21 ekimde yazmışım buraya.. demişim sevdiğini göstermedin biz hiç "biz" olamadık demişim. şanslı kullardanım sanırım aylar yıllar sonra sevildiğimi öğrendim. sevmiyor gibi yaptığını öğrendim. sesinden seni seviyorumları duydum bir çok kez. ve ben de diyorum ki seni seviyorum. bundan sonrasını zaman ne gösterecek bilmiyorum sen nereyi kazanıp nereye gideceksin ben nerede olacağım. bunlar hep soru işareti ama olsun sevildiğimizi biliyoruz. sana ilk benim için çok değerlisin demiştim sadece bu kadar mı demiştin. oo en çok en önemli şey benim için bunu zamanla sen de öğrendin. şimdi canımsın benim umarım ki her geçen gün değerlerimiz katlanarak gider. öperim.
tarif de edilemeyen durumdur, şu an yaşadığım şeydir. canının bir şey istemediği, yatsan yatılmadığı televizyon izlesen izlenmediği bunaltıcı zamandır. sancılıdır.
bu sene beni bekleyendir. ama insan bu başlığı, yazılanları bir de şu üstte kalan gün sayısını okuyunca "benim bilgisayar başında işim ne lan o zaman" demeye sebep olan şey.
ay cocukken 24 hayvanlısını bulabilmek için gezmediğim yer kalmadığı alettir. valla sanal manal ama bugunlerde biri bana bunu hediye alsa diye özlemimin kabardığı şey. beni duyan var mı?
bir abi diyen kızlardan, hemcinslerimden ayrı bir nefret ederim ki ; bunu diyen kız büyümemiş, içmek eyleminin her insana özgü olabileceğini unutmus, kendini bi bok sanan ortama girmemiş kızdır.
Mutluyum huzurluyum sayende. iyi ki varsın. iyi ki sevgilim olmasan da bana verdiğin değer yeter. Buraya senin için yazdıgım ikinci yazı bu. Senin gözünde değerli olmayı gercekten cok seviyorum. ne bileyim ders çalışmaktan zevk alıyorum sonunda seninle konusmak var cünkü öyle işte. liseliyim lan ben ahaha.
ayı patisini alır ayağına takarlar insanlar; bunlara da ugg derler. giyenlere de ugglı kız. onlar için ugg mevsimi falan yoktur. yazın da giyerler ugglarını.
tuvaletin kapısının altında bir boşluk vardı babannemlerin evlerinde ben de tuvalete insan girince o kapının altından tuvaletini yapanlara bakarmışım. küçükken ben "ben" değilmişim.
