Bu benimdir arkadaşlar. hem okulumu okiyim hem çalışayım dedim barmaid oldum okulu okuyamadım. Okula devam edeyim dedim düzenli uyku sahibi ve ev yemeği yapan biri oldum. Ortasını pek beceremedim sanırım.
penceremden dışarı baktığımda uçsuz bucaksız gökyüzü tam karşımda duruyor. Ama bazen öyle bir an geliyor ki minnacık maviliği bile zar zor görebildiğimiz o ev geliyor aklıma. Perdeyi sonuna sonuna kadar açıp avaz avaz bağırmak istiyorum o zaman. Onun yerine yatağıma büzülüp ağlıyorum sessizce.
