pamela spence'in pek bir günlük aşklarımızı anlatan şarkısı
tanrıya dua ederken korkuyorum
ya duyarsa yanlış anlarsa
kimselere ihtiyaç da duymuyorum
eğer aşk buysa uykumu çalarsa
insanlara fazla soru sormuyorum
cevapsız arama yolundan saptırırsa
beni seven var mı artık bilmiyorum
bu yolda sevgi satılıksa
seviyorum sensiz
ankara'da bir kasım akşamında
dönüyorum sensiz istanbul'a
tek kişilik koltukta
seviyorum sensiz
ankara'da bir barda tunalı'da
dönüyorum sensiz istanbul'a
ucuz havayoluyla
seni sevip sevmediğimi bilmiyorum
durum değişti ağlıyorum şimdi
kendi kaderimle oyun oynuyorum
edepli aşk olmaz bunu görüyorum
artık borçlarımı geri ödüyorum
biraz param var bu aralar
bazı zaman kendimi pek sevmiyorum
bu nasıl iş, ne eksik bilmiyorum
seviyorum sensiz
ankara'da bir kasım akşamında
dönüyorum sensiz istanbul'a
tek kişilik koltukta
seviyorum sensiz
ankara'da bir barda tunalı'da
dönüyorum sensiz istanbul'a
ucuz havayoluyla
korkuyorum akşam oldu
kalbim artık çarpmaz oldu
beni bir zaman sevenler
artık hepsi evlendiler
gökyüzünde şimşek çaktı
köprüden adam atladı
kendime bir içki koydum
silah seslerini duydum
kendi içimde kayboldum
yoksa ben zayıf mı doğdum
eski resimlere baktım
sonra tek tek yırtıp attım
bugün yine cok üzüldüm
seni yine bende gördüm
kira vekti geldi çattı
benle yaşamak zorlaştı
her kapı çalanı almıyorum
iyi böyle keyfim yerinde
artık biraz daha rahat uyuyorum
dua ile yemeklerimle
seviyorum sensiz
ankara'da bir kasım akşamında
dönüyorum sensiz istanbul'a
tek kişilik koltukta
seviyorum sensiz
ankara'da bir barda tunalı'da
dönüyorum sensiz istanbul'a
ucuz havayoluyla
