gece olmuştur, sabaha karşı. uykunuzun en tatlı yerindesinizdir. birden yan daireden gelen bağırtı ve kavga sesleri uyanmanıza neden olur. dişlerinizi kenetlersiniz çünkü uykudan uyandırılmaktan nefret eden, uyanınca bir daha uyuyamayan bir tipsinizdir.
velhasıl kelam, olan oldu deyip, salona geçersiniz kahve hazırlayıp rahatlamaya çalışır, balkona çıkarsınız. derken birden bire yan tarafta kalan bir daire'deki boşanmış kadının densiz ve zıpır çocuğu uyanmış ve balkona çıkmıştır. bariz belli bir şekilde ve görebildiğiniz bir açıdan burnunu karıştırmakta ve insanların bakışlarına ve iğrenmelerine aldırış etmemektedir. ve üstüne üstlük sinirlisinizdir, çocuktur deyip geçemeyecek kadar sinirlisinizdir. ve dayanamayıp kendinizi daire'nin dışına atarsınız. tam merdivenlerden aşağı inecekken apartman görevlisi size çarpıp düşmenize sebep olur.
o an, okun '' yaydan çıkıyorum '' diye size bağırdığı andır.
kalkıp apartman görevlisi'nin o nemrut suratını görürsünüz, zaten günlerdir uykusuzluktan şişmiş gözleriniz o gün daha pis bakmaktadır. ve bu apartman görevlisinin daha nemrutlaşmasına neden olur. o an ''tamam'' dersiniz ve yumruğu yapıştırırsınız. ilk yumruğun karşınızdakine gittiği an vücudunuzda adrenalin pompalamaya başlar. ve bir yumruk daha gelir. bir tane daha. bir tane daha, minyon görevli kendinden geçene kadar buna devam edersiniz. ve en sonunda görevliyi baygınken evinize sokar, bir yere bağlarsınız. uyandığı zaman, evinizde nöbetleriniz için bulundurduğunuz thorazine'i aşırı doza denk gelecek şekilde görevlinin vücuduna enjekte etmeye başlarsınız. enjeksiyon bittiği zaman. şifonyerinize koyduğunuz avcı bıçağınızı çıkartır, ve yavaşça kesmeye başlarsınız, thorazine'in etkisiyle anestezi yapılmıştan beter olmuş görevli, en ufak bir ses bile çıkartamamaktadır. cesedi sabah olmadan bagajınıza atar ve kan içinde kalmış çarşaflarınızı cesede sararsınız. sonra hızlı bir şekilde, şehre yakın olan doğduğunuz kasabaya gidip, oradaki müstakil evin bahçesine, cesedi yakıp gömersiniz.
tebrikler, artık öldürdüğü insanın cesedini saklayan bir katilsiniz, ve vicdanınızı kaybettiniz.
bu sefer edebiyat parçalama niyetinde değilim, fakat biraz uzun bir yazı olacak. şimdiden söyleyeyim dedim. bu yazıda sosyalizm'e farkında olup saldıran sol düşmanlarını ve, farkında olmadan saldıran sözde sosyalist, troçkizm diye bir türkü tutturmuş, ''liberal sol'' şeklinde bir taraflarından kavramlar püskürten gerizekalıları ele alacağız diyeceğim, fakat burası basketbol sahası değil, haklarında tartışalım ve beyin fırtınası yapalım en iyisi.
herkesin hatırlayacağı üzere bir referandum oldu. evet önde çıktı, eveti destekleyenler sevindi, hayırcılar üzüldü, fakat boykot %23 civarında bir etki gösterdi, ilk dersimiz boykot'u bdp'ye ve doğu'ya mâl edip, sosyalizme saldıran salaklar hakkında. bizim partizan milletimizin derme çatma boykot kültürü sağolsun, insanlar boykot'u bdp'ye atfetti, bdp'de boykotu iyice sahiplenince, ortaya kürt milliyetçilerinin boykot ettiğini sanan bir takım tabir-i câizse, yavşaklar çıktı. aslında boykot, bu yavşakların direttiğinin aksine; 12 eylül 1980'in de, 12 eylül 2010'un da suratına tükürmekti. hem evet, hem hayır cephesinde mevcut olan bu sığ beyinlilerin hayırcı kısımı, boykotçuları akp sempatizanı ve (gbkz: şeriatçı), evetçi kısımı ise boykotçuları darbeci, ulusalcı gibi acziyet dolu bir şekilde yaftaladılar. bu da boykot'un ''öcü'' şeklinde lanse edilmesine yol açmıştır kanımca, ki bu halk anlayamadığı şeyleri korkar ve reddeder, ki bu tatlı su özgürlükçüleri, bizim halkı pekâla çözmüş gibi gözüküyorlar. zaten sol, referandum konusunda ikiye ayrılmıştı; hayır ve boykot. ''yetmez ama evet'' diyen dsip'li iktidar yalakası troçkistleri, kimse bana solcu diye getirmesin lütfen, kalbini kırarım. neyse hülasa, bu ibneler, solu parçalamayı ve bölmeyi denemiş fakat başaramamışlardır, ama daha kötü bir şey yapmışlar, halkı bölmüşlerdir.
''özet geç piç'' şeklinde çığıran ergenlere de not: bazı bağnaz evetçiler ve hayırcıların (yarası olan gocunsun) boykot üzerinden sosyalizme saldırmasına bir karşı saldırıdır ilk ders. anladınız mı, eğer anlamadıysanız, bu yazıyı okumayı burada bitirin kanımca.
ders iki; sosyalistiz diye geçinip, sol'a saldıran sempatizan haşeratlar.
bu böcek beyinli şorololar, devrimi çiçek böcek senfonisi sanan aptallardan başka bir şey değildir, neymiş lenin diktatörmüş, katilmiş, stalin manyağın tekiymiş. he yarrağım he. lev trotsky hakkında fazla bir şey okumayıp, mâlum partinin ismine kanan bazı saftirikler olduğu gibi, bu partinin içine sızmış ve sosyalizmi karalayan liberal kesim de vardır. ilk kısım, '' sosyalistiz, hebele hübele '' deyip, koyu (gbkz: liberal) iktidar partisiyle tek yumurta ikizi olan kişilerdir. alenen ikiyüzlülerdir veyahut aşırı saflardır. başlarını roni margulies denilen zeka küpü(!) kişi çekmektedir. öyle ki bu salaklar, iktidar partisiyle beraber iftar yemeği verip, can ciğer kuzu sarması takılırlar, sonra da bizim muhalif geçinen saf iktidar karşıtlarına, solu iktidar yalakası şeklinde lanse ederler, oysa ki kendileri sosyalist falan değildir. ancak boş boş konuşurlar ve sosyalist gözüküp liberallere destek verirler, durumları tıp literatürüne stockholm sendromu olarak geçmiştir, daha açık bir tabirle; tecavüzcüsüne aşık olma durumundan başka bir şey değildir.
şimdi, şapkanızı önümüze koyup, bir süre düşünelim.
kendimde değilim..
duvarları yumrukluyorum.
saat sabah altı olmak üzere
ve hâla uyumadım.
aşk kaybından ölüyorum. lütfen beni kurtarın.
yanıyor dilim.
aşktan ağzım yandı,
artık her dudağı üfleyerek öpeceğim.
söz veriyorum hemşire hanım.
yaşayan bir ölünün penceresinden bakıyorum hayata..
fakat, sen yine gelip o pencereme, o nemrut yere geliyor ve bana görünüyorsun, o tahta pencereyi bile dünyanın en değerli şeyi yapıyorsun, sonra insanlar bana neden evimde tek bir pencere olduğunu soruyor !
yağmurlu bir akşamdı, senden tek bir telefon bekledim, lanet olası tek bir telefon ! gece boyunca telefon çalmadı,sen de gelmedin zaten. bir an sinirlenip "adın batsın" dedim. dayanamayıp tekrarladım yine,"adın batsın" ! o geceden sonra ben hiç gündüz görmedim, zannedersem adın battı.
ve insanların sorular sormasından bıktım, onların yüzleri yerine seni görmekten bıktım, onların yüzlerini senin yüzünde görmek istemiyorum, kim ister ki en büyük düşmanının, en kanlı bıçaklı hasmının sevdiceği olması ?
insana gerçekmiş gibi geliyor bazen, korkutucu olmasının tek sebebi bu.
sen güneş gibiydin.. gündüz vardın gece yok, ve gece yerine gelen yıldızlar ise bir türlü senin yerini alamıyorlar, bu yüzden lanet olası karanlıktan nefret ediyorum, belki de sen hep kalbini cocukların uzanamayacağı yerlere sakladığın için hiç bir zaman sana ulaşamadım..
kanıma o kadar cok karışmışsın ki, gün olur da allah korusun, bana bir şey olursa kan kaybından değil, sen kaybından ölürüm ben, bilesin...
çok basittir efendim, bir kere sosyalizmi kalkan olarak kullanarak milliyetçilik yapmaları ve ülkede sosyalizm'in adını kirletmeleridir, pkk'nın sözde sosyalist oluşu da, kurulduğu dönemde sovyet sosyalist cumhuriyetler birliği'ne yaranmak içindir fakat başarısız olmuştur.
bir kere, anti-emperyalistiz diye geçinen çoğu solcu görünümlü kürt milliyetçisi, abd başkanı köpoğlu wilson'un self determinasyon ilkesini benimsiyorlar, yani kardeşi kardeşten ayırma olayını kapitalistler, 1. dünya savaşından beri çok büyük bir açıklıkla uyguluyorlar.
birbirinden iğrenç iki rezil reklamın karşılaştırılmasıdır.
turkcell 3g reklamını hepimiz hatırlıyoruz sanırım, 3 tane robotik kızın, kafalarını sağa sola çevirdiği ve, merak ne güzel şey güzel şey merak gibi iğrenç ötesi rezil-i rüsva bir tekerlemeyi söylemeyi denedikleri reklamdır, hatta bu hanım kızlarımız her yerden (gelinliklerden bile) fırlayıp bu sikimsonik tekerlemeyi söylemektedirler, hele o ortadaki kız yokmudur, suratına bir tane patlatıveresin gelir. ama yapamazsın. eh be hanımkızlarım size söylemediler mi insanın başına ne gelirse, ya meraktan ya da ......tan diye. hatta, bu kızlarımız simitçilerin yanlarından falan da çıkıyordu, gönül isterdiki bir duck hunt tabancası alıp çocukluğumun eğlencesi ateri'yle beyinlerini dağıtayım. kısmet değilmiş.
ve başka bir skandal reklam var sırada, 118-80 reklamı.
bu iğrenç ve rezil reklam iki tane ebleh kişinin aynı taksiyi tutmasıyla başlıyor, bu iki ebleh, taksiye binip birbirlerine bakıyor, birisi diyor 118. diğeri diyor 80.
sonra devam ediyorlar hipnotize olmuş gibi '' 118. 80. 118. 80. ''
ve hep bir ağızdan spastikçe bağırıyorlar '' 118-80 !!! ''
gönül isterdiki, tepelerine füze atalım. ne fayda.
dipnot: reklamcılar, sizi kınıyorum ve size laflar hazırladım.
evet. bir zamanlar ben de sevmiştim. hem de çok. çok sevmiştim ki, sevgiyi kelimelere dökebilmenin şerefine nail olabilmek için yazıyorum şu an.
sevgi iyi midir, aşk iyi midir bilinmez fakat, sevgi ve aşk...
anne karnında eroin'e maruz kalmak gibidir. annen seni korurken, büyürken ne demek olduğunu bilmeden içinde hissedersin fakat o ûlvi anne korunağından dışarı çıktığın anda her hücrende eksikliğini hissedersin.
kara sevda ile kanser'in hiç bir farkı yoktur, ikisinin de tek çaresi ölümdür, kanseri yenenler izini hep vücutlarında taşıdığı gibi, kara sevdayı yenebilen pek az kişi onun izini yüreklerinde taşır. kutsallık sevgidedir, kutsallık aşktadır. sevelim sevilelim demişti yunus emre, sevmek ki, bir dini ritüelden kadar fazla içini rahatlatır insanın, sevmek ayrıdır, sevmek özeldir.
her devrimci ki, devrimi candan ister. oysa sevmektir en büyük devrim.. aşktır içimizi titreten, yarenimin kokusundan başka dünya ile paylaştığımız herşeydedir ! tanrı sevgide gizlidir. o yaratıcı'yadır bir kısmının aşkı, bir kısmının ise insan suretinde yaratılan ölümsüz bir ruhadır duyduğu ve içinden bir türlü atamadığı sevgi. ama ruh, ölümsüzdür !
o yüzden.. varsın bedenlerimiz toprak olsun ! varsın girelim iki metrelik dar bir mezara, varsın vücutlarımız kavuşamasın.. ruhlarımız tek bir parça haline gelecektir elbet ! ve ben eski bir taş plak'tan sesleniyorum sana sevgilim.. !
evet efendim.. *
sözlüğe, geçici madde'den önce yazarlığa başlayan, hiçbişeyeboşunaiçlenmeyenadam'ımızı 1-0 öne geçirir, artı olarak ortaya çıkan evet efendim jargonu'nu geçici madde her entry'sinde hbbia'yı taklit etmek için kullanılır, hbbia'nın mizah unsurlu hoş entarilere sahip olması onun için bir artı iken, geçici madde'de böyle bir şey yoktur.
duygularım artık mezarda, o yüzden kıyamete kadar benden uzak dur !
haftasonu yazlıktaydım. hani geçen yaz kontrolümü sonsuza dek kaybettiğim yer. attığım her adımda aklımdaydın, aklımdaydın çıkmadın gitmedin bir türlü. biliyor musun sana acıyorum aslında ? ama unutamıyorum.
seni de ihanetini de.
belki bu yüzden senden nefret ediyorum, belki unutamadığımdan, belki çok aşırıyım bu konuda. artık geceleri, başımı yastığa koyduğum zaman içimde bir öfke parıltısı beliriyor, nefeslerim sıklaşmaya başlıyor ve o an etrafımda ne varsa, yakıp yıkmak istiyorum.
eğer bu olacaksa, bir canlıyı sokan bir arı gibi, hem kendimi yok ederim hem de seni. ama sen ilk olacaksın, gözlerindeki ışığın sönüp gittiğini bizzat görmek istiyorum. düşünüyorum. deli gibi. karotis arterlerimde dolaşan kanın pompalanma hızının ne kadar arttığını bazen ben bile sezemiyorum.
ben o kadar kötü biri değilim aslında.. ama bunu yapmayacağımdan emin değilim.
eğer onla olan ilişkini bitirirsen, bana hangi yüzle gelecek ki seni elimden alan ve eskiden kardeşim dediğim o insan. bilmiyorum, ama ben onu gelirse kabul edecek kadar yufka yürekliyim.
Özne olmayı bırakıp zamir oldum, edat oldum, yüklem oldum ama senin gibi aşk ile ihanet arasına bağlaç olmadım.
hitler'i övenlerin helallik aldıklarını öğrendim sözlük. çok vatanseverler, o kadar vatanseverler ki, duisburg'da binlerce hazar türk'ünü musevi diye öldüren adamı kral ilan ediyorlar. bravo.
Bütün duygularımı senin gamzelerine gömdüm, sen güldükçe nefretim derinleşiyor.
ve obsesyonum oldun sen benim.
evet hatırlıyorum. geçen yaz, takriben bir sene öncesi, senle tanıştık arkadaş vasıtasıyla, hiç unutmam 21 haziran'dı. bir süreliğine gözlerimi kaçırdım hep. yani bir şey yoktu, hatta birisi yavaştan anlayınca, ehi ehi şeklinde kıkırdamıştım, kızardığımı farketmiştir kesin, kaç aşk yaşadım, kaç kadına çılgınça tutuldum, fakat hâla kızarırım maalesef.
yakınlaştık bir hafta içinde bir süre sonra istanbul'a geri döndün sen. ve ben sen gittiğin zaman bunu en yakın arkadaşıma anlattım, güldü, ayarlarız yaparız bir şeyler dedi. ben de güldüm, onla biraz tavla oynadık ve bira içtik. (artık alkol kullanmıyorum) sohbet ettik senin hakkında. aradan günler geçti ve ben en sonunda cesaretimi toplayıp bir ilişki teklif edecek duruma gelmiştim, ama gitmem gerekiyordu 1-2 günlük ufak bir işim vardı, sonra arkadaşımın yanına dönüp işi bitirme planlarım vardı, çok mutluydum, eteklerim zil çalıyordu deyim yerindeyse, o geçmeyecek gibi gelen bir - iki gün geçti ve geri döndüğümde o arkadaşımla bir ilişkin olduğunu öğrendim.
hayatımın ilk psikozunu bu şekilde yaşadım. gözlerimi kapattığımda en iyi arkadaşım ve sen aklıma geliyordun, ve bir de morumsu bir sanrı.. hani göz kapatıldığında olur ya bazen.. hareket ediyor gibiydi ama aldırmadım. ilk defa sakinleştirici kullandım. ama o arkadaşıma hiç belli etmedim, sadece hayırlı olsun dedim.
onla ilişkiniz hâla devam ediyor ve bu benim umrumda hâla, defalarca boş odalarda umurumda değil diye haykırmama rağmen. evet, sen ve o aklıma geldikçe hâla küfrediyorum.
evet hâla obsesyonumsun. ama amacım senin sevgilim olman değil.
ulan gerizekalı, git bacardini havyar eşliğinde reina'da iç sonra 200 tl hesap bayıl denilesi şahsiyet, böyle zengin ama hıyarlık boyutu fazlalaşmış gdo'lu salakları gördüğüm zaman küfredesim geliyor azizim. gidip evinde içsin bacardi'sini.
