bir pisküvit muhabbetidir gidiyor. yanlış söylemiş de olabilir. ne var bunda? her sözlüğe girdiğimde en az bir pisküvit kelimeli başlık görmekten bıktım.
garip bir buhranlık var bugün aşkta,
ince bir şarkı mırıldanışı kulakalarımda.
rahat bir kuşun yuvasında ötüşleri var akılmda,
leyleklerin kanatların altında uçup gitti özgürlüğüm.
ben de yaşamıyorum artık.
lale kokuları bürümüyor çevremi,
onun bir nefesine bin ömrümü verdim.
o başkasını kalbinde uyurken,
windows sistemi bile yetmedi derdimin büyüklüğüne,
yanmış bütün ruhum senin aşkından farkedemedim.
biliyorum kendimi insanlğa hitap eden hz. mevlana kadar iyi ifade edemedim. hiç bir zaman da edemeyeceğim ama sadece kendi düşündüklerimi ifade etmek istedim.
herkesin eremediği sadece gerçek aşkı anlamış kişilerin erdiği duygudur. onlar hiç bir zaman kendi düşüncesinden olmayanı dışlamazlar. herkes ne düşüncede olursa olsun aynı derecede insandır. önemli olan kendini doğruya götürebilecek yolu bulabilmektir. biz kalbi hep aşkla ilişkilendiririz. çünkü kalp yaşama dayanağımızdır. aşk da öyledir. aşka hiç bir zaman varamamış insanın kalp gözü kördür, yaşayan bir ölüdür aslında.
ilkokul lakabımı bilmem de şimdi nick'imden çok çekiyorum. bu nick'imi yazarken hiç kötü bir niyetim olmadığı halde nerd kesim bana saçma sapan yakıştırmalar yapıyor.
