dar görüşlerden ve birbirini kısıtlayan insanlardan nefret ediyorum. başkalarını cinsel tercihi, ilişkileri yüzünden yargılama hakkını kendinde gören insanlardan nefret ediyorum. ayrıca hayvanları zehirleyip ölümünü izleyen yaratıklardan da. birlikte yaşamak neden bu kadar zor? söyleyeceklerim bu kadar.
ne zaman birilerini belli kalıplara sokmayı bırakacaksınız merak ediyorum. arkadaşlar para her “insan” için önemlidir. para senin özgürlüğün, anahtarındır. burda eleştirilebilecek tek şey bir insanı para için kullanma isteğidir. paraya önem vermek eleştiri konusu olamaz.
Çaresizlik ve sevdiklerine zarar gelme korkusudur. Bu korkuyla kafada bir sürü olay kurgulamak ve inanmak, bunların içinde boğulmaktır. Belki de arayıp ulaşamamaktır.
kokudur. sevgilinin kokusu, deniz kokusu, portakal çiçeği kokusu.. uzadıkça uzar bu liste. koku bizim için anılarımızı tekrar yaşatan bir hazinedir. kötüleri de vardır elbet.
insana insan olduğu için, ayırt etmeden, sırf “düşman” olarak gördüğümüz için insanların ölümüne göz yummadan hatta sevinmeden, birbirimize görüşlerimizi zorla kabul ettirmediğimiz, farklı düşüneni dışlamadığımız, kimsenin özgürlüğüne dokunmadan ve en önemlisi tüm insanlığın eşit şartlarda karnını doyurabildiği bir dünyadır.
