birtek ben mi müzdaribim bu hususta bilemiyorum. ancak yıllarca en takdir edilen özelliklerim nedense hep anne tarafından gelmekte, babamın genlerinde tek bir iyi özellik yok.
hani yıllarca görüşülmeyen ama küçüklüğünüzü bilen beş çayı teyzeleri yıllar sonra bir anda çıkagelip sizi şöyle bir baştan aşağı süzüp , "ay küçücüktü bu, maşşalah büyümüş pek güzel olmuş ,aferin okulunu da bitirmiş",diyip artık size yaşça uygun akrabalarını ayarlama sinyalleri gönderirler ya. annem tam o esnada hemen taaruza geçer,"burun, ağız, gözler kaşlar aynı ben, vücududa benim gençliğime benziyor, çalışkanlığı da dayılarına çekmiş, abim okul birincisiydi, bi de çok yardımsever, tıpkı teyzesi,.. ..... bu böyle ınısının ınısına kadar gidiyor.
"!e hani babam, babamla birlikte yapmadınız mı beni?"
işin tuhafı, bunun şöyle bir versiyonu da var-
dışarda bişeyler içmişiz arkadaşlarla ,eve geç gelmişim
annem kapıda,
-içki mi içtin sen,
-evet anne, alla alla
-e tabi noolcak alkolik babanın alkolik kızı,
bir arkadaşına beni şikayet ederken,
-ay neriman bu kız beni öldürecek, odası nasıl dağınık ,nasıl pasaklı
sabah işe gidicem, uyku sersemliği bi yandan, diş fırçalama, yüz yıkama gibi günlük rutinlerimi yapmak üzere tuvalete yöneldim. daha tuvaletin kapısına geldiğimde, içerde ters giden bişeyler olduğunu anlamıştım. kapıyı şöyle bir araladım ki aman allahım o da nesi,hiç bir canlı yaşam formu dayanamaz öyle bir kokuya.
tahminim babamın da yapar yapmaz kaçtığı yönunde.
keza musluğu açık unutmuş.
