direniş, duygusal boyutuyla ön planda. provoke etmeye çalışanlar olayı siyasi açıdan kendi taraflarına çekmeye çalışmaktalar, bu çirkin bir durum. bundan iki hafta önce kanlı bıçaklı bir gündem içerisinde holiganizm mantığıyla birbirlerine saldıran taraflar bile bugün tek yumruk halinde, renklerini unutup birlikte hareket ediyorlar. iki hafta önce böyle bir ortamı kimse hayal bile edemezdi. bu hareket kendi kendine büyümüş bir harekettir. fikir ayrılıkları, siyasi görüş ayrılıkları vs. ön planda olsaydı öyle zannediyorum bu hareket bu kadar büyüyemezdi.
entry girerken aklıma gelen bir kalıp söz öbeği.* hemen başlıklarda aradım, bulamadım ve bu güzel kalıbı sözlüğümüze kazandırmak istedim.. velhasıl kelam ukteydim doldum efenim.. dilediğiniz gibi sıçıttırın.
(bkz: agaya beleş)
(bkz: aganin pokunun ustune pok olur mu la)
özellikle sonuncuya dikkatinizi çekmek istiyorum. chat mi yapıyosun ulan*
edit: kim kendi fikrini nerede ne zaman savunursa savunsun bundan niçin rahatsız olayım? konuda dikkat çekmek istediğim nokta bambaşka. ne yani fikirler tek başlık altında tartışmaya kapalı mı da? benim anlamadığım ne bu twitterda üstü kapalı ama bir o kadar da adrese teslim, gönderme amaçlı tweetler atan tumblr kızları gibi?
zamanında eşeklik edip benim de inandığım sorunsaldır. sözlerin ifade ettiği anlam başka dilde de aynıdır. şarkıların anlamsız oluşu türkçeye çevrildiğinden değil, genellikle pop kültürünün iğrenç ama bir o kadar da normal karşılanan yapısındandır kanımca. halbuki ne kadar da güzel yabancı parçalar vardır; sözleri, ahengi insanı etkileyen değil mi efenim... (bkz: we are the champions) (bkz: live is life) (bkz: ghost of the navigator)**
