Prangalar takıyorlar ruhumun özgür kuşlarına..
Şiirim, zihnimdeki katil düşlere emanet.
Kim aldırış ediyor o can alıcı vuruşlarına
Neden sayılmıyor yasalarda kalp kırmak, cinayet?
Ve bir şair elbet kırk adam öldürmüştür düşünde..
Kaç cehennem olmuştur kelimelerinde yarattığı cennet?
Kimse bir hüzün sezemez onun kırık gülüşünde.
içinde varlığını sürdürür ölene dek cinnet.
Derinleşen gözlerinde bir yara vardır kanayan,
Gel gör ki kimseye etmez bundan şikayet.
Bilir kime anlatsa çıkmayacak onu anlayan;
Dökülür dudaklarından ya küfür ya da bir ayet.
Dibine vardığında anlar yuttuğu zehrin tesirini;
Dumanlı bir hece gibi düşer sayfalarına meret.
Ölüme gülümseyerek okur şair, eserini.
Sükuta tapan sarhoşluk, upuzun bir acziyet..
Hastalıklı notalar bulaşır akrebin sesine.
Kanlı kabuslar eder bu kez beyninde ikamet.
Zaman cellat kesilir şairin nefesine;
O an kopar içinde o meçhul kıyamet.
Haykırarak değil, susarak anlatılıyor oysa
Bir damla kan ve gözyaşındaki kehanet.
Ve şair bir dizeye ömrünü de koysa
Ona kan kusarak verecekleri tek şey; ihanet..
özledim ve gel diyemiyorum. gel desem atlayıp gelecek oysa, biliyorum. gelse bir sarılsam, özlemimi, başımı göğsüne koyup koynunda ağlayarak akıtsam.. canını canıma katsam..
insanların içler acısı halini gördükçe oluşan durum. Derdini hayvanlara, doğaya, şiire dökmektir mantıklı olan. insanlar, insanlar arasında insana hasret yaşıyor..
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Çok değişmişsin birden tanıyamadım.
Saçların uzundu, omuzlarına akardı
Gönlümüz şenlenirdi sarışınlığından
Onlar mı kestiler, sen mi kısalttın
Gülerdin, içimize aylar doğardı
Görünmez dağların arkasından
Eski gülümsemeni beyhude aradım
O sabah mı çıkmıştın bir gün önce mi
Çok değişmişsin birden tanıyamadım.
Bir çay içer misin, yoksa kahve mi
Kibritim yok, demek cigaraya başladın
Ellerin de titriyor, bir şeyin mi var
Böyle bir kız değildin sen eskiden
Sana ne yaptılar, sana ne yaptılar?
Kirpiklerin ıslanıyor durup dururken
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Çok değişmişsin birden tanıyamadım.
Verdiğim değerin zerresini neden göremiyorum?
insanlar ne ara bu kadar acımasızlaştı?
Serzenişlerimi bir tek ben mi duyuyorum?
Ölüm, neden gelmiyorsun artık?..
