ev arkadaşımın bizi ziyarete gelen kız kardeşinde hafif düzey zeka geriliği var. mesleğim gereği bu aralar sıkça haşır neşir olduğum bu tip çocukların verdiği bıkkınlıktan olsa gerek bu kızcağıza hiç tahammülüm yok. biliyorum çok kötü bi durum fakat bu kız konuştukça ağzını bantlayasım geliyor ki korkarım bantlasam da konuşmaya devam edecek allahsız!
insanlarla uğraşmak az zormuş gibi bi de hasta insanlarla haşır neşir olmak demek. Düğün bayram bilmemek 16 nöbetinden çıkıp 12 nöbetine koşmak demek. Acı, kan ve gözyaşı demek.
Büyük beklentilerle okumaya başladığım ve bir an olsun hayal kırıklığına uğramadığım harika bir Sabahattin Ali romanı. Sonunda Rauf efendinin aşkının bitişine üzülsem mi aşkın peşinden gitmeyişine kızsam mı bilemediğim aklımda bir sürü güzel enstantane bırakan bir başyapıt.
