Ateş ve Su, o eski internet kafelerin tarayıcı tabanlı kahramanlarından biriydi. Çoğu kişi bu oyunu ya bir kardeşiyle ya da en yakın arkadaşıyla oynadı. Çünkü tek başına bu labirentten çıkmak imkansızdı. Herkesin görevi belliydi: Ateş lavlara basarak yol açar, Su ise göletlerden geçerdi. Ama yanlış hamleler kaçınılmazdı. Oyunun en unutulmaz anları? Yanlışlıkla arkadaşını ölüme sürüklemek ve "Kanka ya pardon, dur bi daha başlıyoruz!" cümlesiyle oyuna sil baştan girmekti. Tüm serinin oyunları tek sayfada buyrunuz https://www.fixoyun.net/oyunlar/ates-ve-su-oyunlari/
Bir zamanlar oyunlar, sadece oyun değildi. Onlar, bir mahalleyi bir araya getiren, bozuk joystick’lerle bile keyif veren, bitirildiğinde gururla anlatılan maceralardı. Grafikler basitti ama hayal gücümüz sınırsızdı. Kasetli atari döneminde oyunları başlatmak bile ayrı bir sanattı. Kaset yerine tam oturmazsa ya da bir hata verirse, çözüm belliydi: Çıkar, üfle, dua et ve tekrar dene. Bazen kasetin içinden gelen tıkırtı, oyunun sonsuza kadar gittiğini gösterirdi. Ama olsun, komşunun oğlu kesin bir yolunu biliyordu. PC oyunlarında ise shareware CD’leri, demo sürümleri hayatımızın bir parçasıydı. Tam sürüm alamayanlar için aynı bölüm defalarca oynanır, sonra da hayali devamı kafada tamamlanırdı. Bir derginin verdiği CD, bazen aylarca yetebilirdi.
Yan yana oturup tek klavyeden iki kişi oyun oynamak da ayrı bir ritüeldi. WASD ve ok tuşları, iki kişinin oyun sahnesindeki sınırlarını belirlerdi. "Yanlışlıkla ESC'ye basma!" uyarısı her zaman geçerliydi. Oyunlar zor muydu? Kesinlikle! Save sistemi yoksa baştan başlamak kaçınılmazdı. Bugünün check-point’lerine alışanlar, o günlerde her kaybedilen canın ne anlama geldiğini bilemezler. Bugün o pikselli dünyalara dönüp bakınca, grafiklerin değil, anıların önemli olduğunu daha iyi anlıyoruz. Belki de eski oyunların en büyük büyüsü buydu: Gerçekten içine girip kaybolabildiğimiz dünyalar yaratmalar. Biraz nostalji için nostaljik oyunlar buyrunuz https://www.fixoyun.net/oyunlar/eski-oyunlar/ .
Yeni filmi çıkan bir zamanların efsane oyun serisi. NES, GBA ve Nintendo DS oyunlarını oynamış biri olarak filmde ilk oyundan son oyuna kadar olan karakterleri görmek sevindiriciydi.
Atari oyununu hiç bitiremeyenler için de sonsuz canlı versiyonuna denk geldim. Nostalji yaşamak için buyrunuz. https://www.fixoyun.net/oyun/mario-sinirsiz-can/
kimse kimseyi sevmek zorunda değil. aslına bakarsan saygı duymak zorunda bile değil ama toplumsal huzuru bozup vergi vermeyerek, askerimizi öldürüp bir de sevilmeyi beklemek çok büyük yüzsüzlük, hayasızlıktır.
türkiye'de mümkün olmayan hadise. ulan 45 yaşında adamı tinerciler para vermedi diye bıçaklıyor 20 yaşında kız nasıl gece tek başına sokakta ''güven'' ile yürüsün.
