yeryüzündeki en zavallı insan tipidir.
düşünmez, sorgulamaz, ilkokuldan itibaren kendisine ne öğretilmişse onları tekrarlayıp durur.
kendini aydın, diğerlerini ise cahil olarak görür. bağnazın önde gidenidir, farkında değildir.
ve öğretileriyle öyle bir duygusal bağ kurmuştur ki o konular kutsaldır. asla konuşulmamalı, tartışılmamalıdır.
bildiklerinin güneş dil teorisi misali 5 yaşındaki çocuğa inandırmakta güçlük çekilecek saçma sapan kuruntular olduğunu güzel bir şekilde izah ettiğinizde kutsalına dokunmuş olursunuz. gözleri dolar, hırçınlaşır.
mühf anayasa hukuku kürsüsünde araştırma görevlisidir.
karşınızda klasik bağnaz ulusalcı öğretim üyesi profilinde biri olduğunu zannederken fena halde yanıldığınızı anlarsınız.
duruşu biraz sosyal demokrasiyi, biraz da özgürlükçü solu andırmaktadır..
derslerinde belli klişeler üzerinde takılı kalmaması, farklı görüşleri dillendirme imkanı tanıması bu yargıyı destekler niteliktedir.
öğrenciyle diyaloğu gayet iyidir, ayaküstü bir soru sormaya gitmişken öğrencileri odasına davet etmesi, uzunca zaman ayırıp soruları detaylı olarak izah etmesi takdir edilesidir.
hasılı, derslerine girmek pek kısmet olmadı. bizim fakülteye girdiğimiz yılın ortalarında fakültemize gelmişti. birkaç derste bu intibayı uyandırmayı başaran bir kimsedir kendisi. büyük bir hoca olacağını tahmin etmek o kadar da zor değildir yani.. (bkz: asistan alıyorsan böylesini al hocam)
