genel olarak hayatta ne işim var diye düşünüyorum.
pencereden dışarı bakıyorum da arabalar,insanlar ve hatta sokak hayvanları hepsi bir yerlere gidiyor. bir amaçları var. benimse bu hayatta ne gidecek bir yerim ne de amacım var. insanları izliyorum bazen bir yerde oturup. hepsinin bir işi var ve çok meşguller. aslında ölsem, ölümüm malesef aylarca sonra fark edilir. o da muhtemelen birinin beni merak etmesinden değil de cesedimden yayılan koku yüzünden olur diye düşünüyorum.
bazen etrafımdaki insanlar sırf beni önemli görsünler diye cep telefonumu kurcalıyorum. ya da birini beklediğimi düşünsünler diye bir arkadaşımla yazışıyormuşum gibi yapıyorum. ama aslında yaptığım tek şey boşluğa bakmak. kaybolmuş gibiyim.
