4 yıldır bir türlü kapanmayan dükkanın ta kendisini temsil eden zihniyettir. alçaklıktır. gafil avlamaktır. ama enayi yerine koymak değildir. kelimelerle oynayıp zihin jinastiği yapmaktır. ama bir o kadar da hayvanlıktır. biraz daha iddialı olmak gerekirse öküzlüğün daniskasıdır. ama aynı zamanda muzipliktir. sevecenliktir. aykırılıktır.ve... ve yavşaklıktır. götoşluktur. ticari bir show biznestır. ama aynı zamanda bir kelebeğin kanat çırpışı, bir martının havada sorti yapıp simidi yakalayışıdır. ama asla gökkuşağının enfes manzarası değildir. toplumsal düşünüp bireysel hareket etmektir. hırs ve ihtiraslarına mağlup olmaktır. tutkudur. ökedir. belki bir başkaldırış, isyandır. ama bir o kadar da söğüşlemedir. sinsiliktir. yapay zekadır. şark kurnazlığıdır. ama değişime atılan değişik bir imzadır. beyinsel manevraların farklı nir yola sapışıdır. ama soysuzluktur. modern soygunculuktur. masumane duygulara vurulan bir kettir. kısaca hassektir.
yıllarca ''uyusun da büyüsün'' nidaları eşliğinde okunan ve bayağı da ilgi gören ninni. halbuki biraz işin iç yüzü deşilse siyonizm kendini göstermektedir. olayın kökeni atanın mason localarını 1935' te kapatmasına dayanır. ruslar da ata' yı istememektedir. yani onlar için de krizi fırsata dönüştürmenin tam sırasıdır. masonlarla işbirliği yapan ruslar ''sarı lider' i ortadan kaldırın!'' talimatını atanın iki mason doktoruna kremlin' de bildirmişti (bu doktorlar sarı zeybek' te de adları geçen fissenger ve berkman'' dır.) mason doktorları tarafından sıtmaya yakalanan ataya civalı ilaç verilmişti. yani ata aslında böbrek hastasıydı. civalı ilaç verilmesi kanına azar azar zehir enjekte etmekle birdi. ama olay öğrenildiğinde karaciğer çoktan kaburgayı 2 parmak aşmıştı. atatürk' e otopsi de yapılmamıştı. halbuki tüm dünya da 1938 yılında otopsi yapılıyordu. tarih ise atasının hastalığını her zaman siroz olarak bilecek ve onu içkinin öldürdüğünü yazacaktı. dahası için;
lisede bizim analitikçinin sorularıdır. eminim hazırlarken ayrı bir keyf alıyordu. hiç kafamı yormaz, kendi notumu kendim yazar kantine ümit besen dinlemeye giderdim. hey gidi günler hey.
hayallerimi süsleyen zirve. gün gelir yetkilerle donatılırsam kafamdaki bu dev projeyi hayata geçireceğim. bu kadar zirve enflasyonu içinde kendine yer bulur-bulmaz bilmem. ben yine de yapacağım. kimse gelmesse de tek başıma istiklal'den eminönü' ne inip balık ekmeğimi yiyip döneceğim. ve zirve en azından adının hakkını vermiş olacak.
peşin peşin: işbu entry 1 karakter fazlalık nedeniyle ''taksim'' kelimesine gelen çekim eki ayrılmamıştır.
birinci dereceden cinayet sebebi bir teşebbüstür. akli melekelerini yitirmiş bir insan bu eyleme imza atar. muhtemelen de attığı son imza olur. daha acısız intihar yollarını gözden geçirmesi elzemdir.
tam ''yok ebesinin amı ali sami'' lik bir hareket gibi görünse de en asil duygunun hediyesidir. hatta hedayesidir. bugüne bilendim sözlük. geçen sevgililer günü onun silüetini kristale lazerle işlettim. ı ıh, kıymet bilmiyorlar. yuha diyenleri duyar gibiyim. ama bunu yapacağım. sınırları zorlamak istiyorum. hediye paketinin içinde olacak tabi poğaça. yer mi yemez mi bir şey diyemem. ama fikir orjinal geldi.
senkronize not: olanları bu entrynin altında paylaşacağım.
firmanın saygınlığını muhafaza etme adına sağlam adımlarla ilerleyen kebapçılardır. muhtemelen talimatı patronlarından almışlardır. tabiki mutfak bölümünde enseye tokat, göte parmak gitmektedirler. ama müşteri içinde ''la kro çıktı mı iki acılı!?'', ''ne lan pancar motoru mu var burda hayvanın evladı!'' diye karşılıklı düet yapmaları tabiki yüreklerde bir sızı bırakır. velhasılı seviyeyi takınmanın tam sırasıdır.
efendim külliyen kıskançlıktan zuhur eden durumdur. malum kızımız aşağılık kompleksine girmiştir. 1.80'lik, 1.90'lık sarışın, fiziği güzel kızlardan sonra kendisinin pazar payının azaldığının farkına varmış, hislerine esir olmuştur. ama kendisi salyalarını akıta akıta kıvanç tatlıtuğ'un baklavalarını sayarken problem yoktur. dizi bahanedir. ''niye kızların popolarına bakıyorsun?!'' diye çemkirirler. çünkü onlar daha fazla bakarlar o popolara. ulan yarı final maçı izleyecek insanlar, kime ne milletin bacağından. lise abazanı mı herkes ekranda gördüğü bir çift bacağa hallensin! velhasılı ayarı vermek elzem, susmak tırsaklığa iştiraktir.
uefa' dan ayarı yiyen yunan federasyonunun yaptığı infaz. helal olsun. ''geç gelen adalet, adalet değildir'' denilse de helal olsun.. neticede yürekleri yetti ve düşürdüler. bu ülkedeki yüreksizlere örnek olacak anlaşılan. zira uefa bugün öğle saatlerinde siz de gereğini yapın diye tff ye ültimatom vermiştir.yoksa yarınki kura çekimine fenerbahçe sk' yi biz almayacağız demişlikleri de sızan haberler arasındadır. beyaz sayfa açacak türk futboluna hayırlar ola... ama lütfen memhmet ali siktir ol git...
aciz, bitik, korkak ve pısırık federasyonun ''fenerbahçe ve diğerlerini düşüremedik, bursaspor' a ceza vermek olmaz, ne'me lazım onlara da af çıkaralım yoksa tantana yaparlar, biz götü kurtaralım da kafa rahat olsun'' düşüncesiyle yaptığı son sıçış. allah belanızı versin demekten başka bir şey gelmiyor insanın içinden.
bu 15 dakikalar genellikle iki takımın da oyun disiplininden koptuğu dakikalardır. o maç öncesi yaşanan tatlı heyecan ve maçın başındaki bunaltıcı presler, varyasyonlar, ikili sıkıştırmalar, önde basmalar yerini eller belde futbolcu yığınına bırakır. şutlar artık amaçsız ve kaleyi bulmayan şutlardır. kendini yere bırakan ve hatta kanepede uzanır gibi uzanan kişilerde vardır ki bunlar iyice eşeğin amına suyu kaçırır. hani oynamaya niyeti olanda da istek kalmaz o derece. son bir gazlamayla her takımdan duyarlı birileri de çıkmaz değil. bunlar ''hadi len amcıklar öldünüz mü, koşun biraz!'' nidalarıyla sahayı çınlatsa da nafile. o halı sahanın ''halı'' kısmı ilgilendirmektedir artık pek çoğunu. ortada da 19-13 gibi ciddiyetten uzak bir skor varsa -ki genelde buna yakın bir şeyler olur- bu süreç daha da hızlanır. dakikalar geçtikçe kolay goller bulunur çünkü. ufacık saha da 4 e 1 yakalanmalar başlar ki bunlar absürd sahneler oluşturur. çıkış zilinin çalması bu işkenceyi dindiren bir kurtuluş sireni gibidir. ve yeniden gelecek haftanın ilk 40 dakikası beklenmeye başlanır.
akıllara durgunluk veren bir çalışma. geçen yıllara nazaran biraz daha yaratıcılıktan yoksun. özellikle ''kaka ah kaka'' kısmı tüyleri ürpertir. bu arada mutlaka guardiola ne lan?
şu zamanlarda pek bir moda olmuş eylem. insanı bir anda dumura uğratıyor. en son örneklerini trabzon' daki olimpiyatlarda görmek mümkün. tam kim bu italyan ya da ispanyol dilber (hentbol maçında hakemdi) derken, spikerin ''isveçli hakem müsabakayı çok iyi idare ediyor'' demesiyle ağzım açık kaldı. velhasılı; sarışın hallerinden daha iyiler bile, dersem mübalağa etmiş olmam. tabi renkler ve zevkler tartışılmaz notunu da düşmekte fayda var.
yaradana sığınılıp bir tokat akşetme isteğinin neon ışıklı oklarla gösterdiği kişidir bu. hangi iyiliği yapmış olursa olsun bir teşekküre böyle cevap veren insana karşı gözünün akı yeşile döner birinin. bu ne ukalalıktır. bu ne densizlik, bu ne küstahlık bu ne kendini bilmezliktir. şöyle alnı çatına sumsuğu geçirdiğin vakit...
dün trabzonspor-konyaspor maçında bir anlığına kadraja giren konyaspor pankartı. daha sonra birkaç saniye kesilmeden gösterildi bu pankart. ama taraftar yoktu tribünlerde ya da o kadar azlardı ki ben göremedim. belki de bir mesajdı. ama son günlerde gördüğüm takım sevgisini vurgulayan en sağlam pankart buydu.
özellikle çanakkale bölgesinde sıkça rastlanan, ne kadar itici olduklarının farkında asla olmadıklarını düşündüğüm kız grubu. ya insan (kız) kendi hemcinsine ''n'aber hacı?'', ''iyidir aga ya! senden n'aber?'' diye hitap eder mi? eşyanın tabiatına aykırı bir durum.
75. dakikası blackpool' un 2-0'lık galibiyeti ile geçilen, bir zamanlar galatasaray ve göztepe forması da giymiş kingston' un blackpool kalesinde şapkadan tavşan çıkardığı maç. sadece benim saydığım on iki akıl almaz top çıkardı. eğer böyle biterse sadece totçular değil üstçüler de biraz kulaklarını çınlatacak. bu maçı mı buldun diye!..
hışşşşt: entry giriş anında b'pool attı üstçüler nefes aldı. tottenhamcılar için ise yapacak bir şey yok. kesinlikle bugün yataklarından bile kalkmamalıydılar. bu kadar gudubetlik olmaz.
ilker yasin' in vazgeçilmez aforizmasıydı bir zamanlar. nereden bulaştıysa dilime pelesenk oldu şu sıralar. günde 30 defa kullanır oldum. bilhassa türk takımlarının yabancı takımlarla mücadelesinde soğuk duş etkisi yapan her golden sonra duyardık. ama zamanla geçerliliğini yitirdi tabi. inanmayacak bir şey yok elin oğlu çatır çatır oynuyor, üç pasta çocuğu koyuyor. tabi bu gerçekleri görmemiz biraz zamanımızı aldı. ama ilker yasin hala aynı gazeli okuyor. inanılır gibi olmayan tek şey: türk futbolunun gerek milli bazda, gerek klüp bazında şu son 9 yılda kaybettiği kan.
20. dakikası 1-0 blackp'l un üstünlüğü ile geçilen maç. enteresan şeyler oluyor. rooney defansa falan yardım ediyor. kırmızı şeytanlar ev sahibinin iç saha grafiğini biraz fazla ciddiye almış. ama yine de mağlup durumdalar. blackpool dünyaları kaçırıyor. çok da zevkli bir müsabaka. bakalım ne olacak, dedirten cinsten.
17 dakikada deplasman ekibi everton' un iki gol çıkardığı müsabaka. manchini' nin şutlanma sürecine katkıda bulanacak maç olacağı neredeyse kesin artık. pazartesi iddaacılarına da kötü bir akşam yaşattığı muhakkak everton' un. cahill' in yine bir kafa golü var. kenar da manchini sinirden kendini sikecek neredeyse. ''para var huzur var'' düsturu rota değiştirmişe benziyor. kar nedeniyle kafa dinleyen premier ligciler için iyi bir dönüş kapışması şu an için. maç çok matrak gidiyor, bakalım ne olacak.
bugünlerde izlenme rekoru kıran öğretmen. metodu biraz değişik gelse de öğrencilerine dersi sevdirmesi saygıyla karşılanmalıdır. motamot, klişe, tekdüze, monoton, bilindik yöntemlerle robot gibi ders anlatıp sadece o derse değil hayata insanı küstüren öğretmenden on kat iyidir. şimdi hangisinin dersinde konuyu dinleme ve soru çözme iştahı kabarık olur ki bir insanın? **
beklenti açısından mükemmel bir 2. lig beyaz grup maçıydı. 26 puanlı turgutluspor' un kazanmasını sadece turgutlu taraftarları değil 28'er puanlı iskenderun ve göztepe, 27' şer puanlı bugsaş ve beypazarı da isteyecekti. aksi halde 32 puanlı lider bandırmaspor puanını 35' e çıkaracak ve iyice zirvede yalnız kalacaktı. ama kaybederse 29 ila 32 puan arası cenderede pek çok takım sıkışacak, pek çok şampiyon adayı belirecekti.
bugün 13.30' da turgutlu 7 eylül stadı' nda oynanan maçta gülen 2-0 lık skorla ev sahibi turgutluspor oldu ve liderle bandırma ile arasındaki puan farkı 3' e düştü. 2. lig beyaz grupta bu sonuçla lig yarışı adeta yeniden başlamış oldu. bandırmaspor' un mağlubiyeti ile aynı zamanda ligde nağmağlup takım da kalmadı.
son haftalarda bahis şirketleriyle ilgili anlaşmları ve tutumları beni endişeye sürükleyen lig. tamam division takımlarına bile ilk yarı/ ikinci yarı açacak kadar dünyanın bu konuda en güvenilir ligi, futbolun beşiği. ama bunu artık stadlarda reklam panolarına canlı bahis oranları vererek futbolun güzelliğinin önüne geçiyorlar. o oranları gerek tribünden, gerek tv den gören insanlar maç heyecanlarını kumar heyecanlarına dönüştürüyor ve telefonlarına, bilgisayarlarına saldırıyor. maçı bırakıyorlar. ordaki futbolcu da işin başka boyutu. tam; şut, freekick ya da penaltı kullanacak ama arkada reklam panosunda ışıklı ışıklı maçta bir gol daha olup olmayacağına dair oran biçiliyor. doğal olarak futbolcunun psikolojisinde zig-zag yaratır bu durum. bakıyorsunuz, istisnasız tüm futbolcuların formalarında bir bahis şirketi reklamı. hala dünyanın en iyi 3 liginden birisi premier lig. temiz kaldıkça güzel kalır. meraklısı başka mecralarda kumarını oynatsın. takımlara sponsor olup göz boyamasına da federasyon el koymayacaksa kim koyacak?
ülkeme has ironik, düşündürücü hatta kara-komedi diyebileceğimiz gelişmelerden birisidir. durum, dün bjk-mp trabzon basketbol maçında yaşanan durumdur ki ülkemizde kulüp yöneticiliği hakkında ipuçları verir. sırf tribün doldurmak, sükse yapmak, forma satmak, alkış almak adına yaptığınız yıldız transferi bağlantısı kesilen ve dakikalarca da gelmeyen bir skorbordun bulunduğu gecekondu gibi bir salonda oynatıyorsun. mükemmel!!!
biraz akılcı bir planla yürütülmesi elzem, durumdan doğan sıkıntıları öteleme adına şart olan bir gereksinmdir. zaten yeterince gecikmiş bir stadın ocak değil, 2011-2012 sezonu başı ağustosunda açılmasına da artık kimse bir şey demez. bu senenin gözden çıkarıldığını artık tüm galatasaray camiası, taraftarlar ve spor medyası kabullendi. zor oldu ama kabullendi. 7-8 ay sonra yeni sezon başlayacak. bu yeni heyecanlar, yeni transferler kısaca yeni bir doğuş demektir. ölü toprağının atılması demektir. futbolcu şu an sahada kazansa bile artık çok şey için geri kalındığını bilmektedir. taraftar da onların bunu bildiğini bilmektedir. şevksiz ve heyecansız bir ortamdan bahsediyorum. gün itibarı ile kapkara bir tablo var ortada. artık yazılı ve görsel basın hemen her gün şurası bitti, burası montajlandı gibi stad hakkında müjdeler veriyor. ama heyhat! kim ne diye gidecek ocak ayazında oraya? şu an avrupa ile rabıtasını kesmiş, ligde ilk 10' da kendine yer bulaman takımlarına mı? yok takım aşkı, yok renk aşkı vs. şu, bu hikaye. biz de aşığız. ama kimse kimseyi aldatmasın. başarıdır bu ülkede ölçüt. geçen sene boş. ondan önceki sene boş. bu sene daha ligin yarısı görülmeden bomboş. nereye kadar? eğer bu stad illa ocak ayında açılırsa adnan polat' ın galatasaray' ı kullandığına artık zerre şüphem kalmayacak. o, bu stadla sağlama aldığını düşündüğü koltuğunu ısıtırken başarı sıcaklığını unutmuş galatasaray taraftarı titremeye devam edecek.
