bazen fazla saf oldugumu dusunuyorum sozluk. ben hakkinda en ufak kotu dusuncem olan insani yanimda tutmam. insanlar da oyle saniyorum. iclerinde kuruyorlar kuruyorlar. erkek arkadaslarimla olan iliskilerimi gozden daha yeni gecirmisken kiz arkadaslarim beni birbirlerinden kiskanmaya basladi. cok garip geliyor, ne dusunuyorlar da bunu yapiyorlar bilmiyorum. cok fazla seyle birden ilgileniyorum, herkese esit zaman ayiramadigim oluyor. ama ben de biraz icimden geldigi gibi yasamak istiyorum. kimse kirilmasin diye kendimden odun vermekten biktim. bu yuzden herkesden uzaklastim birden. sen beni aramiyorsun diye bir sitemle ariyorlar beni. cok seviyorum hepsini, hepsi cok iyi insanlar ama ankarada okuyan bir izmirli olarak izmirdeki dostlarimi ozledim. gokten inme melek gibiler, kesinlikle oyleler. ve insanlar burada beni anlamiyor gibi. gecenlerde ders notu cikarip arkadaslarimla paylastim. zordu cunku. gecen yil cikan sorulari biliyordum. ders calistigimi gostermeye calistigimi falan dusunmusler. ya zorlanmasinlar, hazir ozet cikarmisim okusunlar diyorum. o kadar derin dusunemiyorum ama ders calismak ya da calismamak, allah askina ne onemi var bunun. ya ben bir sey yapiyorsam sadece kendim icin yapmak istemiyorum. isterlerse benden yuksek alsinlar umrumda degil, bunu arkadasim yaparsa hele gercekten sevinirim. sinavdan sonra gelip bana simdi kesin benden yuksek alirsin diyorlar. biri geliyor, biri gidiyor. umrumda degil. ya ben dersi gectikten sonra kimin benden yuksek aldigi umrumda degil. hirsim kendime benim. cok basarili bir ogrenci de degilim komigi, orta halli derslerim. nedenini anlamiyorum. ama artik gercekten kacmaya basladim insanlardan.
sana ask degilmis demistim ya hani. oyle degilmis iste. o benim kendimi kandirmak icin sarfettigim bir cumleymis sadece. ask bu ya. bu cok farkli bir sey. yanimda olmasan da seviyorum seni. kedi canini senin.
ben bu yaziyi daha dogmamis bir bebege yaziyorum. henuz bizimle misin, degil misin biz de bilmiyoruz. testler bizimle oldugunu soyluyor. biz inanmak istemiyoruz. annen cok yakin arkadasim ufaklik. annenle baban sevgili bile degiller tam olarak. uzgunum ki baban seni istemiyor. daha bu sorumluluk icin cok kucuk. annense babandan bir parcanin omur boyu yaninda olmasini istiyor. senden vazgecmek degil yoksa niyeti. ama dogarsan cok zor bir hayat seni bekliyor. biz hep yaninda oluruz tabiki ama senden vazgecedebilirler minik. annen sayesinde psikolojik olarak aseriyorum. hayirlisi neyse o olsun ufaklik. bugun bendim annenin yaninda bicir bicir konusan. ona vazgecme, dogur diyemedim ozur dilerim, ama aldir da demedim. annenin karari minigim. her sey guzel olsun senin icin.
birden fazla etkinin etkene hakim olmasi durumudur. mesela duzenegin icerisinde bulunan schrodingerin kedisi buna guzel bir ornektir. gozlemci kapagi acmadigi surece kedi ne olu ne de diridir yani superpozisyondadir.
Birbirinin ayna goruntusu olan stereoizomerlerdir. Enantiyomerler neredeyse ayni kimyasal yapiya sahiptirler ancak duzlem polarize isigi farkli yonlere cevirirler. iki enantiyomerin es molar cozeltisi duzlem polarize isigi etkilemez cunku her iki enantiyomerde isigi farkli yone cevirmek icin ugrasir.
Facebookumu da twitterimi da kapattim. en fazla buraya girer yazarim onu da sen goremezsin. ben olsam merak ederdim diye dusunuyorum burdan yola cikarak sana da merak etmemeni soyledim. umarim etmezsin.
Cunku demokrasilerde bir kisiye bir ozgurlugun verilebilmesi icin bireysel ozgurlugunun toplumsal ozgurlugunun onune gecmemesi gerekiyor. cunku benim bir cok ozgurlugum toplumsal ozgurlugun onune gecmedigi halde elimde degil. cunku ben ey ozgurluk diye haykiramiyorum bu ulkede.
bir karincalanma hissetmek, sonrasinda kendine gelmektir bayilmak. az once gerceklestirdigim eylemdir. uyanmak gibi degildir ayilmak. birden oturmaz her sey yerine. yalnizsaniz korkarsiniz. bir kac dakika hicbir sey hatirlamazsiniz. bazen daha bile uzun surebilir. kafamdaki yeni sisligimle bir sure uyumamin ne kadar tehlikeli oldugunu bile bile uyuyacagim sanirim. basim cok agriyor ancak olesiye uyumak istiyorum, bugunu unutmak istiyorum.
bugun cok yakinimdaki bir insani kaybettim. biri dogunca nasil da seviniyoruz, olum de o kadar dogaldir dedim kendime. hicbir sey olmamis gibi ders calisiyorum su an.
biyolojideki en buyuk onemi cok dayanikli olan karbon-karbon tek baglarini olusturmak amaciyla elektron ciftlerini bir diger karbon atomuyla paylasabilme yetenegidir.
insan vucut agirliginin cok kucuk bir kismini temsil etmesine karsin tumu genelde enzimleri de iceren ozgul proteinlerin islevleri icin sarttir. bu yuzden yasam icin vazgecilmezdirler. ornegin hemoglobin molekulunun oksijen tasima kapesitesi kutlesinin sadece %0.3 unu olusturan demir iyonuna baglidir
oyle bir sey oldu ki... anlatmak istemiyorum da, anlatsam iki elin kanda olsa gelirsin yanima biliyorum. simdi yanimda ol cok isterdim aslinda. anlatmak falan degil. kafami koyacagim omuz, bana sarilan bir sana ihtiyacim var. hayat nasil da zormus. nasil zor bir kadere emanet etmissin beni. sana cok ihtiyacim var su an. ama soylemem de bunu biliyorum kendimi.
cam terebendi diye bir sey var bundan sampuanlarina damlatabilirler hizli uzamasi icin. saclarimi uzatiyorum hic kestirmemem lazim diyip sakin arada bir kiriklarini aldirmamazlik etmesinler.
intihar etmek yardim istemektir sadece. bakin ben yasiyorum deme seklidir olme isteginin aksine. caresizim, biri bana care bulsun. beni terkeden o adam gelsin bu halimi gorsun bundan sonra yanimda olsun demektir. insan bunlari itiraf etmez tabi kendine ama tek kelimeyle boyledir. intihar eden insanlarin buyuk cogunlugu eylemi gerceklestirdikten sonra birilerine haber verirler zaten. olme istegi degil yardim istegidir. bu konuda yapilan bilinclendirmelerle onune gecebilir. insanlar istedileri yasama sahip olmadiklari icin hayatlarini degistirmeye gucu olmadiklarini hissettikleri icin yaparlar bu eylemi. oldukca sinir olmaktayim intihar eden insanlara. acima duygumdan bile agir basmakta bu. milyonlarca insan hastanelerde can cekisirken, tek amaclari yasamak olan kanser hastalari varken saglikli oldugu halde intihar eden bir insan... ne sorununuz varsa sizi buna iten, yardimci olmaya hazirim. dusunmeyin boyle sacma bir seyi.
organizmalarin hic bir zaman sahip olamadiklari seydir. Ornegin bir baligi ele alalim. bir tatlisu baliginin hucreleri her zaman cevresindeki sudan cok farkli derisimlere sahiptir. balik ancak surekli enerji harcayarak molekullerini cevredekilerden farkli ve surdurulebilir derisimde tutabilir. balik ne zaman dengeye ulasir? aci ama ancak oldugunde icerdigi bilesenler cevreyle denge halinde olacaktir.
Ilk olarak canlilarin kimyasal karmasikliginin ve duzenlemelerinin derecesidir. Binlerce farkli molekul bir hucrenin karisik ic yapisini olusturur. Buna karsin kum gibi cansiz molekuller genelde goreceli olarak basit kimyasal bilesiklerden olusur.
Ikinci olarak canli organizmalar genelde kimyasal maddeleri veya gunes isinlari seklinde bulunan enerjisi cevrelerinden ozutlerler, donustururler ve kullanirlar. hatta organizmalar bu sayede karmasik olan yapilarini olustururlar. Cansiz madde ise yapisel surekliligini saglamak ya da is yapmak icin enerji kullanmaz. aksine cevresiyle denfede olabilmek icin duzensizlige egilimi vardir.
Ucuncu olarak canli organizmalar kendini esleme, kendini olusturma kapasitesnie sahiptir. Bir bakteri 24 saat icinde bir milyar yavru olusturabilir. Bu kendini esleme yeteneginin cansiz dunyada tam bir eslenigi yoktur ancak cozeltilerdeki kristallerin cogalmasinda aydinlatici bir benzerlik vardir. Ancak buradaki cogalma dinamik degil statiktir.
