huyumdur ben uzun uzun yazarım.
içimden pek çok şey geçiyor ama öncelikle şunu söyleyeyim ki, beni takdir edenler var. yaşadığım hayatı, cesaretimi tebrik edenler. sizin düşündüğünüz gibi dere tepe dümdüz değil hiç bir şey. yalanlar söylediğim için özür dilerim. anlatamazdım. bi gün gerçekten delirip yolumu kesersem sizi de haksız çıkartmış olacağım kusura bakmayın. bunca yıllık sabrımın raf ömrü bu kadarmış.
eleştirenlere, kendilerine dert edinenlere gelince size ne? önce kendinize bakın hep söyledim ölsem de arkasındayım bu lafımın. yanlışsa da yanlış ben istedim ben yaptım. benim paşa gönlümden değerli değildi fikirleriniz. acısını da ben çektim. ruhunuz mu duydu? kendinize bakın, kendi hayatınıza kendi dertlerinize, kendi problemlerinize, ama hep kendinize...
bana gelince, hangi dala elimi atsam hangisine tutunsam düştüm açıkçası. aşktan ziyade hep güvenmeye ihtiyacım oldu. öyle çok öyle çok bitti ki güvenmek denen şey bende artık ab rh pozitif kan gibi aciliyetli hale geldi yani. bundandır gerçekten seven insanları görünce hem sevinip hem de burkulmam. ben de öyle sevilmek istedim hep. nicelik değil nitelikten bahsediyorum. ama hep sınırları oldu. hep çizgiler hep hep aşamadığım duvarlar. kalmasını istediğim kişi hep gitmek istedi. uyanıp bir kahvaltı yapmak benim lüksüm oldu, inanır mısınız? hep çekilmek zorunda oldum. suratımı assam azıcık fazla sarhoş olsam çekip gideceklerini bildim. hastalanıp yatsam kalmayacaklarını da bildim. hep kalsınlar diye bahaneler ürettim. olmadı ama. kimse ben kusarken saçımdan tutmadı, kimse yanağımdan öpmedi. boynuma bi el uzansa ben saçımı okşayacak sandım, ben onu hep aşktan sandım. ben öyle fena yanıldım ki. yıprandım. yoruldum. bıktım. tiksindim.
geçmişe küfür etmekten geleceğe umutla bakmaktan beklemekten bıktım. bir şeyler istemekten aynı döngüleri tekrar etmekten.. her şeyden. bir anda defterden silen arkadaşlarımdan, terk edip koşa koşa evlenen canım sevgilimden, kalbimi kıran yetmeyip üstünde tepinen bütün adamlardan, hesap soran hayatımı sorgulayan herkesten.
kurduğum bu düzende ben boğuldum. yemin ederim ben bırakıyorum ben çıkıyorum ya deyip gitmek istiyorum. adımı dahi unutmak istiyorum.
hiç kimseye güvenemiyorum. bu bana yetti.
iş hayatı sayesinde tanıştığım ama çok da samimi olmadığım birinin düğününe katılmak zorundaydım ve yalnız gittim.
Valla bu kadar dokunacağını hiç tahmin etmemiştim yalnızlığın. Tanıdığım insanlar var ama kimseyle samimi değilim, herkes zaten sevgilisi nişanlısı vs onlarla gelmiş, ben sürekli birileriyle tanıştırılıyorum ama 35 yaş üstü adamlar hepsi (başka şehirlerde aynı işi yapıyoruz) onlar zaten eşleriyle gelmiş. Bana bir dokundu bir dokundu. Fazla uzatmadan kaçtım.
Eve dönüp koltuğa oturduğumda da biraz duygulandım açıkçası. içimde ki boşluğu artık işim ve arkadaşlarımla dolduramadığımı farkettim.
bence beni pek sevmemesi. yani garip çünkü etrafimda ki tüm anneler çocuklarını çok seviyor. benim annem beni pek sevmez.
6 yıldır ayrı yaşıyoruz mesela. arada bir eve gittiğimde sanki komşusu 5 dk uğramış gibi yanağını yanagima değdirir. iki eliyle bana sımsıkı sarıldığını ya da şöyle sımsıkı öptüğünü hiç bilmem.
telefonla konuşurken de demez yani hiç öyle aç mısın tok musun falan.
En son eve gittiğimde ilk defa şey dedi dün gece üstün açılmıştı örttüm, bu kendi evinde de böyle yapıyordur kesin dedim içimden dedi. ondan duydugum olumlu nadir şeylerden biriydi.
sonuç olarak garip. bence beni sevmesi gerekirdi. çok çok sevmesi gerekirdi.
doğru değilim. asla değilim. Ben bencilin tekiyim. bir gün çok pişman olacak da olsam böyleyim. olmasam da böyleyim. değişmiyorum. göründüğüm gibi değilim olamıyorum. o çok iyi kızsın çok güzelsin şöyle böyle laflarını hak etmiyorum. kimse içimi göremiyor. Ben görüyorum ve kendimden nefret ediyorum.
annem görüyor onu da hep kırıyorum. hep ama. gerçeklerden hep kaçıyorum. böyle bir insanım işte. neden varım bazen ben de bilmiyorum. Ben de az değilim farkındalığı beni yokluyor o zaman şeyi de hatırlıyorum ama hepsinin bedelini ödüyorum hepsinin.. yaptığım kadar kötülük gördüm ben de. bu cezaların en ağırı asla sevilememem. asla ama asla bu yaramı kimseye gosterememem. böyle gamsız ruhsuz bir kadın sanıyorlar beni. Öyle değil ama
artık düzelmez bir takım şeyler işte. karışık çok karışık. ne yazmak ne anlatmak ne ağlamak ne gitmek ne kalmak hiç birisinin içimden zerre gelmediği bir gece 12si bu.
çok üzgünüm ben de bayılmıyorum kendime. ama böyleyim işte.
özür dilerim anne.
biliyorum bana çok kırgınsın. o gülümsemen o yüzden buruk. ama beni de çok kırdılar baba. sen de kırdın. artık hiç bir yere sığamıyorum. senin çatının altında kalamadım. yapayalnız ben de mutlu değilim. hiç bir yer evim olmuyor işte. yine de en büyük pişmanlığım sensin. şu hayatta sadece senin için bir şeyler yapmak isterdim. yapamadım. nolursa olsun en çok seni seviyorum.
iş hayatınızda ;
yapışkan insanlardan uzak durun. yavşak, gevşek, her yerde bel altı espri yapanlardan, samimiyetsiz gülümseyenlerden, sizin davranışlarınızı eleştiren, haddi olmadığı halde hayatınıza karışan, laf olsun diye konuşan, vaktinizi çalan insanlardan uzak durun.
Arkadaşlıklarınızda;
yaptıklarınızı fikirlerinizi ciddiye almayan, siz heyecanlanınca sizinle heyecanlanmayıp aksine alay eden, ihtiyacınız varken sizi görmezden gelen, sadece ve sadece kendi derdini anlatıp çözdürüp sonra da uzayan, söz konusu para olunca ortadan yok olan, sevgilisi söz konusu olunca sizi unutan, ve herkesin her özelini size anlatan sözde arkadaşlardan uzak durun. Size bunları anlatan sizinle ilgili neler anlatıyordur bir düşünün...
ikili ilişkilerde ;
kalbinizi kıran, ilginizi bunaltmak olarak değerlendiren, hep saklı gizli bir şeyleri olan (burada kastım insanların özel hayatına burnunuzu sokmanız değil herkesin bir özel hayatı vardır, şüphe çekici davranışlarından bahsediyorum, telefonunu hiç ortaya bırakmaması gibi, neredeydin dediğinizde çelişkili cevaplar vermesi gibi), yalan söyleyen -size değil başkasına bile yalan söylediğini görürseniz durup bir durumu sorgulayın- arkadaşlarının ya da arkadaşlarınızın yanında sizi küçük düşürücü hareketlerde bulunan, sizi eleştirirken üzücü kırıcı ifadeler kullanan, sizinle sadece seks yaptığı zamanlarda iyi anlaşan, onun dışında varlığı yokluğu bir gibi olan, ve size kendinizi değersiz hissettiren bütün adamlardan ve kadınlardan uzak durun.
barbie bebek.
babam memurdu, hep orta halli bir çocuk oldum. ama bunun tek kötü yani babamın işi dolayısıyla bulunduğumuz semtti. çünkü bizim lojmanda oturduğumuz semt ünlülerin ikamet ettiği bir yer olarak geçer ıstanbulda. dolayısıyla gittiğim okulda ki çocuklar da hep zengin çocukları ile doluydu. bir de kapici çocukları vardı. bir de ben.
sınıfta bir kız vardı yeva idi ismi. onun gerçek barbie bebekleri vardı. bir kere onun doğum günü olmuştu. getirmişti bebeklerini. o gun o kadar çok heves etmiştim ki onlara. tam 5 tane gerçek barbiesi vardı. benim de bir tane et bebegim vardı. bir gün yeva bana eski bebeklerinden birini hediye olarak vereceğini söyledi. allahım içim içime sığmadı. gecelerce uyuyamadim. bir hafta bekledim. sorduğumda unutuyorum diyordu. 3 hafta bunun fikri ile kendimi avuttum. yaş 10.
en son bir cuma günü yine sordum istiklal marşı okumadan önce. söz dedi yeva. pazartesi gunu getirecegim. o haftasonu et bebegimle vedalaştım. artık barbiemin saçlarını tarayacaktim. elbise bile dikerdim. öyle heyecanliydim.
pazartesi gunu okula gittiğimde yevanin sırası boştu. meğer tasinmislar. öğretmen söyledi. yeva bize selam söylemiş. babasının işleri için yurt dışına gitmişler acilen.
eve gidip et bebeğime sarılıp ağladığımi hala hatırlarım. kız yeva senin de alacağın olsun....
sizi yatağa atabilmek için her türlü laf camabazlığını yapıp koşturan, canım gece ben de kal istersen, sana yemek yaparım, film izleriz yaaa falancı erkeklerin hepsi de maşallah burada bakir olmuş. bekaret önemliymiş beyefendi için bak bak bak. gerçekten şu bekaret konusunu düşündüğünüz kadar kendinizi geliştirmeye çalışsaydınız, böyle bir başlık açılmazdı bile. bakir olan bakire istemeli fikri de saçmalığın dibi ayrıca. birini severken kurallara kim takıldı ki? kim birini severken hesap kitap yaptı? geçmiş sadece bir ayrıntı olmalı. namus göstergesi değil. zaten o zar da namus göstergesi değil. ama biz bunu anlatana kadaaaaaaaar......
