Ruh hastası bir babanın evladıdır.Muhtemelen dayağı atanda vakti zamanında böyle görmüştür.Gelenek-örf-adet-anane yani eşşek sudan gelemeyecek meselesi.
hesap yapabılmekte ustune olmasa bile hiçbir zaman anlamıcak oldugu en temel matematiktir (bilen bilir canı çok yanmıştır ahalinin) lakin durum vahim;
babanne:evladım ne bu böyle okuyon mu bunu
-evet tontonun ders kitabı bu
babanne:hee kaç yıllık peki?
-ne kaç yıllık tontonum okul mu?kitap mı? eski mi geldi
babanne:yok yavrum sımdı okumaya başlasan kaç senede biter dıyorum
-ay olur mu okunmuyo bunlar çalısılıyor böle yazıyosun çiziyosun bi vizeye bitiyo
babanne:ah yavrum bizim zamanımızda böylemıydı kerat cetveli aa bide cebir vardı, olsun üzülme...akabinde vize neydi çıkaramadım sorusu kaçınılmazdır!
gideceğini bile bile dur deme cürretinte bulunabilmek...o arkasını dönme cesareti bulmuşken o eli sallayamamak durdurup tekrar belki son kez sarılamamak...
