annemle babamın hem ölmüş olmalarını, hem de yaşamalarını isterdim. büyüdüğümde çözdüm ama bu durumu, onları zaten hiç göremediğimden ve onlardan uzakta yaşamak zorunda kaldığım için, ölmüş olsalardı onları görememenin hayatta olupta onları görememekten daha fazla acı veremeyeceğini, nihayetinde ölmüş oldukları için yapacak fazla bir şey olmadığını düşünüyordum sanırım. bunu psikiyatristime anlattığım zaman, düşüncemin normal olduğunu yaklaşık 10 yaşına kadar çocukların bazı düşünce şekillerinin şizofreniyle benzeşme gösterdiğini söylemişti. *
--spoiler--
bir günden bir sürü gün yapan
mesai saatlerinde hiçbir şey yapan
hiçbir şey alıp hiçbir şey sunan
rakıyı bol sulu içen
dokunmasın için deği!
çabuk bitmesin dîye devletimin tekel rakısı,
hep kağıtlara bakarak,
hep kağıtlardan bakarak
hem neşet ertaş' ı hem bülent ersoy' u
aynı anda sevmeyi başararak,
karısının bayat ekmeklerden yaptığı tatlıyı
çok beğenmeyerek ama
yine de bu tasarrufunu takdir ederek
boynu hep kıdemli bir atkının içinde saklıyken
hep bir şeylere birilerine küsmüş gibi
yürüyen...
memurlar..
--spoiler--
yüzlerce kez dinlenesi bir yasmin levy şaheseri. aynı zamanda cep telefonumun melodisi.* müzik öldürür, sözler süründürür. bir de hikayesi varmış bu şarkının orta yaşın üzerinde bir kadınla otuzlu yaşlarındaki sevgilisi hakkında, yazık üzüldüm.
türkçe meali aşağı yukarı şöyledir;
giderkenki halin gözümün önünde
toprak ayaklarımın altından kayıyordu
karanlık bir boşluğa düştüm
hayata tutunamadım
nasıl düşündüm
sana birseyler verebilecegimi
ben olgunluğumla
sen olanca gençlinle
yıllar affetmiyor
senden sadece tek istedigim
aşkla dolu bir gece
sadece bir gece daha istiyorum
beni tekrar aldatasın diye
bedduam şudur ki, bir daha ağlayamayasın
kalbin bir taşa dönüşsün
ruhun neşesini kaybetsin
benim bedenim yaşlanırken
senden sadece tek istedigim
aşkla dolu bir gece
sadece bir gece daha istiyorum
beni tekrar aldatasın diye....
hiç mi hiç yapmak istediğim bir şeyi yapmak zorunda bırakılıyorum yine sadece çocuğum için.
o hayatıma gireli beri zaten çoğu şeyi onun için yapıyorum. düşünüyorum, bilmiyorum ileride o bunun kıymetini bilecek mi?
benim için kendinden ödün verecek, belki aşkından vazgeçecek, hiç sürdürmek istemediği bir yaşantıyı sürdürecek, nefes bile alamaz hale gelicek mi?
tüm bunları yapmasa bile, bu benim hayatım, ne yapayım yapmasaydın dese bile onu üzmek, onun ruhunda bi yara olmak istemiyorum ve ne halim varsa görüyorum.
