3 5 yılda bir uludağ sözlüğe uğrayan demode yazar. geliyor gidiyor. özlediği uludağ sözlük mü, eski zamanlar mı yoksa o eski umutlu densenblood mı acaba, bilinmez.
iş görüşmelerinde sorulan sorulardan biridir. genelde isterseniz ingilizce devam edebiliriz diyerek çok güzel kontra atak yapmamı sağlar. insanlar işe girerken kendilerine bu soru sorulduğunda gerilir. ama inanın işverenler de kendileri ingilizce konuşmaya davet edildiğinde geriliyor.
bir de alternatif olarak ingiliz aksanı mı yoksa amerikan aksanı mı konuşmamı istersiniz diye sorup üstüne çikolata gezdirmişliğim de vardır. tabi sizin kendinize güvendiğiniz bir ingilizceniz yoksa böyle atraksiyonlara girmeyin yine de. gidin öğrenin.
eğer sadece allah a inamıyorsa ateistliği sorgulanabilir bir ateist. yok eğer vişnu ya veya ne bileyim yehova ya falan da inanmıyorsa o zaman ateisttir.
en koyu dindarlara bile bakın, ölüm korkusu vardır. din dil ırk ayrımı yapmaksızın. yetmez yaşamak. hayır ölümden sonra ne olacağını bilmemek de değil bence. eğer adam canı gönülden inanıyorsa, benim gördüğüm bir çok dinde ölüm sonrası anlatılıyor. ona inanır ve bilir ne olacağını. bence dünyaya gelmeden önce çok uzun süre ölü kaldığımızdan ne kadar yaşarsak yaşayalım, kısa geliyor. bir nevi uhrevi memory.
lan neler neler anlattı telefonda. onun yüzünde yıllardır girmediğim sözlüğe girdim bakayım nasıl modellermiş diye anlattıkları da. değmez be. boşuna sildirmiş kendini.
yıllar yıllar önce ziyaret edilen yerler vardır, yakın zaman önce ziyaret edilir. amma çok değişmiştir o topraklar. çoraktır kimi. yeşildir veya bazıları. kimisi de alabildiğine mavi tonlarındadır, gök manzaralı. sonra bakarsınız çok değişmiştir. tanıyamazsınız. şaşırırsınız. istemsiz olarak düşünürsünüz. veya maziyi birlikte yaşadığınız bir insanla gezersiniz ve şaşkınlığınızı onunla paylaşırsınız. işte o şaşkınlık nidasıdır tam olarak benim de uludağ sözlük sayfasına girmem.çok olmuş be sözlük. amma çok şeyler yaşamışım. ve sahi, nolmuş olm buralara?
baktım hala yazıyor mu diye de. 2 3 bir şey yazmış. buraların keyfinin kalmadığını tekrar hatırlatan isimlerden. nerede o eskiden çatır çatır yazan yazarlar... nerede o eski günler kıvamı yazarlardan.
tanga bir iç çamaşırı. don la o don. ne diye anlamlar yüklüyorsunuz olum ona? don abi ya? sadece daha rahat bir çamaşırmış. ha özellikle teşhir ediyorsa evet kızın karakteri adına ciddi fikirler oluşturur kafada ama, tanga giydiğini görmekten benim anladığım oluşan bir kaza sonucu falan görmektir.
bir zamanlar at koşturduğum bir mekana artık en son ne zaman girdiğimi hatırlamıyorum bile. açtığım başlıkların tutmadığını falan düşünürdüm mesela ilk üyelik zamanlarımda. böyle binlerle entrynin olduğu başlıkları falan fena kıskanırdım. sen onu bunu boşver, ben bir canavar yaratmışım...
sözlüğe formspring'i getiren adamım leayn! (böyle söyleyince kendimi ateşi insanlara veren titan gibi hissettim. promete miydi neydi? bilgiyle buluşacağız ali kaptaaaaan!)
incicilerin saldırısından sonra bir hoşuma kaçan site oldu ki kendileri. hesap bile açtım. tanıdık tanımadık kim varsa ekliyorum. kendisiyle en son ilişkimi 2 3 sene önce kopardığımda arkadaş listemdekilerin yarısı ancak günlük hayatta gördüğüm insanlardı. ama diğer yarısıyla daha fazla muhabbetim olmuştur. böyle de ilginç bir ortam.
en başından beri planlanmış olan senaryonun tıkır tıkır işlediği dizi olmuştur. bunca sezon bunu mu izledik gibisinden söylemlere senaristler özellikle son sezonda "you always have a choice." diye göndermelerde bulunmaları da takdire şayan bir detay idi.
neyse, dizi bitimiyle anlamadığım en büyük noktayı da anlamış bulundum.
--spoiler--
meğer lost, adadaki kayıplar değil, lost souls imiş.
--spoiler--
ha bir de kafası karışanlar için ufak bir spoiler.
--spoiler--
adadayken yaşıyorlardı, alternatif evren, hristiyan inancında yaygın olan öteki tarafa geçemeyen ruhlar hadisesi idi. ruhlar öteki tarafa geçemiyordu, çünkü birbirlerini hatırlamaları lazım idi. des yüksek miktarda enerjiye maruz kalarak ölüp dirildi ve ölümle yaşam arasını gördü. bu sayede ne yapabileceğini biliyordu artık. ve yapması gerekeni yaptı, hepsine birbirlerini hatırlattı. bu sayede (lost souls) lostieler öteki tarafa geçiş yaptılar. burada zaman kavramı yoktur diyen cekin babası amca da, diğer lostieler için "bu ne zaman öldü ki?" diye sormayalım diye susturdu bizleri.
--spoiler--
edit: (#5215490) ile biraz tutturmuşum ama tam değil.
aşk, hüzün, mutluluk ve umuttan birer kaşık alıp bolca kahkahayla yoğrulmuş çok içten, çok sıcak bir film. mutsuz anlarda çevirip çevirip tekrar seyredilebilecek bir film. umutsuzluğun panzehri.
düzeltelim "bu tür kazalar bu mesleğin kaderinde var" denmiştir. inanın dünyam değişti. artık tayyip erdoğan'a farklı gözlerle bakıyorum. hatta allah sizi inandırsın, abdullah gül aynı george clooney. hatta daha bile yakışıklı.
lejyonerler varmış eskiden, roma döneminde. hah işte evet lejyonerlerin ölmek kaderinde varmış. ama durun bir hele yav. roma döneminde değiliz. o dönemden bu döneme çok şey değişti. hala bir mesleğin kaderinde ölüm var ise, var olabiliyorsa ve bu meslek daha güvenli hale getirilemiyorsa, o devlet ne işe yarar ki? (suç tabi ki devletin değil, o yüzden düzeltiyorum veya ekliyorum) o devletin başında olanlar ne işe yarar ki?
--spoiler--
o değil de o meditasyon yaptıkları yerdeki;
-meme, popo, guku, daşşak, amcık...
+noluyo abi?
+burası mistik bir yer, lan bebe...
...
+hayvan mısınız, göt müsünüz nesiniz olum?
diyaloğuyla beni yarım yarım yaran meditasyoncu hatun şahıs, yoluna güller serdiğim, uğruna kahkahalar attığım. çok iyisin yav. o nasıl bir oyunculuktur yav, filmde kahkahalarımın zirvesidir. tanıyan biri varsa ulaşsın bana, kendisine teşekkürlerimi sunacağım.
--spoiler--
(bkz: dayanamıyorum vallahi öpecem)
