Seni özledim, adını anarak uyandım bugün. Yanıma annem yattı, sarıldı.. Koyun senin koynun gibi geldi.. kokun burnumda tüttü.. Anladım bugün, gerçekten gitmiştin ve bir daha hiç gelmeyecektin. Ne kadar kızsam da sana gözlerim kalbinde, kokun burnumda bekliyorum seni.
Sana armağanım tüm bütün dinlediğim şarkılar, seni dillendiriyor, yokluğunu. Çaresiz odamın soğukluğunda ben ilk defa susuyorum bu denli sana.
Sabitlik, hissler haraketliyken yormaz insanı.
Tıpkı otururken derin nefes alıp vermek gibi..
Üstüne hayaller de eklenirse;kulaklıktan müzik dinlerken çoktan
konser alanına inmiş olursun.
Mutluğu ayağa getirmenin en kestirme yoludur bu.
Yaşamaktan ziyade olmayanı yaşatmaktır has konudur.
