küçükken sempatiklik kazansa da ilerki yaşlarda kendini ifade edememe durumuna kadar gidebilir. şahsen yıllarca r harfini düzgünce söyleyemedim ve son yıllarda biraz kendi çabalarımla düzelttim ama yine nafile.. bazı kelimelerde, bi çok zamanda hep kendisini hatırlatır. sonra insanlar ne dediğimi anlamaya çalışır. hani sempatiktim ben?
akıllı telefonlardan en son modeline sahip insandır. şurdan biliyorum benim ilk dokunmatik telefonum, dokunmatikti ama öyle hassas değildi. parmak, tırnak ne denesem bazen zor basardı. çok parmak savaşı vermişimdir hep galibi de telefonum çıkmıştır. bu yüzden sadece işaret parmağımla aşağı-yukarı yaparak sitelerde gezinmek hep içimde ukte kalmıştır. ama o parmakla haber okumazsan olmaz, çünkü işlevi o. he bi de metroda olacaksın, akşam iş çıkışı...
her zaman geçmişi ilham almak. aynısı şu anda ülkemizde de yapılmaktadır. türkiye'deki birçok kesimin her zaman kalbinin köşesinde yatan bir osmanlı devleti hayranlığı vardır. ecdadınla, geçmişteki ilimlerinle her zaman gurur duyabilirsin ve bu gayet doğaldır. ama seviye hayranlığa vardığında işte o zaman müslüman toplumlarda hayaller, hala aynıyız, benliğimizi koruduk edaları yükselmektedir. ve en büyük hataları da gerçekten müslümanız diyip hiçbir zaman dine sahip çıkmamaları olmuştur. her zaman çarpıtılan, üstünden rant elde edilen bi manevi kurum olarak köşesinde beklemiştir.
