Kendine gel artık, unutman gerekenleri unut, seni unutanları hic hatırlamayanları unut. Seni üzenleri unut. Senin gözyasların cayını tuzlandırırken kahkahalar atanları unut.
Inandıgın insanlardan yedigin kazıkları da unut, agla agla. Sonunda gülmeye calıs. Artık kaldıramadıgının sadece ben farkındayım. Sadece ben biliyorum o duygu yüregine girdiginde ne kadar canının yandıgını.... Kalpsiz, vicdansız, duygusuz olabilmek icin gosterdigin cabanın bir ben farkındayım...
aslında yardıma ihtiyacım var, kafamı farklı şeylerle yormaya ihtiyacım var. sayın yazardaşlarım anlatmak istediğiniz sorunlarınız sıkıntılarınız her ne varsa lütfen mesaj atın...
siz bana yardımcı olursunuz bende size... ne demişler dertler paylaşıldıkça azalır
içimdeki güzin ablayı ortaya çıkaralım yazardaşlar...
O oyle bir seydir ki anladigin an dunyan kararir. Basini ellerinin araasina alir dusunursun. Kalbin sigmaz gogsune. Bir ruzgar gelse alip goturse beni dersin cooook uzaklara. Ben boylesine cok severken artik sevilmiyorum demek olumun esdegeridir nerdeyse. Gunlerce dusundurur neden neden neden diye. Soylemek istenilen cok sey vardir aslinda. Susup yildiz tilbe dinlersin...