Geriye tek bir isa bile kalmasın ve buna dayanamayan Tanrı kendini göstersin, diye... Ama yemek boyunca Tanrı ne görüldü ne de duyuldu.
Yky'de basımı bitmiş bir kitap. Her gün yüzlerce sikimsonik polisiye kitap çıkıyor. böyle eserlerde basılmıyor. Her neyse yarın gidip kadıköy'den alacağım kitaptır. Çünkü gecenin sonuna henüz varamadım.
tipik bir islamcı, tipik bir osmanlı çocuğu, oksijen yerine azot soluduğunu düşündüğüm ampül sever, gazeteci olmadığı kesin ama.
anti emperyalist gözüküp amerikanın çarkına hortumla su tutan klasik muhafazakar yazarlardan biridir.
çelişkilerine gelince;
amerikaya-israile at tut. lakin suriye konusunda amerikan destekli muhalefete destek ver.
islamcılıktan bahset. lakin haçlı ordusu zihniyetiyle davranan adamlarla müttefik olan hukümete ses çıkarma.
kemalist dönemin -haklı olarak- "tek adamlığını" eleştir. lakin şimdiki tek adama toz kondurma.
kemalist dönemde -haklı olarak- atatürke mevlüt yazanları eleştir. lakin akp de "başbakan ikinci peygamber gibidir" diyenlere ses etme.
osmanlıcılıktan bahset. lakin suriyede osmanlı eserlerini yıkan, türbeleri dümdüz eden, ejdat yadigarı yapıları yıkan vehhabi muhalefete ses etme.
yazmaya kalksam liste uzar gider. lakin benim dikkatimi çeken olay şu; muhafazakarlardan bazıları -bende muhafazakar çevreden geldim- yükselmek ve amerikancılıklarını kapatmak için amerikaya ve israile sürekli sallıyor. tabi bu durum insanların sempatisini topluyor. lakin sözde karşı olsalar da, özde amerikanın politikalarına uygun fikir-eylem üretiyorlar. sanırım amerikancılığı saklamanın en iyi yolu amerikaya atıp tutmak. tarihten bir örnek vereyim; osmanlının son dönemlerinde volkan gazetesi vardı. bu gazetede de derviş vahdeti diye bir adam vardı. bu adam sürekli masonalara atar tutardı. sert islami söylemlerle epeyce taraftar toplamıştı. sonradan öğrenildi ki bu adam ingilizlerden para almış. yani kendini kamufle etmenin en iyi yolunu bulmuş. bu her dem işe yarar bir taktiktir. o yüzden amerikaya falan çok sallayan adamlara artık şüpheyle bakıyorum.
zamanında atatürkçülüğü rant yapıp kemalist buyurganlıkla ülke yönetenlerden gına gelmişti. tam onlardan kurtulduk dedik bu seferde muhafazakarlığı koz yapıp rant sağlayanlar çıktı. her neyse,
bunca ters olay sonunda elde kalan ve sevindiğim tek şey baş örtüsünün serbest kalması oldu. ha taksim olayı olmasaydı ve oylar düşmeseydi belki gene işi erteleyeceklerdi...lakin sebebi her ne olursa olsun güzel oldu.
not: emre usluyu sevmem. fakat fatih tezcana "orta köy kasabı" twitiyle verdiği ayara bayıldım. artık ne demekse orta köy kasabı fatih tezcanın nutku tutuldu.
