2ay boyunca yaz okulundaydım orda. her gün lanet ede ede bi hal olmuştum. tamamen döneceğim gün otogara koşa koşa gidip utanmasam halay çekicektim ama gel gör ki şu an özlüyorum seni. valla değerini bilememişim senin....
-uyuyamiyorum ben ya. -napayim oglum? koyun say o da olmazsa fazıl say. -piii fazıl mi say? dede o nasil bi espiri oyle... bir leyla ile mecnun komikligi...
-oglumuz ne isle mesgul? -hiiiç koltuğun kenariyla oynuyorum. -aferin kopardin mi orayi? -asilsam gelcek ama... -asilmaya devam et sen yok sana kiz miz. karikaturunu gozumde canlandiran soz.
üzerinden günler aylar seneler geçer acısıda bununla birlikte katlana katlana girer ohm pardon yani üzer sizi ya hatta ağzınıza sıçar pardon pardon pardon...
"Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka
türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belleyelim yetsin.... " diyerekten asiklari gaza getiren muhteşem şiir.
şu konuşmanın sık sık geçmesini sağlayan bir eğitim türü;
- oh mezun da oldun, nerde başlıyosun çalışmaya?
-özel eğitim okulunda.
-hımm anladım. Yani dersane, kolej gibi dimi? özel ya hani?
-?!?!?!
