Hayatımın bir kurgusal karakterle bu kadar fazla paralellik içermesi benim için çok şaşırtıcı.
ihanet, intikam, entrika, aile kavramına yaklaşımım, ailemi korumak için yaşadığım dönüşüm, yalnızlaşmam...güzel ve kalabalık bir ailenin sevilen bir bireyi iken korkulan ve yaklaşmaktan imtina edilen biri olmam.
Belki kendisi değil ancak kararını alabilmek zordur değişimin.
Yoluna girdikten sonra ilerler nakış gibi belki ama ya o ilk adım?
Kaçınılmazdır bu arada; "ben buyum kardeşim işine geliyorsa" diyorsan geçmiş olsun don kişot kardeşim; rüzgara işiyorsun...
Canın acıya acıya yapacaksın demek bunu; sen bilirsin...
Değişim; bunun kararını alabilenin hakkıdır.
