Kimi zaman yalnız ışıkların yoldaşı olmuşumdur, beraber aydınlatalım diye. Gece Karanlığı bastığı zaman gözleri yollarda kaybolmuş yüreklerin feneri olayım, yön vereyim bozuk pusulana. Ya da sana liman olayım, bana bağla bütün iplerini, kopma uçsuz bucaksız düşüncelerimden. En iyisi ben ne olayım biliyor musun? Omuzuna yattığım zaman huzur bulduğum tek yer olayım, her nefes alışımda ciğerlerim şenlensin ve sana her bakışımda geleceğimin tohumlarımı göreyim. Gülüşün yetsin bana, yedirsin, içirsin, beslesin beni. Ve sadece gülüşün yeter bana...
Her yalnız kaldığında ilk aklına gelen kişi, adını duyduğumda heyecanlanan ben, hem sevip hem nefret ettiğim tek insan o kadar yakınımda olmana rağmen seni özlüyorum ve bunu sana diyemiyorum, en çokta bu acıtıyor canımı.
