Biri bana sakin desin ortalık fena karışık
Biri beni dinlesin
Anlasın biri beni
Biri gözlerime baksın
Ortalık fena karışık..
Ayın boynu bükük, neden?
Neden bulanık hep suyum?
Sevmiyor işte beni, biriniz de anlayın
Biriniz şarap getirin, yakarım yoksa ağaçları
Su serpin, tuz dökün, bakın her yerim kanıyor
Ne deseler kanıyorum, sahi ben aptal mıyım?
Bütün seyyar satıcılara yanaşasım geliyor
Yancı bir kederdeyim bütün imkanlarım sakat
Biri bana he desin
Hak versin biri bana
Hak versin geberiyorum
Biri tez şarap getirsin
Şirintepe parkındayım
Ağır ve ağrılıyım, inanmıyorsanız bakın
Babaa! Üşüyorum. Kimse farkımda değil
Birileri bir şey yapsın
Ateş yaksın, çay demlesin
Ne bileyim, bir şey işte
Biriniz de söyleyin lan, neden beni sevmiyor?
Hayata nakavt oldum, izahın tek tarifi tuş
Puştun biri miyim ne hiçbir şeyi haketmeyen
Veysel gelsin beni alsın Şirintepe parkındayım
Bira ve Cin ve Parlement ve yarısı yenmiş Biskrem
Gözlerim mi seğiriyor ben mi yanlış görüyorum?
Onu mu görüyorum hayal mi görüyorum?
Kalkıp gitmem lazım lakin kıçımı kaldıramıyorum
Baba! Beni uyutsana bir süre uyanmayayım
Anneme söylesene ekmeğime salça sürsün
Sen yalan söylemezsin hiç, söyle beni seviyor mu?
Baba! Bak ben çok ciddiyim ortalık fena karışık
Baba, bana 'oğlum' de 'hadi eve gidelim'
-Baba! Söylesene bana,beni neden sevmiyor?
sürreal umutlarıma gerçeklik tokadı
aşk etti bir anda gördüm kalbinin aslını
iki yudumluk heveslerle aşkı harcadın
ki öyle insan olmaz, o yüzden kalbini taşladım
sarılıp nefrete, günlerce beyni haşladım
dante'nin cehenneminde ölümler nakışladım
yosun tuttu masumiyet, ben tıraşladım
ki belki temizlenir sandım, o yüksek bakışların
malesef ki yüzeysel değil kirin pasın
derinlerine indiğimde görüyorum ki laftasın
ben hatasız değilim, fakat böyle batmadım
bir yanım hep çocuk kaldı, onu belaya katmadım
bana istanbul ademin der, başkası gerekmez
ki cesaret yok hiç birinde kimsenin dili dönmez
ne kadar bak desen de aptal olan görmez
o yüzden hayli basittir bırakıp dönmek
hisler makul bir dille anlatılır. ben biraz düz, öküz oldugumdan yaklaşık olarak şöyle gerçekleşmişti
-seninle ciddi bir şey konuşmak istiyorum.
+...
-benim bazı bazı sana yürüyesim geliyor, sonra vazgeçiyorum
+hönk
-dur açıklayacagım. ben senden hoşlanıyorum sanırım, hatta sanırım degil, hoşlanıyorum. emin olmak için yeterince düşündüm. fakat seni kaybetmek de istemiyorum. şimdi iki ihtimalimiz olacak ben sana açılınca. ya kabul edeceksin ya reddeceksin. reddettigin takdirde aynı samimiyette arkadaş olarak devam edemeyecegiz. bir süre taklit yapacagız, sonra bitecek. kabul ettigin takdirde yine iki ihtimalimiz olacak. ya kısa sürecek, ben seni yine kaybedecegim ya da anlaşabilecegiz, birbirimizi sevecegiz. ben senden hoşlanıyorum ve son ihtimalin gerçekleşmesini istiyorum ama seni tamamen kaybetmeyi göze almak da istemiyorum. o yüzden vazgeçiyorum.
kısa sürdü, kanlı bıçaklı ayrılındı. hiç başlamayın bence.
Güzellik nesnel, güzellik zorla degil
tatlı düşler gerçek hayatta acı sonuçlar dogurabilir
düşünceler yer beynimi, susmayan bir korna gibi
güzel bir gelecek hayalinden daha ütopik n'olabilir.
Duygularıma kalbinin kör gözüyle baktın
Mutsuz sonlu kitabımın önsözünde şahsın
Uçur bir dilek ve gökyüzünde kalsın
Yalandan olsa da tebessümünle varsın
Yalandan olsa da tebessümünle varsın
Yanlış teşebbüsler, tereddütünle kalsın
Ve görmek istemem melek yüzünde kaygı
Hep ansız, amansız, zamansız, kalsın.
saat başı adını bagırmak istedigim yazar. serra ivaşkova. tınısı çok güzel "ananın amı" demek gibi. ikisini de söylerken çok büyük haz alıyorum. ayrıca bana telefon numarasını vermeyi teklif etmiş (benimkini almayı) sonrasında reddedilmiştir.
ben bu çağdan bir kere de şerefimle geçeceğim
lazım gelen gülleri göğsüme gömmüşüm
birleşmemiz radikal olacak ben kan vereceğim
bunu daha çok küçükken bir filmde görmüştüm!
Az önce yağmuru sen sanıp bi miktar yaşadım
Bi miktar yaşadım seni, hasretin baş aşağı
Elimde kaşağı kağıtlar asil bir at gibi
Kaşıyorum her zerresini seni götüren yasağın
Sen kilitli kasamın anahtarını yuttular
Sıcaklığın azaptır buzla kaplı kuzey kutbuna
Gidişin gözümde o kadar güzel bi renk ki
Bir gün benim olursan şayet geri dönüşünü kutlamam
Hiç görmediğin meyhanemin gıcırdayan parkesi
Zayıflığından ötürü aşk üstünde dar kesim
Binlerce yıllık geçmişin benzetmesi
Arsızlığın koca cumhuriyetin çöküşü, emeklerime darbesin
Sağlığım yerinde ancak sağ değilim sevgilim
Nasıl ay güzellik bazında olamıyorsa sen gibi
En çok sen kadar mutluyum, ne fazla ne eksik
Seni hala dünyanın yarısından çok seviyorum demek ki
Kar şimdi başladı, titriyor sokak lambası
Bu gece yüzü suyu hürmetine tek bi yıldız kaymasın
Lütfen,bana yanında bir yer lutfet
Zamanın en has oğlu burda çiftiz peki ya orada ay nasıl
insan özlemeden edemez, duymasan da 'ne' deme
Çocuklar gibi sevinirim duymuş gibi yapsan bile
Sıkıntı denizinin ciğerli balıklarıyız
Oksijenini yardan değil yarı yaradandan dile
Sevmek bir lüks değildir ki haz duyalım
Bak biz burada biz olmuştuk izin ver az duralım
Arzularım küllerinden tutuşacak biz yanacağız
Bizi söndürmeye yetecek mi yer altının saf suları
Ölü gibiyken yürüyebilmek her haliyle gariptir
Cam şişeler yokluğunun sahilinde birikti
Biriktim, boşalacak kap kacak yok etrafta
Benim için aya ayak basmak gibiydin, iliktin bir ilktin
Onunla ben gibisin olma, zarar verir
Pek sağlıklı düşünemiyorum delirmiş karakterim
Sensizlik dokularımdan canıma inmiş
Beni hayattan soğutabilecek güçte dur bilmez bi bakteri
istanbul yolundayım, yolun da solunda
Hız kesmeden gidiyorum fakat küçük bir sorun var
En harika satırların özendiği kadın;
Seni aralıksız sevmek inan ki benim değil aklımın zoruyla
Hala haber bekliyorum, telefonun başında
Bir ömür kiracım ol dudaklarımdan taşınma
Kumlu fırtınaların ortasında da kalsak
Sıcaktan eriyecekte olsak, sana yetecek kadar aşım var
Ata vurulan gem gibidir, kalbe giren sevda
Yürür şarabın sersemliğinden gördüğün bedbaht
Ormanın ördüğü dev dağ, kurda kuşa sevda
Ben peşinden geleceğim kuşkusuzuz, hele bi sen dal
Başıma gelen bak, başkasıylasın
Elimi bırakman mühim değil de bi başkası nasıl
Aşka sır yasım, mutluluğuna gırlasın
Yokluğun var olan herşeyi sil baştan hatırlatır
Hafızam sıfır, sen anne sütüsün
Bozuluyor zaman geçtikçe yüzümün ütüsü
Kırışan alnımın isyanı dilden düşenlerdir
Kurtuluş yok, ölüm senden sen ölümden kötüsün!
değer vermedin mi sahi hislerime?
sana sürünmemi mi istedin hep?
kandırmışsın beni, dolandırmışsın,
varamamışım dolanmaktan istediğime.
bir dairenin çizgisinde hapisim.
rotam güneş, gün deniz mavisi.
söyledim ya müebbet hapisim.
gönderme, sen getir havadisi.
sen; ustalık çağımın ilhamı,
kağıtlara inşa ettim bin hanı.
beni anlamıyorsun ya hani,
bu, bu dünyadaki imtihanım.
neden mutsuzum peki bencilsem?
oysa ben karıncayı bile incitmem.
hor mu görülmem gerekir sencilsem?
döksem, sığmaz hislerim bin cilte.
bu yüz yıllık alfabeye büyük kalır sevdam.
seni anlatacak harfler bir asırdır mefta.
yaşanmıyor asır oldu imrenecek sevda.
konuşacaksan git; dinleyeceksen kal.
gürültüye çıktı, aklım pencereden.
gidiyorsun; yüreğimde tavalar tencereler.
akla küfürler savuran kim bilir kalbe ne der?
aşkta devrimi anlarım da darbe neden?
sesim kısıkmış. mülakattaki kadın öyle dedi. benim normal ses tonum öyle. daha yüksek sesle konuşmak bagırmak gibi geliyor bana. ses tellerimi yoruyor. senin de sesin çıkmıyor şu sıralar. mülakatta bunun üzerine de bir şeyler sormak istedim ama cevap veremezler zaten deyip vazgeçtim.
çok sevdigim halı saha maçlarını bıraktım. öncesinde sen beni bıraktın, sonra ben yazmayı. zaten yazdıklarım sonradan okuduklarımda hoşuma gitmiyor. bir hedefimin yaşamda bir gayemin olması gerektigini söylemiştim bir ara. o aralar bence de diye sitem eden bir dostum vardı. sonra bazı dalyanakların ortaya çıkması sonrası dayanaklarım düştü derken bir şeyler bir şeyler. truman gibi hissediyorum kendimi bazen. hatta çogu zaman... bir de bir anti kahraman yarattım. onu da götüme sokacagım. ivaşkova da bacak sokacakmış bana. 1 metre falan kalın kalın. oyş. içim titredi.
