An itibariyle yazmayı bıraktığım sözlük. Belki emsal teşkil eder diye sebeplerini de sıralamak istedim. Olur da neden insanlar kaçıyor sözlükten diye merak eden moderatör veya yetkili biri okursa :
*siyasi görüşler tartışılırken insanlar reel hayatta herhangi birine söyleyemeyeceği hakaretleri klavyelerinin arkasından rahat ve cesurca edebiliyorlar.
*ensest veya tecavüz fantezilerinin bu kadar rahat dile getirildiği bir yeri ben 27 yıllık yaşantımda görmedim. Zira görmek de istemezdim.
*dini inançlara veya inançsızlığa saygı diye birşey yok.
Buraya bir sürü madde sıralayabilirim. Ama gerek yok. Bu sorunların temeli zaten malum moderasyon diye birşey yok.
Sanki elimi hiç bırakmamışsın gibi yokluğunda kendi kendime inandım dayandım. Sanki kötü sonlu hiç hikaye yokmuş gibi sonumuzun iyi biteceğini varsaydım, yalandı.
Havalar da soğuk gidiyor bu aralar üşürsün sen bilirim. Aman dikkat et aklına yazları getir.
Ne olur ara sıra haberdar et. Pencerelerde bekletme. Hayatına elbet biri girecek. Mutlu ol onu ihmal etme.
Tanım: bir toygar ışıklı şarkısı söylemek istiyorum.
Aslında bir bankta oturan tanımadığım herhangi birinin yanına oturup hayattan beklentilerimi, edebiyat, müzik ne olursa artık saatlerce muhabbet etmeyi isterdim. Gelin görün ki dünya artık hiç normal değil. Sizinle iki lafın belini kıralım deseniz " sen kimsin ki seninle sohbet edeyim ? " der muhattabınız. Aslında haklılar da el kadar çocuklara bile tecavüz ediliyor günümüzde.
Uzun lafın kısası benim beni gerçekten tanımasını istemediğim kişilerle değil; beni hiçbir zaman tanımayacak insanlarla daha özgürce sohbet edebildiğim için buradayım..
Hayatınızı rutinlerden kurtararak kurtulabileceğiniz durumdur. Yeni bir enstrüman veya takıldığınız mekanları değiştirebilirsiniz yeni mekanlar keşfedebilirsiniz bunun dışında yeni hobiler edinebilirsiniz ama kesinlikle unutana veya tabir i caizse uyuşana kadar başka bir insanın hayatına girmemelisiniz. Unutamadığınız bir insan varsa aklınızda başka birinin hayatına girip başka suretle aynı duyguları yaşamayı beklemeye hakkınız yok. Bu ızdırabı ne kendinize ne de başkasına yapmayın.
Sanki uzansam dokunabileceğim sana.
Sanki üstümü örtsem kokun gelecek ciğerimin en derin yerine.
Sanki yağmur yağsa ıslanacağız beraber.
Sanki üşüyorum sensiz her anımda...
Evet 7 yıldır çalıştığım şirkete hergün "abi beni kovun be " diye yalvarmama rağmen onların ısrarla beni kovmaması gibi durumlarda vuku buluyor malesef.
Kovulsan bir türlü kovulmasan başka türlü.
Bir kere yaptığımda sonunda çok büyük bir hüsrana uğradığım eylemdir.
Bir daha yapar mıyım ?
Asla..
Kendiniz olun. Başkası için başkası olmaya çalışırsanız. ki olamazsınız uğruna başkalaştığınız insan en başta sizi üzer bir daha da kendinize gelemez özgüveninizi yitirirsiniz.
Hani çok özlersin ya bir şekilde bir yerden çıkıverir. Karşında sana böyle masum masum bakar bence fazla söze gerek yok hacı sadece sarılıp kokusunu içine çekersin.
