Bu başlığı yazarların itiraflardan çok içini döktükleri başlık olarak kullanılmasını çok saçma bulsam da aynı amaçla kullanmaktan kendimi alamıyorum.
Sanırım itirafla başlayacağım 17 yaşındayım ve zamanım çoğunu kendimi tanımaya çalışarak geçiriyorum hayır hayır kastettiğim vücudumu tanımak değil kişiliğimi , iyisiyle kötüsüyle huylarımı , hatalarımı ,sevdiğim taraflarımı ama söz konusu kendim olunca kişiliğim hakkında pekte doyuma ulaşamıyorum.işim gücüm yok sadece kendimle uğraşıyorum düşünüyorum,anlıyorum ama söz konusu anlatmaya gelince pekte iyi değilim hatta düşüncelerimi sözcüklere dönüştürmekte bile zorlanıyorum.insanların yakasına yapışıp kendimi anlatmak istiyorum bunu çoğu zamanda yapıyorum zaten , insanlar bunu kendini övmek kendine aşık olmak gibi görüyor , onlara pekte aldırmıyorum.insanları sevmememin sebebinin beni anlamadıkları olduğunu düşünüyorum oysa ki beni anlamamalarının tek sorumlusu benim , kendimi iyi anlatamıyorum buda beni deli ediyor "insanın kendini anlatmasın daha zor ve daha iyi hiçbir şey yok" demiş adamın teki iyide demiş anlatamıyorum arkadaş olmuyor ilk zamanlar kitap okumayla geçeceğini düşündüğüm bu sorun artık daha da büyüdü gözümde ve hala kitap okuyor ,imla hatası yapıyor ve hala zayıf cümleler kuruyorum.
