31 temmuz 23:30 uçuşu iken 1 ağustos 06:19 itibariyle uçakta beklenilen gerçekleşemeyen uçuştur. Öncelikle 45 dk rötar aldığı söylenen uçak için hiçbir açıklama yapılmamıştır. Akabinde 00:15 e ertelendiği ve uçuş için ankaradan gelen uçağın teknik bir arıza ile geciktiği söylendi. 00:30 olduğunda tarafımıza firmadan gönderilen mesaj ile pist çalışmaları sebebiyle uçuşun iptal edildiği söylendi. Uçuş sabah 05:30a alındı. Yolcular 1 de otele yerleştirildi 03:00 da otelden ayrılmamız söylendi. 4te havaalanına geldiğimizdeyse yine kalkış söylenen saatte yapılmadı. Artan strese dayanamayıp an iyibariyle uçağa alındık ve hostesler özür dilemeyi geçtik, hoşgeldiniz bile demediler. Buna tepki gösteren yolcular olunca da suratları daha da asıldı tabii. Şimdi uçağın içinde kalkmayı bekliyoruz.
Bu arada herhangi bir ikram ya da su bile almış değiliz.
Şikayetti vs neler yapabiliriz bilen, tecrübe eden varsa yeşillendirsin bir zahmet..
teknolojiye kendini kaptırmış annedir. olur olmaz smileyleri her saniye gönderir, fotoğraf gönderme konusunu abartır. akşam dışarda olacağınızı, nereye gideceğinizi bilse de artık durmayacak annedir. konum ister, fotoğraf ister yetmedi mi ses kaydı gönderir.
sürekli yazma isteği vardır fakat imla hatası yapıp yazamadıkça anlayamadığınızı düşünüp arar. gün geçmeden yeni bir özelliğini keşfeder. öğrenmeye çalışır, yapamadıkça sizi arar tarif ister.
velev ki uzak tutun efenim.
yok öyle izmir milliyetçisi değildir. fakat 23 yılını izmir'de geçirmiş biri için 24. yaş gününde istanbul'a taşının her günü olaydır.
üniversite dahil tüm hayatını izmir'de geçiren ben, kalk öğretmenliğinin henüz ilk yılında tası tarağı topla gel. koskoca istanbul'da sen git en işlek yerde çalışmaya başlayacak ol. mecidiyeköy meydan diye bir şey var, o kadar trafik lambası, işaret, polisi vs olup da o kadar kural ihlali yapılan bir yer daha bilmiyordum, öğrendim. karşıdan karşıya geçecekken 100 kişi aynı anda yola atlıyoruz, bak atlıyoruz diyorum; çünkü ilk günden mutasyon geçirip atlıyorum, kimse noluyo demiyor çünkü iett otobüsleri bile atlıyor biz atlamazsak. bir de onlar 4 şeritli yolda en soldaki şeridi kullanıp durağa 5 metre kala trafiğin içine edip makas atarak giriyor durağa, o da çok ayrı bir durum yani. bayan şöför olarak kısmen yaptığım hödüklükler olsa da bu şöförler beni susuz dereye götürür o derece.
cumartesi sabahı bile bindiği otobüs 525* gibi olur mu lan bi insanın? olurmuş!
neyse gelelim kar mevzusuna...
burada izmililere seslenicem:
Sevgili memleketim, toplasan yaşım kadar sana yağan kar, bir gecede istanbula yağdı. Valla hayat felç... Akşam evde nasıl yürüyeceğimi calıştım da sabah öyle düşmedim. Soğuk desen, hani yağınca yumuşuyordu hava? O da yalan... Okula zaten geç kaldım saatlerce durakta bekledim.. Otobüs geliyor ama camlarına insan suratları yapışmış, beni bindirmediler... kar şokunu yaşayan, işine geç kalmış(yazar burada müdürüne sesleniyor) durakta çaresiz beklemiş bir izmirli olarak size sesleniyorum: Kar yağsın dediğinizi duyarsam ağzınıza ağzınıza vururum....
ha bir de metrobüs olayı var. ilk geldiğimde durak sayıyordum mesela bindim 5 durak sonra inicem gibi. neden durak adlarına bakmıyorsun be saf diyecek olanınız için; ekranı ya da dışarıyı görebilmeniz şans. neyse 2. gün bu tezim de çürüdü çünkü hem metrobüse binip, hem telefonla konuşmaya kalkınca o teknik pert. tee topkapı da indim. çünkü bir tek duyulmuş orası var ve benim ineceğim yerle alakası yok.
sonra burada boyoz olayı yok, çiğ köfte de o adım başı bulduğumuz battal bey yok. deniz değil koca boğaz var bi allah'ın kuluda gelin kordon yapalım dememiş. dediyse de ben henüz oraları keşfedemedim.
insanlar başka bir dünyadan hayır türkiyeli de değil bence. çoğu garip bir türkçe ile konuşup anlamsız derece de saygısız. lan omuz atıyorsun resmen bi özür dile, ne bilim en azından yüzünde öyle bi ifade olsun, yok. biz de öyle mi karşılıklı özür yarışına girersin.
insanlar da gördüğüm güzellikler de var tabi. mesela yol tarifi alacağınız vakit en ince ayrıntısına kadar tarif ediyorlar. siz anlayana kadar uğraşıyorlar vs. bazen faruk eczanesi durumu yaşasak da olsun, güzel.
velhasıl kelam iş dedik, ekmek dedik, kalktım geldim... dile kolay 4 ay oldu bile...
çok gelme heveslisi olmayın hemşehrilerim çünkü trafik oluyo sonra. ben bile göçtüm yani gelmeyen kalmamış zaten memlekette.
"It is the city of night
It is the city if night
Leave the worries of day behind
And dream a new dream tonight" sözlerine sahip, pink martini 'ye ait gece şarkısı.
tanım: çanakkale şehitliğinin bizim kültürümüze uygun yapılmamış olması.
tarihte her dinin bir mezar kültürü vardır. 3000 yıl önceki bir mezarlığın kime ait olduğunu bu kültürler sayesinde tarihçi ve arkeolaglar rahatlıkla bilirler.
doğal olarak müslümanlarında böyle bir mezar kültürü vardır. bütün islam coğrafyasında mezar kültürü aynıdır. ruhuna fatiha ve hüvel baki* yazısı her müslümanın mezar taşına yazılır.
fakat aziz şehitlerimiz için yapılan şehitlik bizim kültürümüzden, dinimizden bir iz taşımamakta şimdi. mezar taşları yerlerde, hiç birinde ruhuna fatiha yazmamaktadır.
3 neslin bir arada savaştığı başka bir destanımız daha yok. baba, dede, torun omuz omuzaydı ve onların aziz hatırları şimdi yerlerde.
acı olansa, iman gücümüzle yazdığımız bu destana böyle sahip cıkmamız. o betonarme anıt bile milliyet gazatesinin başlattığı kampanyayla toplanan parayla, güçlükle bitirilmiş.
ege üniversitesine ait türk halk dansları topluluğu. üniversite hayatımın en güzel renklerinden biriydi.
izmir yöresine ait oyunuyla son kez sahneye çıktığım, çok özleyeceğim topluluk.
asla alınmaması gereken bir ayakkabı nasıl bir kalıbı ya da kesimi varsa ayakkabının inanılmaz derecede de sıkması ve tabanının da rahatsız etmesi sonucu eve geri dönüp çıkardım bütün gün giymedim bile. alırken bir kez daha düşünün. hatta almayın direk.
bot: bu aynı zamanda bir şikayettir, kendine gel nike.
hayatın mucizesi gibi birşeydir, izmir'de doğmuş, büyümüş ve hali hazırda bu şehirde yaşayanlar için.
evi okula daha yakın diye anneanneyle yaşanmaktadır. sabahın dokuzunda dikilmiştir başınıza "kalk yavrum, bak kar var her yer bembeyaz" diye.
kendisiyle sabah kahvesini içmek için sizi sıcacık yatagınızdan tam iki saat edecek diye buldugu türlü uyandırma bahanelerinden birisi zannedersiniz. zaten haftada bir aynı bahaneleri tekrar ettiğinden ihtimal bile vermezsiniz.
yarım saat sonra çalan telefonlara uyanırsınız. uyku sersemi açılan telde bu kez anne vardır. koş bak kar yağmış uyuma diye bağırır telefonda. zannedersiniz kapıma pink martini gelmiş, şahsıma özel konser verecekler. bu ne heyecan derken dank eder.
kar laaaaaaan kar diye bağırır her hücrem. koltuğa zıplar camdan bakarım. hakikaten de her yer bembeyazdır. kimle kar topu oynamak zevkli olacaksa birbir aranır hepsi. ve 1 saat içinde kampüste toplanılır.
kardan donan kırmızı mor arası parmaklar, isabet eden kartopları, ıskalananlar. sonra tabii ki kardan adam. insan dasçı olunca kardan adamıda başka oluyor tabii ki.
21 yıllık bir izmirli için hayatımda gördüğüm ve tadını ev çok çıkarttığım kardı herhalde. teşekkürler mikail, teşekkürler balkanlardan gelen soğuk hava dalgası.
annelerin kendilerine ait ya da zorla sahip oldukları bilgisayarlardır. fare onlar için gerçek bir fare değilken, masaüstünü temel anlamına göre kullanmayı kendilerine ilke edinmişlerdir. http://a3.sphotos.ak.fbcd...6_8260047_252062030_n.jpg
medeniyetleşmek uğruna, avrupa'dan aldığımız uygar kurallardan birine uymayan, kendi yemek kültürü ve kurallarıyla beslenen insandır.
bunu laiklikle nasıl bağdaştırdık bilinmez. laik olucaksan** yemeği her türlü avrupa medeniyet kurallarıyla yiyeceksin.
aksini yaparsan görgüsüz olursun.
benim kültürümde sol el ile yemek yemek uygun değildir, biz böyle yetiştirildik.* avrupa medeniyet kurallarındansa, adabı muaşeret kurallarına uymayı yeğlerim.
amerika'da bir insana sol elle yemek yediremezsiniz, bu durumda amerika'nın da görgüsüz olduğunu söyleyemeyiz herhalde.*
bana öyle bakma anlayacaklar
ikimize karşı bu dünya
bizi anlamıcaklar
bana öyle bakma yaklaşma
bana öyle dokunma
bizi anlamıcaklar
ikimize karşı bu dünya
bizi anlamıcaklar
bu hayatta bizi böyle yakamızdan tutacaksa
hadi böyle yaşa derken kalbimize sormuş mu?
bu hayatta bizi böyle yakamızdan tutacaksa
hadi böyle yaşa derken kalbimize sormuş mu?
benle böyle konuşma
kapıları kapatma
ikimize karşı bu dünya
bizi anlamıcaklar
beni aşkla aldatma
gerçeklere kapatma
böyle kırık da bakma
beni daha da ağlatma
bu hayatta bizi böyle yakamızdan tutacaksa
hadi böyle yaşa derken kalbimize sormuş mu?
bu hayatta bizi böyle yakamızdan tutacaksa
hadi böyle yaşa derken kalbimize sormuş mu?
