siyah-beyaz, 1 adet!, belli ebatlarda(90'a 75 max. diye hatırlıyorum) olmalıdır.
aksi takdirde davrananlara tüketici hakları doğrultusunda dava açabilirsiniz elbet, ama burası türkiye, tazminat alana kadar tazminatın karesi kadar masraf yaparsınız.
ne kadar el bebek gül bebek yetiştirilmiş olursan ol, cinsiyetin ne olursa olsun, bir yaştan sonra dışarıda, "gerçek" hayatta, ailenin sana gösterdiği acıma ve şefkat duygularının milyonda birini göstermeyecek insanlarla başbaşa kalacaksın.
bu periyoda dayanma gücü ve müddeti, kişinin sağlamlığı kadar çekirdek ailenin hayatta ve "arkanda" kalma süresine bağlı...
o müddeti uzatmak da senin kendi aileni yaratabilmene..
sezonun başında; alınan galatasaray ve fenerbahçe mağlubiyetleri sonrası erhan altın'a mesaj vermek istercesine, "takım hiç beklediğimiz gibi değil" buyurmuştu.
kendisine iki sorum olabilir naçizane:
1) sezon başında galatasaray ve fenerbahçe'ye mağlup olmak beklemediğin bir sonuç muydu? 1 puan bile iyi sayılabilir zira.
2) erhan hoca'dan vasatın dahi altı bir kadroyla ne yapmasını bekledin? zira şu anda evinde anadolu takımlarını dahi yenemiyorsun.
dolly'i kopyaladığımız makinenin içine 100 gr. boşluk, 200 gr. endam, 300 gr. yol yordam bilmezlik, 250 gr. adamsendecilik, 150 gr. dd göğüs implantı, 400 gr. makyaj malzemesi, 30 gr. parayla faaliyet gösterebilite ekliyoruz. düğmeye basıyoruz. aa o da ne? petek dinçöz! hemen öldürüp gömüyoruz. 50 gr. daha boşluk ekliyoruz, tam düğmeye basarken elimiz titriyor, 2 kez basıyoruz, ortaya bunlar çıkıyor. öyle yani. ne azı ne fazlası.
özellikle ülkemizde; bu kişilerin "yanacaksın!", "kuran'daki şu ayete bak!", "şüphesiz ki" şeklinde uyarılma çabaları, az buz değil, oldukça ironiktir.
geçmişte inanılmış, "tedavülden kalkmış" thor, zeus ya da afrodite inanmadığınızda, amon ra size bir anlam ifade etmediğinde o inanış sistemleri açısından ateistsinizdir.
çünkü insanlık ancak bronz çağı gibi çağlarda, örneğin güneşin doğuşunu "bir tanrı olmalı ki bu ışık kaynağını hareket ettirebilsin" olarak irdelemiştir.
günümüzde, 21. yüzyılda bilimsel olarak tonlarca kanıt, açıklama varken, antik mitlere, çok eski "yüce yaratıcı" karalamalarına tapınmanın anlamı da dünyada ne kadar gerizekalı olduğunun istatistiki bir değerini elde edebilmek olsa gerek.
malesef şöyle bir durum var ki, dilden dile dolanan efsaneler tarihte ne kadar geri gidiyorsa o kadar kabul görülebiliyor oluyor mankafalar tarafından.
bu tiplere "zeus" dediğinizde "hadi age of atalım"dan daha manadar bir cümle kurmalarını bekleyemezsiniz. hikayedir onlar için.
tapındıklarının; zeus'la, goblinlerle tek farkının kitap olması mıdır inanmalarını sağlayan?
hem de %100 kendiyle çelişen bir kitap.
hatta ben onlara "kitaplar serisi" demeyi ayrıca seviyorum. aynı yaratıcının elinden çıkmışlar ya.
neden?
islam, yahudilik ve hristiyanlık birbirlerini sindiremeyecek kadar büyük topluluklara ve güce sahip oldukları için.
"aynı yaratıcının elinden" teorisinin kabul gördüğü dönemlerde birinin hakimiyeti üstün olsaydı, işte o zaman "senin yaratıcın"ın sonu zeus'tan farklı mı olurdu onu bilemeyeceğim. kitap yazmak sorun olmasa gerek, zeus da "birine yazdırırdı" değil mi?
son olarak, şöyle bir topluluk da var yaşadığımız çevrede:
"ben tanrının canlıları yarattığına, evrimin ondan sonra devreye girdiğine inanıyorum."
bu tip düşünenler, en kolay yolu seçmişler ki ben buna "suyundan da koyayım mı?" diyorum.
zira; bilim ve din, düzgünce bakıldığında taban tabana zıt alanlardır.
nasıl?
din sorgulatmaz. bilim sorgulamak zorundadır.
din araştırma yaptırmaz. bilim araştırma yapıldığı sürece değerlidir.
din kabullenir. bilim asla kabullenmez.
burası çok önemli(taban tabana zıtlığın esas argümanı);
bilim yaptığı deneylerde, yaptığı araştırmalarda, yaptığı kazılarda tek bir şeyi amaçlar: sorgulayarak doğruya ulaşmak.
bu kadar kibirli bir terör aracı daha göremezsiniz.
sonuç olarak;
suyundan da koy'cu olmayın.
antik mit'lere inanmaya çok mu meyillisiniz?
21. yüzyılda yaşıyoruz.
güneşin nasıl doğduğunu, kimyasal reaksiyonların nasıl gerçekleştiğini, nükleotidinden tut antijenini, mars'taki sudan tut termodinamik yasalarını,
hemen hemen her şeyi biliyoruz.
artık doldurulması gereken "tanrı" boşluğu yok.
ha diyorsanız ki "tanrı'nın yokluğunu ispat edemezsin", "orada dur" derim.
bu evrende varlığını ispatlayamayacağın milyonlarca şey var.
ben sana "mars'ın yörüngesinde 10 cm. uzunluğunda kutsal yarrak dönüyor" desem,
teleskoplar küçüklüğünden dolayı göremese;
sana okullarında, evinde bu anlatılsa;
3 yaşından itibaren bu fikir empoze edilse;
dilden dile "kutsal yarrak mars'ı 2'ye bölmüş" gibi hikayeler anlatılsa
senin 5 nesil sonra doğacak veledin "yarrak hastası" olur mu olmaz mı?
bir düşün bakalım.
şimdi neye inandığını düşün.
"yarrak olur mu lan?" demeden, "tanrı'nın varlığına dair bir kanıt" düşün.
"bu muhteşem düzen" demeden, "hemen hemen hepsi açıklanıyor, açıklanacak" diyeyim ben.
"açıklanmayanlar?" demeden, "yarrağın olmadığı da açıklanmıyor" diyeyim tekrar.
dilden dile geçmiş saçma sapan hikayelere inanan sen; çocuğun aynı yolları izleyerek "yarrakizm"e tapınsa, ne yapardın?
açtım, baktım.
abd'de yaşayanların %45'i dünyanın 10.000 yaşından küçük olduğuna inanıyormuş.
halbuki katolik kilisesi dinozor fosillerinin de varlığını kabul ediyor.
bu nasıl bir cehalettir ki, bilimsel olarak en az 5 milyar yıldır canlıların yaşadığı kanıtlanmışken(kemik açılarak yani, öyle götten değil) hala din, bilimin önünde tutuluyor.
insanların, kitapların safsata olduğunu görmesi için, bilimin yolunu kesip, evrim araştırmacılarının yoluna taş koymamaları için ne yapmak gerekiyor?
baban 10.000 dese, 5 milyar çıksa "vay yalancı pezevenk" dersin.
akıllı bir marangoza "yalancı" demek neden zorlarına gidiyor?
damarlarımı nasıl tıkarım, daha sağlıksız nasıl beslenebilirim, hangi durumda kulaklarımdan kan çıkarak ölebilirim(çok havalı) diye düşünen türk gençliğinin elinden düşürmediği, 2 satırlık rehber.
1. kahvaltı en önemli öğün. daha ilk öğünden damarlarımızı düşük konsantrasyondaki(low density lipoprotein, tahlillerde ldl diye geçer) yağlarla nasıl doldururuz? en doğrusu için; (bkz: mcdonalds kahvaltı)
2. ilk öğünün üzerinden 3 4 saat geçmesini bekleyelim. hadi burger king yiyelim. bakalım? bir menü 6 tl, iki menü 8 tl. aaa ne de güzel! böylece beyne giden kan akımına daha öğle yemeğinde büyük bir darbe vurabiliriz. ver oradan 2 menü, çok da hesaplı.
3. akşam 8'e doğru bir daha kurt gibi acıkalım, ne de olsa fast food'un doyuruculuğu uzun vade(uzun vade de 2 saat) 0'dır. hemen pizza hut'a girelim. o da nesi? sınırsız hamur işi, üzerinde az doymuş yağlarıyla, hem de uygun fiyata. hemen girip arkadaşın 12 dilimlik rekorunu kıralım, göğsümüze yavaştan giren ağrıları önemsemeyelim.
4. ana 3 öğün harici, bol bol fast food yiyelim, bir tavsiye olarak yedikten sonra anında uyuyalım. o yağlar bir güzel kanımızda dolaşsın, bir güzel depolansın. lazım olur.
yüksek kolesterole bağlı, -basitçe-damar iç yüzeylerinde meydana gelen deformasyon, sertleşme problemi. günümüzde metabolik sendrom olarak tabir edilen, masabaşı iş sahiplerinin sıklıkla sahip olduğu bir problem. ilerleyen yaşlarda kalp krizlerinin ve inme*lerin en büyük faili.
aynı marka, aynı model telefona sahip arkadaşın "ben bu telefonu değiştireceğim, şarjı 1 gün bile idare etmiyor." türevi bir cümle sarfetmesi. yutkunmak. yalandan onaylamak.
kendisi olasılık konusundaki çok önemli bir noktayı atlayarak bık bık ediyor.
yok önceki 3 yarışmada son 4 kutuya 500.000 girmiş, böyle bir durumda kutunun 500.000 olma olasılığı yüksekmiş, yok ilk 3 kutuda maviyle başlayanlar, son 4'e 2 500.000 sokmuş vs vs...
arkadaşım, senin bu dile getirdiğin olasılıkları açıklaman için, önceki yarışmalardan örnekler vermen saçma olmuyor mu?
peşpeşe olan iki yarışma birbirini takip mi ediyor sanki?
bu "sarı top çektin, şimdi kalanlardan sarı çekme olasılığın kaçtır?" sorusu gibi değil ki.
her yarışma yeni olasılık, yeni şans.
sen gidip gerçekleşme ihtimali %75 olan bir olayı tutturup ertesi güne 2 kağıt fazlayla gaza gelmiş şekilde gelmesene, sakin olsana diyeceğim, giydiğin tişört zamazingolarını görüyorum yarışmada, vazgeçiyorum zira fazlasıyla gaz bir insansın belli ki.
not: kendisi fatih-kıztaşı'nda bir tuhafiyecide çalışıyormuş yarışmaya katılmadan önce, keşke arada karşılaşsam da şu kağıtlarıyla ilgili duygularımı yüzüne söylesem.
iş potansiyelini düşürdükçe düşürdükleri bir ülkede, yeni üniversiteler açarak pekiştiriyorlar düşüncelerini.
kendimden örnek vereyim.
30 senelik aile mesleğini devam ettirebilmek adına diş hekimliği okuyorum, ben okul bitmeye yaklaşmışken, yeni açılanlarla birlikte diş hekimliği fakültelerinin sayısı 30'a dayandı. bireysel muayenehaneciliğin ölmesi için yeteri kadar insan mezun etmeyi başardılar. bizi diş hastanelerinde 5 sene sonrasına randevu vermeye mecbur etmeyi, toplumu ağız sağlığından büyük ölçüde mahrum etmeyi deniyorlar sanırım. ne gerek var dişe gibisinden. yalan söyleyemem, türkiye'de yaşayan biri olarak yapacağım mesleğin geliri hakkında kaygılarım var.
türkiye'de mezunlarına bakacak gerekli altyapı yokken, halk açılan fakülteleri alkışlıyorsa, hepimize bok yemek düşer sanırım.
konuşurken dahi yüz kızartıcı olduğu düşünülecek bir olguyu milyonlarca insan ağzı açık izliyor.
dizi o dizi.
biliyoruz dizi.
benim lafım "behlül bakalım ne adım atacak" diye bekleyenlere. ki bu diziyi izleyenlerin aksini tercih ettiğini pek zannetmiyorum. cidden merak ediyor musunuz, ilgi çekici buluyor musunuz yengesine atlayan bir adamın maceralarını. vay anasını ya.
kanınızda mı var, anlamadım.
aydın doğan'ı mail yağmuruna tutun, daha kimlere uzun eşek oynatacak projelerle gelir...
her uzun boylu, uzun kollu oyuncuyu "yetenekli" olarak ilan eden türk medyası ve "yeteneksiz genç fetişisti" tanjevic sayesinde milli takımda yer bulmuştur kendisine.
