Ulan anamla babamı bile aramıyorum, anca onşar beni ararsa 3-5 kelam edip kapatıyorum. Dedem beni aramıyosun diye küstü, arkadaşlarım baktı ben onları aramıyorum, onlar da beni aramamaya başladı artık. Münasebetim olan kızlarda görüşmeyi kesti artık.
Nedense kimseyi telefonda arayıp konuşmak gelmiyo içimden. Whatsapp tan falan yazışmak bi nebze olsun daha iyi benim için.
Telefobi diye bişey var mı bilmiyorum ama varsa ben de ondan var galiba.
Ne kadar yalnızladıysam artık bu aralar. Ne mesaj atanımız olmuş , ne halimiz hatrımızı soran olmuş. Böyle olması da normal olan gerçi burda tanıyan da yok aslında.
Neyse fazla saçmalamadan, arkadaşlarınız sevin, arkadaşlar iyidir.
insanın içine nedensiz yere gelmiyor bu sıkıntı da, sebebini bildiğin halde çözümünü bulmak zor hakket.
askerden gelmişim, iş yok güç yok, şirketten aldığım tazminat her gün eriyerek bitmek üzere. ne güzel düşüncelerim vardı sivil hayatla ilgili askerdeyken. şimdi diyorum keşke askerde olsam da bu kadar sıkılmasam, sıkıntılarım bu boyutta olmasa.
arkadaşım yok doğru düzgün takılıp edeceğim. bugün mesela hiç dışarı çıkmadım. önceki gün de markete kadar gittim o. anca olursa bi tek iş görüşmesi için dışarı çıkıyorum zaten. telefonumu desen arayan soran yok anamdan başka. uzun zamandan beri kız arkadaş da yok zaten. baya bi yalnızım, iyice kabuğuma çekildim. olan arkadaşlarımı arayıp ta konuşmak bile gelmiyo içimden.
alkole sardım bu ara ama o da kar etmiyor. her türlü kafa yapıcı şey önerisi alabilirim.
nasıl giderilebilceğini bilen varsa bu sıkıntı illetinin bi yardım ediversin bi zahmet. 2 sene olmuş buraya yazmayalı, neyse bu sıkıntı sayesinde tekrar sözlüğe de dönmüş olduk tek faydası o oldu denebilir.
küçükken hep teletextli televizyonumuz olsun isterdim, babama söylerdim hep ama almadı bi türlü. şimdiki psikolojik sorunlarımın nedeni teletextli televizyondur.
nerdeyse bütün cumalara gitmeye çalışan biri olaraktan söylüyorum üsküdar mevkiindeyseniz ben bile rahatsız oluyorum. nedir o öyle arkadaşım.
zaten metrekareye düşen cami sayısı oldukça fazla bir de biri bitiyor diğeri başlıyor maşallah hoparlörleri de son sistem döşemişler. Allah'ım beni afet günaha mı giriyorum ne!
popülerizme karşı olduğumdan olsa gerek bu şarkıyı herkesin en çok sevdiği şarkılar içine koyması beni hotel california'dan soğutmuştur.
işte mezuniyet gecesi olsun, düğün olsun hemen çalarlar bunu kızlar, erkekler hep bir ağızdan söylemeye başlarlar. sanki milli bir eser yahu. birinizde bilmeyin arkadaşım. elin gevuru yapmış parçayı, tamam iyi eser falan da sanat müziği, halk müziği sorsan sözünü bilmez, hotel california'yı baştan sona söyler.
15 gün falan oldu galiba. yaklaşık 5 senedir kullanıyordum bir kaç kez denedim ama bırakamamıştım. şimdi gayet mutluyum, huzurluyum. sabahları kalktığımda daha zinde oluyorum gibi geliyor belki de psikolojiktir orasını bilemem.
biraz irade lazım ama galiba. sigara yerine sakız çiğneyin ben gibi. yemeklerden sonra biraz insanın canı istiyor başlarda ama o zaman sakıza başvurdum ben. sigara içilen ortamda da pek bulunmayın başlarda. bir yerden sonra zaten istemiyorsunuz.
bol bol da sigaranın zararları ile ilgili videolar izleyin. faydası oluyor.
bir çok arkadaşımızın 'benim lan bu' sözlerini duymaktayım şu an. malumunuz üniversitede okuyan öğrenci sayısı her sene daha da fazla artmakta ülkemizde. şimdi ben tarafından yapılan, üniversite öğrencilerinin maddi durumları hakkında bilgi verelim.
türkiye'de üniversite öğrencilerinin %87,58 *'nin az veya çok borcu olduğu belirlenmiş geçenlerde. borcu olmayan öğrencilerin %9,87'lik dilimini anadan babadan zengin öğrenciler oluşturmakta. ama onların içinde de arabasına benzin almak, işte trafik cezası ödemek falan derken de borca girenler mevcut. borcu olmayanların geriye kalan kısmını işte üniversiteye dereceyle girmiş, çok iyi yerlerden burs ayarlamış öğrenciler bulunmakta. bunlara saygım sonsuz, çok takdir ederim kendilerini. hatta ailesine para gönderenleri bile vardır, helal olsundur.
şimdi de çoğunluğun oluşturduğu kısma geçelim. bu kısımda kendi içinde alt bölümlere ayrılmış esasen. ilki sadece kredi alır, artı ailesinden de cüz i miktarda para gelir, bir ayı bu parayla nasıl geçineceğim diye hesap yapar durur. öyle dışarıda yemez pek kendi yapar yemeğini, yeri gelir kuru soğan ekmeğe talimdir ama nedense bir tülü yetiremez parasını. utana sıkıla da olsa borç alır birinden. bir diğeri, bu tiplere ailesinden fena para gelmez, kredi de alırlar genellikle ama biraz gece hayatına düşkündürler kendileri. aylık, sigara + alkole en az bi 300-400 lira bayılırlar. sonra kira günü gelir, ev sahibine verecek parası kalmaz, 3-4 aylık faturalar birikmiştir evde, arkadaşından borç ister, kredi kartları dolmuştur zaten. okula fazla uğramaz ama bir yerde falan da çalışmaz. tam dayaklıktır. üçüncüsü, bunlar da para yetiremediği için işe girmiştir. part time falan çalışır bir yerlerde. ama bi taraftan da yer kazandığı parayı. çalışıyorum zaten diye bi havalar girer, gezmeler, tozmalar, kız arkadaşıyla falan fişman derken kredi kartı dolar onunda, milletten yine borç istemek zorunda kalır.
şimdi borcu olanların ortak özelliklerine gelirsek, kredi kartıdır bu arkadaşlar. hepsinin kredi kartı vardır ve her ay asgari ücreti yatırabiliyorlardır ancak. siz siz olun birden fazla kredi kartı edinmeyin varsa da diğerlerini kapattırın bi şekilde. bi tane olsun yine zor zamanlar için. ama onunda limitini azaltın. anlayacağınız efendim durum gerçekten çok vahim. öğrenciler adeta borç batağında, devletten alınan krediler de ödenemiyor zaten mezun olunduktan sonra. ev babasıymış gibi hesap edin harcamalarınızı yoksa ben gibi olursunuz. daha öğrenciyken evinize haciz getirtecek duruma gelmeyiniz.
bayram günü dedemle babaannem arasında geçen diyaloğu aktarıyorum şimdi.
d:dedem
b:babaannem
~haber saatidir ve evde televizyondaki haberler izlenmektedir.
~haber başlığı "gandi diyarbıkar'da" dır.
-b: gandi neymiş yav.? niye gandi diyolar buna...
-d: yav hindistanlı mı pakistanlı mı ne bi adam vardı neydi onun adı ya. huuummmm. dur bi dakka.
-d: heee aklıma geldi dur, indire gandi'ydi...evet indire gandi'ydi demi olm?
-ben: umk...**
not: gerçek bir hikayeden alıntıdır.
ne kadar az izleyen var burda dexter ı. oysaki piyasadaki en iyi dizi şu an.
5.sezon 6. bölümde yine ağzım açık izledim. olm bu lumen dan sana hayır yok dexter. başını belaya sokacan yine bak, benden söylemesi.
tez zamanda herkes başlasın izlemeye. burada konuşalım, tartışalım, dexter partileri falan düzenleyelim di mi?
galatasaray ımızın 11'i ve saha dizilişi,
--ufuk--
serkan-----neill-----servet------hakan
--cana--
sabri-----baris------sarp----misimovic
--pino-----------------
gösteriş meraklıları yapar genelde. ha bunlar derbi maçtan önce kendi tuttuğu takımların amblemini de koyarlar profiline. ilk 11 i say desen sayamaz ama.
türkiye malum yağışlı hava şartlarında bu aralar. istanbul da ise 2 gündür falan durmadan yağmur yağmakta.
yeni taşındığım evimde bu günlük tatilin keyfini sıcacık yatağımda dizi izleyerek ve kitap okuyarak geçirmeye karar verdim. önce yeni başladığım breaking bad in ilk sezonunu bitirdim. sonra da bi güzel kahve yaptım kendime, bi yandan babazula dinliyorum bi yandan kitap okuyorum. keyifler gıcır anlayacağınız.
derken tık diye bi ses geldi. başta sallamadım. sonra arada geliyor ses falan, yavaş yavaş kafamı bozmaya başladı. kıllandım biraz. bir yandan kitap okuyorum, bir yandan ne olduğunu çözmeye çalışıyorum.
belim ağrıdı, saatlerdir yatakta olduğumdan olsa gerek. sonra yatış pozisyonumu değiştirdim. fazla geçmeden tık diye kafama bi şey damlamaz mı. o anda allah ım inşallah düşündüğüm şey olmamıştır dedim. gerçekle yüzleşmek istemiyordum, kafamı yukarı kaldırıp bakmak ilk defa bu kadar zor gelmişti aslında. kafama damlayan ikinci su damlasıyla hemen yukarı baktım, tavandan sular her an damlamak için tetikte bekliyordu adeta. hepsinin hedefinde ben vardım. küfürler ederek kalktım yataktan. daha önce de başıma gelmişti bu, tavandan akan sular çok sever beni diye içimden söylendim.
daha 2 ay oldum buraya taşınalı. zaten ev ısınmıyordu bi de bu çıktı başımıza. yatağı da kaloriferin yanına dayamıştım ne güzel, şimdi bir de yatağın yerini değiştir falan. gece bunun sesiyle uyuyamamakta var tabi.
ahh!! şu anda bi tane daha damladı. neyse ben şuna bi müdahale edeyim en iyisi.
ulen sadece ben yapıyorum sanıyordum bunu. amma velakin ben gibi çokmuş. sevindirik oldum bi an, kendimi manyak zannediyordum anasını satayım.
geçen gün kantinde muhabbet ediyoruz yine. işte dexter hangi gün çıkıyor, fringe kaçıncı bölümde falan diye konuşuyoruz. derken konu geldi torrente. işte ben 900 kb ile indiriyorum diye artistlik yapan biri çıktı, sanırsın ki eve hattı o çekmiş santralden. o derece övünüyor eleman. beylikdüzünde oturuyorsun tabi ebesinin nikahında. tak kazıyo yeri döşüyor fiberi adam. bazısı diyor bende 40 kb ı geçmiyor, sonra onla dalga geçmeler. daha 2 sene önce counter oynarken restart at dediğimizde restart tuşunu bulamıyorum diyen adam gelmiş şimdi dalga geçiyor milletle. arkadaş ne oldum dememeli, ne olacağım demeli. *
öyle boktan bi muhabbet almış başını gidiyorken dedim ki ben olm ben torrent ten indirme işlemi yaparken download-upload grafiğini izliyorum lan diye ağzımdan kaçıvermiş. bi anda dedim sıçtın olm. zaten bende delilik emareleri seziyorlardı, bunlar seni iyice manyak belleyecek dedim içimden. tam ben lafı nasıl toparlayacam diye düşünürken birden ortamdakilerin hepsi olm bende yapıyorum lan onu demeye başlamaz mı. bi an şaşkınlık, bi hassiktir havası büründü suratım. herkese demez mi bende bakışıyorum. ben de! ben de!
hadi ben manyağım torrentle bakışıyorum, siz gidin kızlarla bakışın olm.
