Sana yaşanmamış onlarca an sayabilirim
Belki de yaşanmayacak olması yaşanmamasını bu kadar üzücü kıldı kim bilir??
Üzüldüğün tek bir anı söyle bana
Sana üzülmediğin onlarca an sayabilirim.
Bakıldığında çözülemeyecek biriymişim gibi geliyor biliyorum
Aslına bakarsan o kadar karışık değilim ben
Apaçık tüm içtenliğimle koymuştum kendimi ben ortaya
Tek bir anın bile tadını çıkartmaya çalıştım seninle
Biliyordum yaşanamayacak binlerce anımızın olacağını
Giderken arkana baktığın anı söyle bana
Sana bakmadığın binlerce an söyleyebilirim
Kalsın dedin çoğu zaman
Zordu savaşmak kendini bir şeyler için zorlamak!!!
Zordu beni ellerinde tutmak,,,,benim için çaba sarf etmek
Halbuki çok şey değildi istediğim
Sevsen yeterdi,,,sımsıcak bir gülümseme silerdi geçmişimi!!!
Anlayamadın...anlayamadın beni...anlayamadın sevgimizi...anlayamadın olanları,yaşananları
Bittiğinde geri dönmek istediğin tek bir an söyle bana
Sana geri dönmek istemediğin binlerce neden sayabilirim
Koskoca yılları devirdim ben tek başıma
ipi sırtlandım hiçbir karşılık beklemeden,,yalnızca kendim için aşkım için savaştım tek başıma
Ellerimi son kes açtım sana sıkıca tut bırakma diye
Tutmadın
Tutmak istediğin tek bir an söyle
Sana tutmak istemediğin binlerce an sayabilirim.
Sana yaşanmamış onlarca an sayabilirim
Belki de yaşanmayacak olması yaşanmamasını bu kadar üzücü kıldı kim bilir???
ne demeliydim diye düşündüm gecelerce,
saplanmıştım birşeylere vede konuşmadan susuyordum sadece...
derin bir uykudaydım sanki,
uyanmak istemedim senelerce.
kendime bakıyordum aynalarda,
sormadan izliyordum bu benmiyim diye?
yorgundum,kırgındım,koca bir enkazdım.
eskileri hatırlardım oysaki...
mazileri yakmazdım kolyca,
saklardım kalbimdeki o gizli kutuya.
kendime döndüm artık...
yok eskiler,yok anılar,yok yüzün hatırımda.
gizli kutuyu açtım geçen gece içinde ne var ne yok bakmak istedim sadece.
neler yaşamış küçülmüşte büyümüş bu saf kız,
neler aşmışım ben,nasıl gülüp geçmişim acımasız hayatın cilvelerine.
dimdik ayakta durmuşum herşeye rağmen yüzümdeki gülümsememle,
tabi ağlamışım zamanı geldiğinde de.
herşey dökülmüştü o gece,
tüm saflığıyla yaşanmış ne varsa ellerimdeydi işte.
bakındım durdum bir yerlerinde sende varsındır belki diye,
yoktun.
tekrardan baktım...yoktun işte...
derin bir uykudaydım o geceye kadar sanki,
gözlerim açıldı aniden.
bakındım etrafıma,nereydim ben?
aynalara baktım saatlerce,
anladım bu bendim işte.
derin uykudan uyandığımda gördüm ki en son kaldığım o en çok sevdiğim yerdeyim,
evimdeyim...annemleyim...çocukluğumdayım...
yaşanmamış anılar üzerine konuşmak yoktu artık.
saplanıp kalmadım birşeylere,anlattım durdum günlerce...
uyandım,başardım,ağladım zaferime.
şimdi uzun bir yol var önümde,
tek ihtiyacım olan ümitler.
hepsinden bol bol koydum çantama,
şimdi yıkamazlar beni,tekrardan yaşıyor bu saf kız...
Yalan yalan yalan...
Yaşanan,yaşanmış,yaşanacak olan her şey yalan.
Gözlerine baka baka,
Sevginden şüphem olmadan devam ettim yola.
Yolun sonuna geldiğimizde,
Gerçekler vardı yaşanması gereken mutluluğumuzun yerine.
Öğrenilenler yüzüme tokat gibi çarptığında,
Açıldı gözlerim aniden.
Görmem gerekenleri,,,tüm bunlar olmadan görmem gerekenleri görebiliyordum tüm açıklığıyla.
Hangisi canımı daha çok yaktı bilemiyorum,
Kırılan gururum mu,tüm yaşananların yalandan ibaret olması mı,senin hakkında söylenen gerçeklerin doğru çıkması mı??
Sanırım bunların hiçbiri canımı yakmadı benim.
Canımı yakan kendi aptallığımdı,
Nasıl bu kadar kör olabildiğimdi.
Karşıma dikilip hesap sorsan da verilebilecek cevabım yok aslında,
Söylenebilecek,verilebilecek o kadar çok cevap olmasına rağmen .
Bu kez susmayı seçtim ben...
Yok olup gitmiştin sen bir akşam benden.
Şimdi ne diye bir cevap vermeliyim ki.
Bitti!!
içimdeki her şey bitti!
Bu kez içimden bir şeyler kopup gitmiyor,
Bu kez özlem yok içimde.
hayal kırıklarımdan konuştum durdum haftalarca;şimdi ben koca bir hayal kırıklığıyım.böle olmasını istemezdim hiç,seni üzmek ister miydim ki ben?sen benim sahip olduğum tek gerçeksin.amacımı yitirdiğim anlarda,lanet okuduğum onca zamanlarda hayata tutunmamı sağlayanımdın sen.sana bunları yaşatmak istemezdim.dönüşü olmayan bir şeydi benimki,tek istediğim suçumun bedelini ödediğimi bilmendi.ödedim anne hem de güvenini kaybederek en ağır bedeli ödedim ben.ödedim anne hem de tüm sevdiklerimi kırarak uzaklaştırarak,kendime olan saygımı yitirerek ödedim ben.
oysaki tek ümittim ben,tüm sevinçlerine sebeptim;öle olarak kalmayı dilerdim.şimdi üzüntülerle ve hayalkırıklıklarıyla dolu gözlerin.keşkelerim gitgide boğuyor beni anne;başa çıkabilirmiyim sensiz bilmiyorum.zaman ilerledikçe görürsün gerçekleri derdin hep göremedi işte senin kızın,seni hayal kırıklığına uratmıcam demiştim ya anne,,urattım bak!!!yıllardır tek korkumdu bu;korkumu yenemedim anne!ne kadar pürüzsüzdü saflığım halbuki...keşke herkez senin beni tuttuğun gibi narin tutsaydı,kırmasaydı,dökmeseydi gözlerimden yaşlarımı.hep güçlüydüm ama ben deilmi?ne olursa olsun atlatırdım ben,üstesinden gelemeyeceğim hiçbişi olamazdı.bende öle bilirdim anne.taki aşık olana kadar.canım o kadar yandı ki annem...tek başa çıkamadığım şey oldu aşkım.hayallerim,gururum,beni ben yapan her şey parçalanmıştı.toparlanmalıydım bana yakışanı buydu değil mi??değil işte anne,sen beni anlamadın hiç,güçlü dedin!!!olamadığım zamanların geleceğini hiç düşünmemiştin belli.ben güçlü kız falan deilim anne!!!artık değilim.keşke olabilseydim...
hatalar yaptım birçok;ama ben seni üzmek istemedim hiçbir zaman.seninle bugün konuştuğumuzda seni nasıl hayal kırıklığına uğrattığımı hissettim.dayanamadım buna.ben senin biricik kızın,tek güvendiğin,tüm bel bağladığın,tutunduğun dalındım.sana bana hayatıma bunu yapmamalıydım ama anlayamadım annecim.yapamadım,dimdik ayakta durup içimdeki yaralarımı saramadım.üzgünüm sana bunu yaşattığım için.seni ne kadar sevdiğimi bilirsin.kendimi haklı çıkarmaya çalışmıyorum çünkü öyle haksızım ki şu anda...senin benim yüzünden üzülmeni hiç istemezdim.
doğruları söyledim ben hep sana,ufak tefek beyaz yalanlarımda oldu arada bir.ama ben seni hiç kandırmadım,bunu düşünmedim bile.sen bize ne kadar kötü de olsa doğruyu söylememiz gerektiğini anlatır dururdun.ben hep senin gibi olmak için çabaladım,onun için seni hep dinledim.şuanda yaptığım gibi yaptığım şey ne kadar kötü olursa olsun yalan söylemedim sana.hep doğruları konuştum,hep içimde sakladıklarımı anlattım açık açık olmasada.senin gibi olmayı beceremedim ben anne,çok çabaladım senin gibi olmak için.bugün senin gibi olmayı hak etmediğimi anladım.çünkü sen olsaydın bu duruma gelmezdin benim gibi.güçlü durur,önceliklerini belirler ve yoluna devam ederdin annem.yapamadım ben işte,ama yapmak istedim.o koca üç hafta oda da ağlarken hep senin gibi olmak istedim,ama yapamadım anne.
özür dilerim...bugünden sonra artık güvenini hak etmediğimi biliorum ama bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum anne.senin güvenin ve gülümseyişindi beni tedavi eden.sendin benim kendime güvenim,sendin beni ben yapan.seni hayalkırıklığına uğratmak istemezdim anne!keşke zamanı geri getirebilseydim,keşke seni üzmeseydim.özür dilerim anne,özür dilerim...
gecelerce ağlayıp,sızana kadar içmek,tutunacak bir dal aramaya girişip önüne gelene takılan,depresif hareketlerle insanları canından bezdiren hareketlerin bütününe 'unutmak için saçmalamak' diyoruz...
-cehenneme kadar yolun var...
-umrumda değilsin!
-aslında sen bitirmeseydin ben bitirecektim...
-seni her zaman hatırlayacağım.
-seni seviyordum ama bir kardeş gibi...
Koca koca yalanlar üzerine kurulmuş ne varsa attım birer birer içimden.Çıkarttım içimden adını,yalanları,acıyı.Sormadım neden diye bu kez,sustum konuşmak istediğim zamana dek.Kolay olmadı bugüne dek hiçbir şey,en zoru sendin belki de yaşamımda.Yalandan bir oyun kurmuştun kendine,bana da en salak,en zavallı rolü vermiştin kendince.
Ardından her yere gelebilecek aldatıldığını bile anlayamayacak kadar geri zekalı bir oyuncak,
istediğinde elinde istemediğinde kim bilir nerelerdeydi zavallıcık??
