harika bir aloe blacc albümü olan good things'in ilk şarkısıdır. ilk dinlediğimde 70 lere ait bir şarkı sanmıştım. meğer adam 2010 da söylemiş. albüm versiyonunun dışında bir de youtube'da stüdyoda canlı kaydedilmişi var. sanki o bana biraz daha güzel geldi.
çarşının gölgesinden bir türlü kurtulamayan fenevbahceli taraftarların motivasyon amaçlı bu cocuk yarısmasına katılmasıdır. nasıl olsa rahmetli barış manço her katılana 10 puan, 10 puan, 10puan vererek şampiyon yapıyordu. ligdekinden daha fazla puan toplayacakları kesindir.
aslı "yeni alınan pahalı spor ayakkabı ile top oynamayı yasaklayan baba" olacaktı da neyse. işte bu benim babamdı bir aralar. tam olarak nesquik in zengin içeceği olduğu yıllara denk geliyor. ilkokul-ortaokul çağlarında biz erkeklerin en büyük dertlerinden birisiydi. babayla ayakkabı mağazasına gidilir ve en güzelinde kinetix marka spor ayakkabı alınır, tezgahtara para ödenir ve akabinde babadan gür ve tok bir sesle "bunlarla top oynarsan bacaklarını kırarım" ikazı gelirdi. mahalle maçlarında ayakkabı ile topun münasebetini en aza indirmek için kaleye geçilerek hem babaya verilen söz tutulurdu hem de futbol zevkinden mahrum kalınmazdı.
leman'ı okumak için parayla satın alırsınız, salih memecan'ı okumamak için başka gazete satın alırsınız.
tanım da gelsin; türkiye'nin en komik kadrosu ile türkiyen'nin en yalaka insanlarından bir tanesinin karşılaştırmasıdır.
asıl hedef kitlesi dünyanın en gerizekalı, en gereksiz yarışması olan eurovision'a itibar edip, ciddiye alanlar (bkz: trt yetkilileri) olan beddua. ulan bi de oturup strateji falan geliştirmeye çalışmıyorlar mı "şunu alıp şunu koysak, bunu buraya kaydırıp yanında şu şarkıcıyla çıkarsak. yok yok biz en iyisi ayna'yı çıkaralım eskiden gelen bi tecrübeleri var" diye, sinirimden kendimi sikesim geliyor vallahi.
