( o sırada basit bir misafir şekeri ambalajı görmüşümdür ve çocukluğumun güzel bir anısı gözümün önünden geçmektedir)
- claudia
+ .??
- Şunu da hatırlıyor musun? ( Kötü hissettiğim bir anıma çok net bir dalış yaparım)
+ hı hı...
- Ne çok kötü hissetmiştin dmi ahahajah.
Bu hayatta hemen hemen tüm görüşlere saygı duydum, duyuyorum.
Ama Tr nin doğusundan biri olarak ermeni soykırımı iddiasına zerre saygım yok. Hiçbir zaman da olmayacak. Onlar ağızlarına kocaman kazıklar çaktıkları insanlar, insafsızca ırzlarına geçtikleri kadınlar ve annelerinin karınlarından canice çıkardıkları çocuklar için özür dilesinler ki özür dilemeleri çok yetersiz kalır.
ilaçlarımı içmekten vazgeçtim zira mide bulantım hiç kesilmiyor, dikkat etsem dahi kesilmiyor, dikkat etmediğimde zaten daha çok bulanıyor. Ağzımı açıp konuşmaya kalktığımda sesim anında kısılıyor sosyal anlamda aşırı düşüren bir şey bu. Günlerdir düzelmiyor da lanet olası.
Keşke aynı ilaçlar gibi bir süre uyanık kalmayı da bırakabilsem. En azından sesim eski haline gelene kadar.
Hiç kimsenin " benim şu konuda kabahatim var, bunun için üzgünüm veya öfkeyle söyledim özür diliyorum" gibi gayet insani huyları yok. Varsa da sözlüğe gelince hepsi birer narsist ya da sosyopat oluyor, sonra durmadan kavga.
Sarsıntı esnasında dışarı çıkmak mantıklı bir fikir değil. 6 Şubat depremlerinde halen net hatırlıyorum tv, ocağın üstündeki tava, çaydanlık sanki biri alıp fırlatmış gibi savrulmuştu ve o sırada ayakta hareket eder durumda olsak bunlardan biri bize çarpardı.
Binanın hızla yıkıldığı, saniyelerle yarışılan durumlar dışında, sarsıntı geçene kadar özellikle pencere camları ve mutfak dolaplarından uzak durularak evde beklenmeli.
