dün akşam kapısı açık banyonun önünden geçerken banyodaki aynanın yansımasında bir an için yüzüme çarpan acı gerçek.
öyle kalakaldım olduğum yerde. aman allahım!! gördüğüm gerçek olabilir miydi? acaba hala içeride miydi? uzunca bir süre kaskatı kesilmiş bir şekilde soluk alışlarımı dinledim. sonra kendimi toplayarak salona koştum ve telefonu kaptığım gibi arkadamdan gelen kablosuyla kendimi kilere attım. acaba duymuş muydu ayak seslerimi? fark etmiş miydi onu fark ettiğimi? bir süre bu düşüncelerle boğuştuktan sonra alelacele 911'i çevirdim. korkudan gözlerimden yaş akarken, "pıliiiss, pılisss, pılisss help" diyebildim hıçkırıklar içinde, sonra bir nefes daha alıp sessizce "der iz e sitrengir in may bethfh, it iz, it iz hiyır, it iz fekt" dedim. "dıt dıt dıt" tan başka ses yoktu. aman allahım!! yoksa kabloyu çoktan kesmiş miydi?
bütün ümitleri tükendiğinde insana bir cesaret geliyor, bir anda her şey anlamsızlaşıyor. bir aydınlanma anı belki de... birden bilincim yerine geldi ve zerre tereddüt emaresi göstermeden, sanki yaşayan bir ölü gibi banyonun önüne ilerledim. bu gerçekle yüzleşemek zorundaydım.
"feys yor nayt meyır" didim kendi kendime. bu gerilim şivemi bile etkiliyordu ama dayanmalıydım. banyo aynası omuz hizama gelinceye kadar koridarda yürüdüm, yavaşça sağa döndüm ve evet!!! oradaydı! koca bir sözlük bir bluevelve etmiyordu. bundan kaçmanın bir mânâsı yoktu artık. nasıl fark edememiştik, nasıl görememiştik? allahım biz nasıl bu hale gelmiştik?
kendinden nefret eden altıncı nesil manasına gelir. lakin kendinden nefret eden birisinin aynı zamanda altıncı nesil olması değil, kişinin nefretine sebep olanın altıncı nesil olmaklık olması vurgulanır.
en azından bir 30 saniye kadar hiçbir şekilde tepkiye sebep olmayacak eylemdir.
-!??
-pardon abla bir an dayanamadım da!
-..
-götünüzü ısırmaktan alamadım kendimi.
-nasıl yaa! sen şimdi benim götümü ıs..
-neyse ben kaçayım, vakit tükeniyor...
cemaate var gücüyle bağlanacak, her hal ve şeraitte cemaati savunacak şakirttir.
-hocam bu şekilde oturmak pek caiz gibi gelmiyor bana.
-olur mu olur mu! hoca efendi bizzat söylemiş. ev imamları öğrencilere yakın olsun bu sıralar demiş!
-iyi de biz biraz fazla yakın olmadık mı? kucağa oturmak falan biraz garibime gidiyor benim.
-alışacaksın alışacaksın. hele sen akşam istişareyi bekle..
Hasan Sabbah'ın da mensubu olduğu tarikat. inanca göre 12 imamdan yedincisi olan cafer oğlunu ölümünden sonraki imam tayin etmiştir. Lakin ismail cafer'den önce ölmüştür. ismailiyye tarikatı ise ismailin ölmediğini, gizlendiğini ve zamanı gelince geri döneceğini savunur.
