Küçüklüğünden beri hep sadece bir arkadaş grubu olan ve sosyalliği hiç yaşamamış, pessimistim, sürekli ağlamaklı, bu devrin adamı olmadığını düşünen bir insanım gibi şeylerdir.
Sözlük itiraf ediyorum hayatım boyunca hiçbir zaman bir karşı cinsle arkadaşlığım olmadı ve kendimi çok bir başına hissediyorum bu durum beni üzmüyor yoksa üzmüyor mu farkında değilim.
hayalini kurduğum bir kitabı almış eve dönüyorum aşırı mutluyum ben telefonum çaldı açmadım çok sevinçliydim iki hafta para biriktirmişim kitabı almak için arayan annemdi ben de biraz gezip eve gitmek istedim eve gittiğimde evde kimse yoktu komşuya sormak için kapıyı çaldım annem nerde dedim kadın lafı geveledi anladım kötü bir şey olmuştu sonra noldu dedim baban fenalaştı bizim beyde onları hastaneye götürdü dedi hastaneye deliler gibi koştum vardığımda annemi gördüm ağlıyordu ne oldu dedim kalp krizi geçirmiş dedi tabi dediği anda gözümden yaş geldi sonra çok dua ettim o gece ama babam sabahı göremedi allaha inancımı yitirmiştim 1 hafta ben o gün bugündür mutlu olmadım iki kere teklif ettim reddedildim sözlük.
