erkek gibi.
kadın gibi. * gibilere karşı çıkan istediğim gibi olurum sanane efendim diyen kızdır. en azından 'kadın gibi' öğretisinin dışına çıkmaya çalışmaktadır,içtense sevimlidir.
çoğu kız anlar nasıl olduğunuda kadınlar hakkındaki o genel yargıyı ortadan kaldırmamak için midir nedir ''ayy aşkom yine anlamadım'' sevimsizliğine yatıp aslında cilve yapmak ister istediğiyle kalır iğrenç olur. anlamıyorsan adam gibi sor be kızım ne bu ofsayt üzerinden cinsel göndermeler peeeeh.
-andımızı kim okuyacak çocuklar?
-örtmenim örtmeniiiiim(parmak delicesine sallanır öğretmen görmüyor zanneden çocuk ısrarla parmağını öğretmenin gözüne sokmaktadır)
-tamam zupihan sen oku haydi çık bakalım.
(yandaki arkadaşına dönüp garip sesler çıkararak zaferini kutlar ve çıkar okur , okutur andımızı)
şeklindeki çocuktur büyünce de çok sevimsiz olur bunlar sürekli parmak havada yaşarlar. dövülesi velet çeşidi işte.
çoğunlukla insanların sanki çıplakmış gibi tepki verdikleri, kızlar tuvaletinde birkaç çığırtkan kızın''aeaeee çorabın kaçmış'' zırvalarına maruz kalıp ''ee nolmuş çorap kaçabilen birşey korkma'' demesini tavsiye ettiğim kızdır.korkmasındır bu da geçecektir.
şöyle geriye bakıyorumda onca zaman sonra tekrar yazmak niyeyse ama yazmalıydım onca hayalkırıklığı üzerine bende kalanları dökmeliydim sanırım. şimdi buna ihtiyacım var aylar önce sana ihtiyacım olduğu gibi. aylar önce gözlerimi dikip sana öylece baktığım on beş saniye boyunca söylediğim onca cümlede anlatamayacaklarımı anlattım duymadın sen ya da olmayacak şeyler geldi başımıza büyüdük mesela en olmayacak şeydi bu. eskisi gibi iki çocuk yoktu artık küçük bir kadınla bir adam vardı. büyürken geride bıraktıkları vardı yürürken yolda bıraktıkları. o eksiklerinle seni tanımaya başladığımda nasıl batağa çekildiğimi biliyordum bile bile yapıyordum bunu yakın olmak istiyordum sana istediğim elini tutup seni kendi yanıma çekmek değildi elini tutup aynı dibi boylamak istedim belki de. aynı karanlıkta kaybolmaktı dilediğim aydınlık hikayelerimiz yoktu ne de olsa .
farklıydın sen hep öyle sandım öyle bildim seni ne farkederdi benim sana aşık olduğum gibi olmasan aşık olmasan bana , özlemesen beni seni özlediğim gibi. sana olan aşkım bu hikayedeki benim olan tek şeydi gerisi sanaydı, senindi.
ayrıldık. mahvoldu işte kim nasıl yaptıysa yaptı mahvoldu. öyle bir uyuşmuşluk hissi yerleşmiştiki canımın yanıp yanmadığını anlamam bile çok zaman aldı. düşünmüyordum ara sıra geliyordu aklıma olanlar ve olmayacaklar. özledim sonra. mesela kendinden ve üzüntülerinden bahsederken başını öne eğişin geldi aklıma ,canın sıkılınca bakışlarını kimse yakalamasın diye etrafta gezdirişin bir de benle inatlaşır gibi dikişin gözlerini gözlerime... ilk çeviren ben olurdum hep kfasını nedense. kavga ettikten on saniye sonra hemen özür dilemem senin benden kaynaklanan şikayetlerin sonra bir şekilde gülüşmemiz herkesin içindeyken sadece ikimiz varmışız gibi davranmamız benim konuşurken sadece senin gözlerinin içine bakmam senin gülerken beni araman aynı şeye gülme çabamız farklı şeylerden duyduğumuz acılarımız...
ve benim ikimiz için içimde büyüttüğüm aşk. başıma gelen en güzel şeydi o duygu herşeye ve herkese rağmen başlama isteğimdi öldü artık.
çok rastgele bir şekilde öğrendim birilerinden başka biri olduğunu hayatında öyle bir andı ki tepki veremedim önce sonra kafamı eğdim şöyle bir kaç saniye algılamak için zaman istedim sanki diğerlerinden ''mutlu olsunlar'' dedim ,diyebildiğim sadece buydu . çok kırılmıştım, sanki benden başkasıyla olması ihanetmiş gibi gelmişti nasıl olurdu bu kadar çabuk muydu hemen unutmuş muydu özlememiş miydi o beni sadece ben mi acı çekmiştim benim tanıdığım''adam'' yapmazdı bunu bir yerlerde bir yanlışlık vardı bu durumun hemen halledilmeliydi. değilmiş yanlışlık yokmuş durumun bir yerlerinde yanlışlık bendeymiş ve miş ve miş.
farklı sandığının sıradan olduğunun gözlerinin önüne serilmesiydi bu ve budalalıktı budaylaydım ben de fena halde. yanlış bilmiş ,yanlış dokunmuş, yanlış öpmüştüm. o sandığım o değilmiş . yanılmıştım.
