gençler yarım kilo patatesi soyup, ince ince dilimleyip sonra bir güzel kızartıyorsunuz. onun yanına da sarımsaklı yoğurttan veya domatesten sos hazırlayıp dalganıza bakıyorsunuz. Cipse-çereze para vermeyin boşuna.
25 yaşında babadan harçlık almak, her gün "potansiyel işverenin" suratınıza kapıyı çarpması, arkadaşlarınız evlenip çoluğa çocuğa karışırken kız olaylarından çulsuzluktan vazgeçmek, sosyal hayatınızın sıfırlanması, parasızlık, yine parasızlık... Ama en kötüsü asosyallik, öyle ki birileri arar da sizi sorar diye telefonu bile kapatırsınız. Ne iş olsa yaparım abi durumuna geldiğinizden gidecek yol, atacak adım kalmamıştır. Her gün aynı rutini bir kez daha yaşarsınız. işe başvur, tavanı izle, belki işe yarar diye kpss çalış vs.. Artık öyle bir raddeye geliyor ki işler, utancınızdan bırakın insan içine, ailenizle yemek yemeğe sofraya oturmaya bile çıkamıyorsunuz. Kendinize cevaplayamayacağınız sorular soruyorsunuz, insanlar size bakıp acıdığı için, içinden "bundan da bir şey olmadı" dediği için, sizden ümidi kestiği için utanıyorsunuz, yüzünüz kızarıyor, sonra yeniden tavana bakıyorsunuz. Evet, yine tavana, hep tavana.
Ego ile beraber insanoğlunun varlık sebebidir. Çoğalmak falan bunlar hikaye. Asıl temel güç ve egodur. Her insan ölümle yaşarken gücü ele almayı, hükmetmeyi ve egosunu farklı yollarla tatmin etmeyi arzular. Bu sebeple halen şu an burada bu giriyi yazabiliyoruz.
bu kardeşlerime en önemli tavsiyem yavşak olmalarıdır. Bizim insanımız stockholm sendromunu uç seviyelerde yaşar. Ne kadar bencil, yavşak, benmerkezci ve umursamaz olursanız gözleriniz de o kadar güzel görünür o sizi tipsiz gören insanlara.
sürekli olarak insanların tedavi etmek istediği, hizaya sokmaya çalıştığı, dışladığı, anlamlandıramadığı kişiler var ya hah işte gerçek o kişilerin midesinde çünkü dünyada biraz düşünen, birazcık olsun sınırları zorlayan, kapalı kapıları aralayan insanın midesinde bulantı ve tiksinti vardır. biraz olsun kendini rahat bırakırsa, biraz olsun sorulmaması tembihlenmiş soruları sorarsa o insan, işte o vakit öyle bir bulantı sarar ki midesini her şey bir karton parçası gibi olur. Sevdiği kadın, nefret ettiği insanlar, heves ettiği şeyler, korkuları... Birazcık rahatlarsa insan bütün bunlar aynı çizgide ip gibi dizilir ve sadece bulantı verir o insana. insan olmanın en önemli kaidesi de bu yaşıma kadar anladığım kadarıyla, o keskin bulantıdan kaçmaya çalışmak. Ne silah, ne ölüm, ne yalnızlık, ne cezalar, ne din ne de tanrı. Hiçbirisi o bulantı kadar insanı ayamaz çünkü. Aymak da öyle sanıldığı gibi güzel bir şey değildir çünkü. Aymak gözünü açmaktır ve gözünü açtığında o insan, tek gördüğü bağırsak gibi kıvrım kıvrım olmuş, içleri tortu ve bok-püsür kaplı, seçeneği olmadan geldiği dünya ve onun her biri birbirinden daha da tiksindirici parçalarıdır.
Bu yazıyı da buraya sıçtım. Gidim ellerimi sabunlayayım. Ya da iyisi mi komple çamaşır suyuna gireyim. Başka türlü gitmeyecek bu bulantı.
33 yaşına girip alkol komasına girdiği vakit büyük ihtimalle lsd etkisinden bile sağlam kafaya ulaşmış insan. Düşünsene çocuk yaştan erişkinliğin ortasına varana dek sürekli olarak savaşıp galip geliyorsun ve kan döküyorsun. Sürekli farklı farklı insanlar önünde diz çöküyor. Adam bildiğin antik dönemde dünyanın zirvesine ulaşıp boşlukta ölmüş gitmiş. Sanki dünyanın bir kapağı varmış da en tepeye ulaşıp oraya kafa atmış.
Şu soruyu sormak lazım. Ölüm diye bir şey olmasaydı din ve dine inananlar ne alemde olurdu. inananlara tabi ki saygım sonsuz ancak kabul etmek gerekir ki dinler tarihe karışmaya başlayalı uzun zaman oldu. insanlar ölümü ve hayatı anlamlandırabilmek için pagan tanrılardan bugünün semavi dinlerine ve uzak doğu dinlerine gelene kadar bu anlamlandırma sürecini farklı şekillerde yineleyerek içsel huzura eriştiler ancak artık dinler bedene küçük gelen gömlekler gibi olmaya başladı.
Zaten diğerleri yalan dolan bence. En güzeli de hedonistlik. Adamlar sefa pezevenkliği gibi antik çağlara dayanan kavramın bile kuramını oluşturmuşlar.
Şimdi bu arkadaşlara şunu hatırlatmak lazım. Yapılacak olan referandum eften püften bir referandum değil. Sıradan yönetici ve temsilcilerin belirlendiği bir seçim falan da değil. Normal seçimlerde(genel veya yerel) oy kullanmamak bir tercih meselesidir. Sonuç olarak birileri size bazı adayları adaletsiz bir şekilde dayatıyor. Siz de hepsinin görüşüne ve vaatlerine kendinizi uzak hissedip oy kullanmıyorsunuz. Bu bir görüştür ve de tercih meselesidir. Buna kabul.
Ancak ülkenin yönetim şeklinin resmi olarak değişip değişmemesi ile ilgili olan referandumda oy kullanmayacak insan samimi olarak söylüyorum bir bok parçası kadar değersizdir. Sana bir siyasi görüşü destekle, ya da bir siyasi figürün peşinden koş diyen yok. Sana evet ya da hayır de diye direten de yok ama altını çizerek yeniden söylüyorum çünkü belli ki ya su katılmamış bir ergensin ve de oy kullanmayarak kendini farklı zannediyorsun ya da idrak problemin var. Bu referandum ülkenin yönetim şeklinin resmi olarak değiştirilmesini seçmene sunan referandum. Daha ne diyeyim ki ben? Bu referandumda oy kullanmak su içmek gibi bir şey sonuçta. Ülkenin yönetim biçimi diyorum. Bunun hakkında bir görüşü olması lazım insanın. O kadar da olamaz yani.
modern dünyadaki dinin aldığı hal fakirler için antidepresan zenginler içinse çelikten zırh gibi. Malum hesap sorma olayı futboldaki sezon uzun önümüzdeki maçlara bakacağız anlayışına paralellik güttüğü için denge unsuru bir hal aldı din.
carnivale. Hbo'nun saçma bir şekilde yayından kaldırdığı değişik güzellikte bir diziydi. Gerçi Rome için yayından kaldırmışlardı, ondan sonra da Rome'u erken bitirdiler. Rome olursa o da olur. O da güzel diziydi. Augustus üzerine Rome'u devam ettirsinler o da olur.
Şimdi yeni nesil borderline ile okbyi bitirdi antisosyal kişilik bozukluğuna sardı bu aralar. Sağda solda saçma sapan internet testleri yapıp kendini sosyopat olarak tanımlayan ilgi peşindeki ergenlerle doldu ortalık. Bu rahatsızlık bir pirim odağı oldu çıktı. Valla ilginç milletiz vesselam. Yok çok zekiyim, efendime söyleyeyim topluma uyamıyorum, sosyopatım ben tripleri falan. Saçma sapan hareketler. Emin olun sosyopat olsanız zaten bunu afişe edip, bu kadar gereksiz bir şeyden prim yapmaya çalışmazsınız. Sonuçta rahatsızlığın odak noktası adrenalin. yani sürekli olarak düzeni bozacak davranışlar yapmak. Bu yüzden çok yalan söyleyip, had safhada anormal davranışlar sergilerler. öyle ben sosyopatim abi falan demek komik kaçıyor yani. Yarın bir gün sosyopatın biri sizi hedef olarak seçip sararsa bu sebepten ötürü, oturur ağlarsınız benden söylemesi. çünkü hedef ve oyuncak arıyor bu insanlar. Ayık olmak lazım.
