Faiz paritesi, tek fiyat kanunun para piyasalarına uyarlanmış şeklidir. Nasıl ki arbitraj uluslararası mal fiyatlarının eşitlenmesine yol açıyorsa, aynı şekilde ödünç verilen fonların sağladığı getiri (faiz oranları) de uluslararsı düzeyde eşitlenmesi gerekir.
Etkin piyasalarda aynı mallar için tek fiyat oluşacağını ifade eden kanundur. Bu kanun arbitrajcıların uluslararası faaliyetlerinin bir sonucudur. Ucuza al, pahalıya sat mekanizmasında mal, para, döviz gibi konular için geçerlidir. Tek fiyat kanunun geçerli olmasını sağlayan en önemli olgu arbitrajdır. Arbitrajcılar malı ucuz fiyatlı piyasadan alıp, yüksek fiyatlı piyasada sattıkça ilk piyasada fiyat yükselir; diğer piyasada ise fiyat düşer ve sonuç olarak eşitlik sağlanır.
Ekonomilerin krize girme ya da krizden en az zararla çıkma girişimlerinde bazı göstergelerden yararlanılır. Finansal baskı endeksi de bu amaçla oluşturulmuş olup; dış ticaret açığının döviz rezervine oranı, döviz kurundaki oynaklık derecesi, yükselen ekonomilerin getiri farkları gibi istatistiksel verilere bakılır.
insan yaşamı için hiç de önemli olmayan bazı mallar (pırlanta yüzük, antika eşyalar gibi), çok yüksek fiyatlardan alınıp satılırken; yaşam için son derece önemli olan bazı mallar ise (su, gıda maddeleri gibi) çok ucuza alınıp satılır. Bu zıtlığa değer paradoksu denilmektedir. Yaklaşık 200 yıldır tartışılan bir konudur.
