galatasaray'ın turnuvadan elendiği maç oldu. fakat elenirken çok şey kazandı galatasaray.
bu kadar sınırlı bir kadroyla, nasıl iyi bir takım olunabileceğini gösterdi. hiç beklenmedik şekilde, elemelerden gelip çeyrek finali zorladı. yenilmez denilen cska'yı yendi. taraftarla birlikte içerde oynanan maçlarda, rakiplere deplasman ile cehennemin tanımlarını yineletti hafızalarında. takım ruhu, mücadele, kazanma arzusu gibi başarıya giden yolda olmazsa olmazlar yanımıza kâr kaldı. önümüzdeki senelerde bunlara ihtiyacımız olacak.
aynı ruh ve istekle, seneye çıtayı daha da yukarıya taşıyacağımızdan şüphemiz yok.
bu yolda emeği geçen tüm oyunculara, oktay mahmuti'ye, muhteşem taraftara sonsuz teşekkürler.
murat kosova'nın da haykırdığı gibi; helal olsun size!
koreografi olayında çıtayı iyice yükseltmiş arma sevdalıları. seneye şampiyonlar liginde nicelerini göreceğimiz aşikar. beşiktaş maçındaki koreografiyi, yapılacakların teminatı olarak görebiliriz.
bu şahesere dil uzatanlar, bu sezon fenerbahçe-beşiktaş maçında tuttukları kartonları 3d diye ittirmeye çalıştı, bunu da belirtelim.
bir keresinde yine böyle biz sizi ararız deyip postaladılar. 3 ay sonra, yaz tatilindeyken aradılar. gidemedim haliyle. kendileri kaybetti tabi. evet, aslan burcuyum.*
aslında demek istediğim bu değildi. böyle ararız deyip aylar sonra arıyorlar. sen başka bir coğrafyada oluyorsun, belki de hiç olmuyorsun. çok ayıp ediyorlar.
sinsidir o sehpa. evin ortasında durup, üzerinde bulunan vazo, çiçek vb. nesnelerle masum ve şirin görünür. buz dağının görünmeyen kısmı vardır bir de. sehpanın asıl görevi; ayak serçe parmağıyla olan husumetinden ötürü, insana tarifi güç acılar yaşatıp, intihara sürüklemektir. uykudan yeni uyandığınızda, yahut en neşeli bir anınızda gelir bulur o serçe parmağını. uykuyu açar, gündüzü gece eyler. bu hikayenin kötü karakteri sehpadır, masum ve şirin olan insandır.
durduğu yerde gayet umarsız, cool bir görüntü çizen çekirgenin, yanından geçerken aniden insanın üzerine zıplamasına da benzetirim ben bu durumu. şöyle mesela;
bu adamı bu kadar hasretle bekleyeceğimiz aklımın ucundan geçmezdi. bir futbolcunun dönüşü bu kadar sevindirir mi insanı? yokluğunda sağ tarafımız felç oldu. çok özledik kara tren, çok.
beşiktaş maçında çok şey bekliyoruz. haydi bakalım, yardır sağdan sağdan.
grubun vokalisti jonsi'nin, çello yayını gitarına bağlayarak kullanmasıyla da bilinen, izlandalı post rock gurubu.
bilinen yanlarının yanında bilinmeyen yanları da pek çok. çoğu şarkılarında hopelandic adını verdikleri ilginç bir dil kullanırlar. ne dedikleri, şarkılarında nelerden bahsettikleri anlaşılmaz misal. hissettirdikleriyle anlaşılır ne söyledikleri. insanın içinde bir yerlere, bir izlandalı gizlenmişse, onu bu adamlardan başka kimse çıkaramaz ortaya. kışın dinlenir özellikle ki, soğuğu sevebilmektir bundan kasıt.
heima adında, izlanda'nın çeşitli köy ve şehirlerinde verdikleri konser görüntülerinden oluşan belgesel tarzında bir filmleri vardır. huzur kelimesinin anlamını tam olarak idrak edebilmek için izlenmelidir.
geçen sezon küme düşmekten son anda kurtulup, bu sezon verdikleri zirve mücadelesiyle dikkat çeken bundesliga takımı.
futbolun tadını çıkarmaya çalışan, yaptıkları işten zevk alan futbolculardan kurulu bir takım. başarılı olmalarındaki en büyük etken de bu olsa gerek. bu sezon oynadıkları köln maçında, frikiği kimin kullanacağına taş kağıt makas ile karar verdikleri bir an var mesela. hem eğlenip, hem eğlendiriyorlar vesselam. hafiften sempati de duymaya başladım. söylemesi de güzel, möşıngıladbah*
william shakespeare'in bir şiirinin de ismi olan, 2003 yılında kurulmuş abd'li post rock grubu. keman ve piyanonun muhteşem uyumunun üzerine, arada bir serpiştirdikleri vokal ile enfes şarkıların mimarı olmuşlar. özellikle 2010 yılında çıkardıkları swallow up the moon albümünde yer alan dört adet şarkı, "biz sizin gönlünüze şatomuzu dikmeye geldik" diyen türden şarkılardır.
