millet olarak mazlumun yanında olan insanlarız ancak şafak pavey hayata karşı duruşuyla, düşünceleriyle, düşündürdükleriyle yanında olunmasa gereken biri. yalnızca mecliste türban sorunsalinda ki konusmasiyla bile bir çok kitleyi etkileyebilen bayan siyasetci başbakan olsa en azından mantıkla yönetilen bir ülke oluruz.
sosyal hayatı yanlış yerde değerlendiren ve farkında olmadan asosyallige itilen nesildir. hayatlarının giz alanı zayıflamıştır.
(bkz: yazık la kimin çocuğuysa)
bir yaz gecesi önünden geçilen binaya tırmanmaya çalışırken ikinci kattan düşmek. Düştükten sonra o binanın askeri bina olmasını öğrenmek ve köşelerdeki kameraya küçük emrah bakışla karışık sevimli görünmeye yönelik bi gülümseme ardından topuk.
yıllar önce ekmek almaya çıkmıştım. fırın yakın diye terlikle çıkmıştım tabi ayakta çorap. yağmur yağdığı için çorap ıslandı haliyle hemen banyoya gittim çıkardım çorapları kirli dolabina attım derken tuvalete atmışım. o panikle eli atıp çıkarmak var tabi onları bi de.
(bkz: leyla)
cebimden her çıkardığımda sanki bir balıkçı cebimde yaşıyor da bütün balıkçı düğümlerini kulaklık üzerinde denemişcesine dolanan ve otobüste bu düğümü çözmeye çalışırken bir kısım insan tarafından mücadelemin izlendiğini hissedip çözdüğümde ise otobüs insanlarından her an bir alkış kopup tebrik etceklerini düşündüren alet.
