ne kadar küçük olsa da insanı delirten gündelik şeylerdir. mesela benim için limonu sıkarken çekirdeklerinin de düşmesidir ki bunun için önemli bir icat yapmayı düşünüyorum.
aşk acısı veya birşeyin acısı üstüne yazılmış saçma başlıklardır. öncelikle yazdığın kişinin zaten görmediği biyerdesin "neyin havasındasın abi" diye sorar insan. ardından oy çabası ve sevilen yazar olma konusunda birtakım ilerleyebilirsin ama dumur edersiniz adamı be baba. ergensözlük.com diye biyer olsa eleştiri değil övgü bile alırdınız ama bırakın bu işleri.
her kızın hastasıyım, onun için herşeyi verebilirim dediği ama aslında çoğu kızın gerçekten sevmeyip sadece "biz kızlar çikolata severiz" düşüncesini görüp kendine psikolojik olarak sevdirmesidir.
öncelikle bu kız çeşidi önceden sadece sizin mesaj attığınız, daha sonra da bi süre konuşmadığınız ardından hayatım, bebeğim diye başlayan mesaj gönderen kızdır. hayret bana mesaj atarmıydı' diye düşünür ardından yarın ingilizce sınavım var yardım eder misin? gibi şeyler söylerek size küfür hatmi yaptırır. her halükarda s*ktir etmeli.
ateist olmayan biri olarak söylüyorum ki üye olup yazar olalı 2-3 gün olmuştur, sözlüte farkettiğim şey ateist olanlara büyük öfke kusan topluluk sayısı acayip büyük. görünce "şakirtmisiniz lan" diye merak ediyorum. ilk önce insana insan diye bakmayı öğrenememiş toplumdan bi bok olmaz derim arkadaş.
Playlistte denk geldiği zaman 'ulan acaba dinlesem mi?' diye kendime sorup yok lan şimdi depresife bağlıycam diyip hep vazgeçmişimdir. şöyle bi baktımda sürekli bunu yaptığımdan 6 aydır dinlemiyormuşum.
365 günün yüzde 30'unu zombie gibi geçirdiğim eylemdir. Özellikle haftasonları evden çıkmayıp don, atlet pc başında bütün günümü harcar ve sonunda doğal uyuşturucu şeklinde yan etki gösterir.
-oğlum arkadaşın geldi
-...................
o kızın sizden hoşlanıyor mu hoşlanmıyor mu olduğuna iyice emin olmalısınız. Çünkü dalga amaçlı mı yoksa hoşlanıyor mu? arasında kalır en sonunda "gidip bi teklif edeyim lan hem malı da iyi" derseniz "biz sadece arkadaşız" repliğiyle karşılaşıp what the fuck dünyası oluşturursunuz içinizde.
Popüler müzikten nefret edip tercih ettiğim tarzdır. Bilgisayar çağının beyinleri çürütmesi oldies tarzı daha değerli yapmıştır gözümde. Tabi arada geçmişteki müzikleri dinlerken yanınızdan geçen babanızın "ahh beegençliğimde amma dinlerdim bunları" demesi de ayrı bir tattır.
