nami diger "van pan man". kas gelistirirken saclari dokulen kel kahraman. simdilik en alt kahramanlik klasmaninin bir ustunun son sirasinda. one piece'ten ve unlu anime karakterlerinden bolca esinlenmisler. bu siralar guzel anime kitligindan mutevellit pazar gelsin de seyredelim diye bekliyoruz.
bir de esinin seni reddetmesi vardir. hele bir de evliligin ilk haftalarinda, yatakta oluyorsa bogre okuz oturtur. her zaman hazir ve nazir, istekli olunmaz ama sonucta cidden beni seviyor mu acaba diye dusunmeden edemezsin. agzindan cikan her lafa guvendigin insanin agzindan cikan her lafa dikkat eder olursun artik, yalan soyluyor olabilir mi diye. hep dusunursun, hep dusunursun...
sadece replikleri dinleyip onur unlunun diyebileceginiz dizi. ilk bolumde bi yabancilik vardi sanki ama karakterler oturunca cok daha eglenceli olacak gibi. absurt komedi degil belki ama kahkahayla guldugum 2-3 sahne vardi, et dovme sahnesi ve minubusle hep beraber geri dondukleri sahne gibi.
lorne malvo denilen adamin stockholm sendromu yasattigi dizi. zaten en iyi kisa dizi (best mini-series) aktoru odulunu aldi golden globe'da. ayrica en iyi kisa dizi odulu de aldi.
film izleniyo mu, evet. ama sarmadi. olay konu degil, gereksiz ve olayin derinligine inilmeyen sahneler. biyografinin ne kadari filmde islenmis pek fikrim yok ama bostu film.
--spoiler--
arkadasinin oldugunu ogrendigi sahne kotu kurgulanmisti.
bununla en iyi aktor odulu alinirsa cok uzulurum. jack gyllenhaal'a yazik oldu artik zaten.
--spoiler--
--spoiler--
cinsel tercihlerin on plana cikarilmasiyla akademiye oynanmis gibi geldi
--spoiler--
henuz kitabin ortasinda olsam da pamukun okurlarina (yerli ve yabanci) istanbul gercegini anlatmak istedigi, gazeteci edasiyla yazilmis bir roman olarak algiladim. basit bir anlatim tarzi var. mahir unsal eris hikayeleri okuduktan hemen sonra basladigim icin biraz yavan geldi sanirim. etrafinizda mevlut gibi karakterleri hergun goruyorsaniz pek de etkilenmiyorsunuz ama disarida ilgi cekecegi kesin. bozanin ayrintili tarifi de belki bu yuzden dahil edilmis. arbeskin tavan yaptigi donemler olmasina ragmen hic dokundurmamis simdilik. ana karakterin babamiz yaslarinda olmasi bir yakinlik saglamis. yapilmasi gereken bir calisma oldugunu dusundum okurken. bir benim adim kirmizi degil, ustte de deginildigi gibi, ama guzel olmus. bitirince eklerim bir seyler daha, burda dursun simdilik.
iÇi dolu bir filmdi. Tek saniye sıkılmadım. Mekanlar Ayrıntılı düzenlenmiş. Çok hoştu her sahne. Etrafı seyretmekten filmin uzunluğunu anlamadım. Yalnız Aydın ın hayvanları görüp de düşündüklerini pek anlayamadım, at, ölü köpek ve tavşandan bahsediyorum. Atı karısıyla konuştuktan sonra ve de artık ihtiyacı olmadığı iÇin salıverdi, tamam, fakat köpek ve tavşan ne iş Çözemedim. Adapte olamazsan zor durumlara böyle ölürsün işte deyip Aydın kendini bir anlamda karısına karşı HAKLI mı Çıkarıyor? Bir de sonu bağlanıvermiş ve bitmiş gibi geldi. Daha akşam iÇki sofrasında parası var diye suÇlu olmadığını vs. Anlatırken ertesi gün şu son 2 günde Çok değiştim, Kölen olayım kabul et beni deyip Dönmesi Çok havada. Belki de yapılmak istenen buydu, Aydın böyle biri işte demek iÇin. Çehov okumak gerek belki anlamak iÇin.
Odaya girdim. Kapıyı kapattım. Işığı söndürdüm. Yatağa uzandım. Yine aklımdan ölsem gitsem cesedim kaÇ gün sonra bulunur acaba diye geÇti tam yorganı kaldırırken. Yalnızdım.
Hep ıskalamakla geÇiyo hayat sanki. Herşey yaşında güzel lafını hep duymak ama o yaşın iÇeriğini hep sonradan farketmek yani. Önemsiz durumlara Çok değer verdiğini görmek. Tabularının farkına geÇ varmak mesela, şimdiki hayatımın iÇine zıÇılacağını bilememek. Kendini kabul ettirme derdine girdiysen Çocukluktan beri, tek iyi yapabildiğin işte ısrarcı oluyorsun. Böylece kendini korunaklı, değerli hissediyorsun. Kendi koyduğun sınırları sorgulamıyorsun. Kendine yetersin zannediyorsun, izolasyon iyidir diyorsun. Bu durumun Türk Dilindeki karşılığının halt etmek olduğunu bilmiyorsun. (bkz: bir asosyalin günlüğü).
