melih gökçek' in kendi parasıyla aldığı otobüs şahsına ait ruhsatı filan kendisine ait ise haklısınız ama vatandaşın parasıyla aldığı otobüs nereden onun oluyor?
hali hazırda 30. yaşına yaklaşan yazarların aldığı radikal kararlardır.
1. yer çekimine yenik düşmemek için sporu hayatın bir parçası olarak kabul etmek.
2. özel hayat iyi gitmiyorsa iş hayatını bir düzene sokalım diye karar verip yüksek lisansa başlamak.
3. Türkiye' de görmediğimiz yer kalmadı bir de yurt dışı görelim deyip prag için vize başvurusunda bulunmak.
4. ingilizcemiz harika bir de bir dil bir insan iki dil insan, 3 insan kapasitesine ulaşmak için Almanca öğrenelim düşüncesiyle dil kursuna kaydolmak.
5. Tek ihtiyacım olan yeni ayakkabılar diye düşünüp bir ayda 4 çift bot almak.
6. Göz altı çizgilerinin derinleşmesine sebep olan fondöten ve göz
altı kapatıcısını kullanmayı bırakmak.
7. Daha kültürlü olmak için onlarca kitap almak ve gündüz ayrı akşam ayrı kitap okuyup bir günde iki farklı dünyayı tatmak.
8. Sigarasız ve alkolsüz bir hayata alışmaya çalışma kararı en radikal olanı.
Sadece ben miyim yoksa başkaları da böyle mi sorusunu akla getiren bir soru. kafeine bağımlılığın bir sonucu olarak türk kahvesi içmeden ayılamam uyanamam kendime gelemem agresif olurum... gibi uzayıp giden cümleler kurabilirim. araştırma konusu yapılabilir kendimizi kahveye neden bu kadar bağladık yada kahve bizi kendine neden bağladı?
pazartesi sendromu yoktur akşamdan kalmak vardır.Hafta sonuna doyamamış olmak, deşarj olamamak, gec uyanmış olmak, gece bir türlü uyamamak.... vardır pazartesi sendromu yoktur. insanoğlunun uydurduğu bir şablondur.
bir kenara çekilip kendime ve insanlara uzaktan bakmak istiyorum nasıl görünüyoruz? içinde bulunduğumuz labirentlerle boğuşurken neye benziyoruz? kapana kısılmış bir fare gibi miyiz ölümü mü bekliyoruz yoksa çıkış için her yolu deneyen karınca gibi miyiz? bizi bu kadar yoran bezdiren nedir merak ediyorum ruhumu serbest bırakıp gökyüzünden bakınca neye benzediğimi görmek istiyorum.
