Üniversiteyi kazanmamla başlamıştı her şey. Tüm düzenim değişecek. Yeni bir hayata, yapayalnız ve sıfırdan başlayacaktım. Bunun verdiği heyecan ve korku ile koca yaz nasıl geçti anlamamıştım. Eylül ayına gelmiştik. Kayda gittiğimiz ilk gün hayatımın bana bu şehirde zehir olacağını ve o zamana kadar ki günahlarımın harcını o bitik, yıpranmış şehirde vereceğimi anlamıştım.
Hayat bana bu sefer çok büyük bir madik atmıştı. Aileme onca yakarışlarıma rağmen okul ve yurt kaydım artık yapılmıştı. Baba ocağındaki son günlerim ve son hazırlıklar için geri döndük. Anne kucağından ilk çıkış. Artık sadece tatillerde dönecektim evime. Hayat benim için daha yeni başlıyordu.
Geri döndüğümde sevgilim ve arkadaşlarımla zaman geçirebileceğim fazla vaktim de kalmamıştı. Ben ondan nasıl ayrılacaktım. ilk göz ağrım, 6 yıllık sevgilim. Onu bırakıp nasıl gidecektim..
En azından kalan 10 günümü iyi değerlendirmeliydim. Beraber 3 günlüğüne tatile çıkmaya karar verdik.
Ailesinden arkadaşının yazlığına tatile diye izin alıp yola koyulduk. O 3 gün boyunca bir an olsun ayrılmadık. Zaman geçmesin diye hiçbir şey yapmadan dolu dolu bir tatil geçirdik.
Döndüğümüzde sadece 6 günüm kalmıştı ve bu günleri ailem, arkadaşlarım ve sevgilimle dolu dolu geçirmek için elimden geleni yaptım.
Ve artık ayrılık vakti gelmişti. Tüm sevdiklerimle uzun uzun vedalaşıp, hayat yolculuğuna çıkma aracım olan otobüse ilk adımı attım. Zorlu yolculuk başladı...
Uzun yıllardır yapmadığım şeyleri yaptım bugün. Öncelikle erken uyandım. Uzuunca bir zamandır 8 de kalkmamıştım. Yataktan kalkmakta biraz zorlansamda 8.30 gibi çıkabildim. Uzun zaman sonra günün ilk saatlerinde dışarıda olmanın verdiği heyecanla koşarak kahvaltı yapmaya gittim. Artık hazırdım, başlayabilirdim. Okulun kütüphanesine gidip yaklaşık 8 senedir yapmadığım bir işi yapacaktım. Evet! Ders çalışacaktım. Çalıştım, çalıştım, çalıştım... Sonra vizeye girdim ve çokta güzel geçti. Sonra dedim ki kendi kendime: "ben bunu daha önce niye yapmadım da okulu bi sene uzattım!". Sonra yine kütüphaneye gittim ve yarın ki vizeme de çalıştım. Şimdi evdeyim ve yaklaşık 4 saattir fütursuzca yatıyorum. Ve şuan birşeyi fark ettim. Yarın sınavım 13.30 da diye 15.00 e randevu almıştım doktordan ama 16.00daymış, bu duruma çok üzüldüm. Bugünümü kısaca sizlere özetledim. Beni dinlediğiniz için teşekkür ederim!
