Arkadaşlar merhaba ben hayatım boyunca hiç doktor olma hayali kurmadım. Hayatım boyunca yazar olmak istedim ve bunun için çok hayal kuruyor ve hayallerimi besleyecek aktiviteler yapıyorum. Mesela sigara içmek gibi. Saçma müzikler dinlemek gibi. Saygın olmak istemedim. inanamazsiniz ama hukukçu olmak da istemedim. Kendimi bu tür mesleklere yakıştıramadım.
Bu daha çok ailemle ilgili bir durumdu. Sürekli asagilanmaya alışmıştım. Çevremde hep aptal birisi olarak görüldüm. Aslında zekam hukukçu ya da doktor olamama engel değildi ama arkadaş ortamimiz buna müsait değildi.
Aranızda doktor arkadaşları olanlar vardır sizce doktor olmaya değer mi? Meslekler insan yaşamında ne kadar önemli?
Doktor olmak gerçekten de iyi bir statü mü? Ben biraz arabeks bir insanim. hep kecilerim olsun keçi guderken roman yazayım gibi bir hayalim vardı. Doktor olmak istemedim istemiyorum da.
Bazıları kabul etmese de bir göçmen sorunu vardır ve en anlamlı tepkiyi CHP yönetiminin gösterdiğini düşünüyorum. Akp açısından gocmenler bizim din kardeşimiz ve iyi davranılması gerekir. Özdağ gönderilmesi taraftarı. Açıkçası biraz önceye kadar sayın Ümit Özdağ gibi düşünüyordum. Ancak plansız bir şekilde göçmenleri göndermenin yeni sorunlar yaratacağını düşünüyorum. Göçmenler konusu bizim için yeni bir sorunsal. Bu sorunu çözmek için popülist söylemlerden dikkatle kaçınmak gerekiyor. Hiç olmazsa bu egzotik insanları biraz olsun tanıyalım. Onları seytanlastirmayalim.
Göçmen meselesinin politik sosyolojik psikolojik boyutuna odaklanmak gerekiyor. Ben onları ne din kardeşi olarak görüyorum ne de sahip çıkılması gereken insanlık onuru. Onlar dış politikadaki basiretsizligimiz sonucu buraya kadar gelmiş sorundan başka bir şey değil. Onlar bir sorun. Halkın en az yüzde yetmişi için göçmenler bir sorundan başka bir şey değildir.
Peki bu sorunu nasıl çözeceğiz. Öncelikle turkiye nin yeni ekonomi politikasına odaklanmak zorundayız. Çalışanların karın tokluguna çalıştığı bir ülke burası artık. Türkiye kapitalist düzenin kendisine verdiği rolü kaniksamis ve ucuz işgücüne dayalı ekonomik modeli kabul etmiştir. Sorunun ekonomik boyutu budur.
ikinci olarak siyasi boyut. Burada yazılanlar biraz komplo teorisidir. Türkiye nin demografik yapısının değiştirilmesi kimin işine gelir bilmiyorum ama bunun sonuçları şunlar olacaktır: Türkiye de gettolasma milli birlik ve butunlugun bozulması, şehir planında yeni suç alanları, artan işsizlik vs.
Türkiye de popülizm
Türkler henüz tehlikenin farkında değiller. Bu insanlar ticaret yapmak asker olmak siyasetçi olmak isteyecekler. insanlar kendilerine benzeyen insanları severler. Bu insanlar henüz Afgan ya da paki toplumuna göre daha açık giyinen kadınlari algiladilar ilk olarak ve ilk olarak onların kapanmasini istediler.
Fakat bu onlar için yeterli olmayacaktır. Maslow un ihtiyaçlar hiyerarşisinde yukarı doğru çıktıkça daha soyut istekleri olacaktır.
Tarih boyunca olduğu gibi yeni bir toplumsal kaos olacak ve tıpkı kürt açılımında olduğu gibi devlet açılım yapmak zorunda kalacaktır. Bu da Türklerin tepkisine neden olacak ve Türkler isyan edecektir. Bu büyük karmaşa dolayısıyla Türkiye beyliklere bölünecektir.
Bu bir felaket senaryosu olması yaninda tabii ki fikir hareketleri artacaktır. Tabii ki Türkler Afganlari pakileri ve surileri anlamaya çalışacaktır. Onlar da Türkleri anlayacaktır. Belki yeni bir Helen kültürü doğacaktir. Felsefe gelişecek sosyal bilimler alanında bir laboratuvar ortami olacaktır Türkiye.
Ancak bunlar da aşırı iyimser tahminlerdir. Allah sonumuzu hayır etsin.
Sizler heyhat doktor avukat olabilirsiniz. Bunlar katı derecede yemdir. Sömürü umutla başlar ve umutla devam eder. Hayatın tek gerçeği savaştır. Sizler değerli değilsiniz. Öyle sanıyorsunuz. Schopenhauer kadar bile değeriniz yok. Vizyonunuz çok sınırlı hepinizin Einstein olması bekleniyor. Ama Einstein değilsiniz. Einstein der ki balığı ağaca çıkmaya zorlamayın. Sizler baliksiniz. Oltaya gelirsiniz. Yemlere kosarsiniz. Tehlikeli bile değilsiniz. Buna rağmen yaptığınız yoga seanslarında kendinize değer atfedersiniz. Kendinizi hayvansever olarak görür onlarla bağ kurarsınız. Size bunları sunan dahilerdir. Benim kendimi değersiz hissetmeme neden olan da onlardır. Hepimiz aynı suçu işledik ya da siz fırsat bulamadınız. Size güvenemem değerli balıklar. Beni yalnız bırakın. Ya da gelin tarih yazalım. Gerçek anlamda kendinize bir değer atfedin. içinizdeki köylü nenenizden kalan ezikliği yok edin. Bunun için kan dökün. Sömürüye hayır.
Liberal tiranlik kapıda. Yarın tüm silahlarınızı kusanin ve Birleşmiş milletleri yok edin. Bir terör örgütü lideri değilim. Özgürlüğümüz için son şans nerede bir liberal varsa öldürülmesidir. Ve liberalizmle işbirliği içinde olan elitlerin yok edilmesi gerekir bürokrasinin askeri bürokrasinin yok edilmesi gerekir. Dünyada anarşi hakim olmalı ya da silahlar kameralar yok edilmelidir. Ne kadar uysallastiginizin farkına varın. Yarın işe gitmeyin bir gün düşünün. Kavga edin. Düşmanınizin yüzüne tükürün. Uysal olmayın. Size verilen rolleri kabul etmeyin. Zengin ya da fakir olmanız önemli değil. Duygularınızla değil aklınizla hareket edin. Haber izlemeyin. Benim askerlerim değil yoldaşlarımsiniz. Liberalizm onu yok etme tiranligi yok etme hürriyetini bize sağlamıştır. Liberal olsanız bile bu ilke uğruna fed i ve Birleşmiş Milletler i yok edin.
Okul sıralarından edinilmiş vatanseverlik türü. Hayali düşmanlarla savaşılır küfürler edilir kavga edilir. Gereksiz olduğu kadar gereklidir de. Aidiyet hissetmek için yapılır tüm bunlar. Sonunda ya uslu bir vatandaş olursunuz ya da katledilirsiniz. Tipik özelliği bu vatanseverlerin sorgulamadan inanmamaktir. Akıl hastası da olabilirler. Otuzlu yaşlarında hiçbir şey basaramadiklari için buhran yaşarlar. Bir ideale inanmış olarak yaşar insan.
Cenneti tasvir ederken kullanılan bütün tasvirlerin aslında sembolik olduğunu düşünüyorum. Benim cennetim ne olurdu acaba! Çocukların cennete ihtiyacı vardır. Büyüklerin de çocukları anlaması için cennet idealine inanması gerekir. Çocuklar dünyanın gri yanlarını görmezler. Her cennet idealinin bir cehennemi olmalı ama cehenneme odaklanmamak gerekir. Cennet cehennem dualizminde hangimiz cehennemi isteriz. Cennet de cehennem de bir kurgudur. hepimiz masum olduğumuzu düşünürüz. Oysa üzerine biraz düşündugumuz zaman dünyayı berbat bir hale getirdiğimiz gerçeğini kabul etmeliyiz. Dünyada bir yer işgal ediyorum. Bu işgali sonlandırmayi çok düşündüm. Bazen can korkusu ağır geldi bazen dedim ki şimdi anlaşılacağım. Hastaneye yatırıldıktan sonra gri alanları gören doktorum beni tedavi etmeye çalıştı ama o da kendi cennetine inanıyordu. Ben samimi bir şekilde artık yaşamak istemediğimi söylemek istiyorum. Suçu cinlere atmıyorum. Ben iyi olduğumu sorguluyorum. Kötü dusuncelerle yatağa yatıyorum kötü dusuncelerle uyanıyorum. beni kötü bir insan sanmayın. Çevrenin de etkisi var. Kendi benliğimi sorguladım. Mesela kabul etmesem de uygun koşullarda her türlü suçu işleyebilirim. Kişiyi hürriyetinden yoksun koymadan tutun her türlü suç. Tedavi olmaya çalışıyorum. False flag yapıyorum. Ben cinayet işleyemem organize suçlara katilamam. Ama her fırsatta cinayeti ovuyorum. Cinayet işleyebilir miyim acaba? Hepiniz cinayet işlemekten uzak kalacağınızi iddia ederdiniz. Gelin size cinayeti anlatayım. Karsinizda bir adam duruyor. O adam türlü sözlerle sizin gibi genç birisine her türlü sözü söylemiş. Kendinizi o kadar aşağılık (ağlıyorum) hissediyorsunuz ki! Tüm her şeyin o adamın sona ermesiyle yok olacağını kuş gibi hafifleyeceginizi düşünüyorsunuz. Ama durun bir dakika. Siz kurban kesilirken bile kana bakamazdiniz. Yani icinizde bir canavar yok.
insanlar kabul etmese de gurur önemlidir. Nefs yani. Çeşitli dinler vasıtasıyla nefsimizi terbiye etmek istiyoruz.
Ceza
En içten sekilde söylemek isterim ki. Cehennemi istiyorum. Potansiyel bir suçlu olduğumu söyledim kendimi ihbar ettim. Hastaneyi aramami söylediler. iğne ile uyutulmak istiyorum. Tüm benliğimi internete aktardım. Böyle bitmesin isterdim. 2014 yılında bir ciyani öldürdüm. Karanlık tarafa geçtim. Yaşam benim için bir kabus. Öldururken Zerdüşt ten pasajlar okuyun lütfen. Bir müddet karanlık bir odaya hapsedin. Kabus görmeme neden olacak ilaçlar verin. Lütfen.
Evet arkadaşlar hayatım bir tiyatroydu. Dorian gray in portresi isimli eseri okuyanlar bilecektir. Sibly veyn oradaki bir kadın karakter. intihar etmiştir. Niçin tiyatroyu kötü oynadığı için. Ne yazık ki yaşam tiyatromu iyi oynayamadım. Bunda hiç kimsenin bir suçu yok. Kendi hayatımı seviyorum. iyi ki yaşadım diyorum. En buyuk hayallerimden birisi bir kadını kendime aşık edip onun intihar etmesine neden olabileceği şekilde onu terk etmekti. Mutlu sonları sevmem. Son günlerde bir şarkıya aşık oldum. O olmak istiyorum. Şarkının ismi çok uzaklarda. Seslendiren nilüfer. Kendimi bu yüzyıla ait hissetmiyorum. Her şey romanlara özgü olmalıydı. Alt sınıftan nefret ederim. Şu anda yüce bir duygu yaşıyorum. Bu yücelik duygusunu seviyorum. Önceden de intihar etmek istemiştim ama bu kadar yüceltilmiş değildi. Öyle bir melankoli ki dünyadaki herkesin yukarıda sözünü ettiğim şarkı ile ölmesini istiyorum. Bu şarkının müridi oldum. Bu şarkı hariç her şey bana kirli geliyor. Hiç kimseye aşık değilim. Yalnızca sibly veyn e ve bu şarkıya aşığım *
Öğrenimi yüksek bir insan olmama rağmen çok eğitimli olmasa da benden bir tık daha eğitimli insanlar benim önüme geçebiliyor. Öğrenimin önemli olmadığını düşünen bir bireyseniz eğer şunu söylemek isterim ki kendini tanıyan düşünebilen bir insanım. Ancak gelin görün ki insanlarla tanışma aşamasında yaptığım sakarlıklar yüzünden hiç kimsenin saygı duyduğu bir insan değilim. Sözgelimi bir arkadaşla otururken duygudurumsal bozukluğu olan bir insan olduğum için şiir yazabiliyorum. Hiç arkadaşım kalmadı bu yüzden. Yemekte görgü kurallarini bilmem. Sürekli düşündüğüm için ki bu düşüncenin insanların sürekli beni eleştirmesi yüzünden oluşmaya başladığını anladım nerede nasil davranacagimi bilmiyorum. Öğrenim seviyesi yüksek bir insan olduğum için dunning Kruger sendromuna da sahip olmadığım için ortamı kendime uydurabilecek yapım yok. Ne yapıyorum biliyor musunuz herkesi kendimden uzaklaştırıyorum. Bipolar olduğum için bunu bir kendini baltalama isteği olarak görüyorum. Bana uygun ortamlar ancak oyun parkları olabilir diye düşünüyorum.
Aranızda muhakkak beni kırmadan bana motivasyon verecek insanlar vardır. Yazsınlar memnun olur zevkle okurum.
Bir soru cümlesi peşinen cevap veriyorum değil. Erdoğan hırslı bir insan. Böyle insanlar kendi içlerinde bulamadığı huzuru başkalarına laf sokarak seçimde yenerek ya da en basitiyle okeyde hırs yaparak çıkarır. Bir meditasyon müziği açıp Russell okuduğunu düşünmüyorum. iyi bir siyasetçi ama halkına huzur vermeyen bir siyasetçi. Ruhen doymuş olsaydı belki bir şair olurdu. Bilmiyorum. Çünkü ezilmişlerin sesi olmayı veya öyle görünmeyi seviyor.
Galatasaray ve fenerbahçe taraftarlarının sürekli üçüncü büyük diye bahsettiği gerçekten de şu anda üçüncü büyük konumunda olan Beşiktaş'ımızın kısa sürede tek büyük olacağını vurgulayan slogan.
Futbolda kulüplerin şahıslara bağımlı olmasını istemem. Oturmuş bir sisteme ihtiyacımız var. Bir futbol kulübü taraftar yönetim ve teknik heyet (futbolcuları da bu kategoriye dahil ediyorum) gibi denklemlerden oluşur. Bu üç sac ayağını iyi bir şekilde dengeleyen her kulüp başarıya önünde sonunda ulaşacaktır.
Türkiye de işin en zor kısmı ekonomik yapıdır. Ekonomik yapıyı bozan en önemli faktör taraftarın bilinçsizce hareket etmesi ve kısa vadeli başarıyla mutlu olmasıdır. Kulüplerin bu tuzaktan kurtulması için taraftarın enerjisini boşaltacak uzun vadeli planlari hedeflemesi gerekmektedir. Genç oyuncular oyuna girer, yönetim ve teknik heyet iletişim dersi alır vs. Bunlar taraftarı oyalama taktiği olduğu gibi gelecegi kurma hamleleridir. Bunun için birçok donanımlı ekipten oluşan sağlam eleman kadrosuna ihtiyaç vardır. Psikologlar vb. Onlarca eleman.
Ancak Türkiye lidere bağımlı bir ülkedir. Burada ortaya bir yem atmak bir kahraman çıkarmak gerekir. Bu kahraman taraftarı takımla butunlestirmek için gereklidir. Fakat ne gs nin Hagi veya terim e ne de fb nin aziz yıldırım veya Alex e bağımlıligi gibi bir bağımlılık yaratılması gerekmez. Takımın başarısının her şeyden önemli olduğu vurgulanması ve ekonomik istikrarın da her şeyin üzerinde olduğu belirtilmelidir.
Yönetimsel sorunları astiginizda önünüzde takım içi dengeler sorunu belirir. Burada önemli olan adalet ve iletisimdir. Bunu da en iyi sergen Yalçın yapıyor. Takımdaki toksik tiplerin ayiklanmasi ne kadar iyi olurlarsa olsunlar gerekirse kadro dışı birakilmalari gerekir. Adem ljaic örneğinde olduğu gibi.
Beşiktaş her yönüyle tek büyük olmaya doğru emin adımlarla ilerliyor. Ama ilginç bir şekilde bizim galaksi kadar büyük kulüplerimiz gibi böyle bir söylemde de bulunmuyor son zamanlarda. Bunun da iyi bir strateji olduğunu düşünüyorum.
Sevgili beşiktaşli kardeşlerim. Bu sözler size.
Futbol günümüzde daha çok bir taktik oyunudur ve siz de bu oyunun bir parçasısiniz. Lütfen daha saygılı olun. Lütfen Beşiktasli birer dünya insanı olun. Beşiktaşli kimliğinizi en iyi şekilde temsil edin. Çok seviyorsunuz biliyorum ama çok sevmek iyi değildir. Bizler taraftarız ötesi değil. Yönetim ve teknik heyetin kararlarını sorgulayın ama kararların arkasında yatan nedenleri de araştırın. Bizim felsefemiz herkesin kardeş olduğunu hatırlaması. Böyle deyin mesela, kardeş yaptık deyince kaba oluyor. Hepinizi sevgiyle kucaklıyorum.
Kapitalist üst yapı ve üretim araçlarının oluşturduğu yeni toplumu kavrayamamanin sonucudur. Marx toplumu din kurumundan kurtarmak isterken yeni bir din kurmuştur. Kaba Marxist olarak tanimlayabildigimiz aslında Marxist bile olmayan bu dinin mensupları elbette yeni toplumda yeri olmayan insanlardı. Gelişime kapalı herkes gibi bunlar da marxizmi din haline dönüştürüp aklını kullanmaktan uzaklasacakti. Kapitalist hegemonya bu kitleyi bazen faşistlere karşı kullanacak ya da tam tersini yapacaktı. Bu iki sürü ya da günümüzdeki izdusumuyle aşırı solcular ve aşırı sağcılar gerektiğinde birbirini dengekeyecekti. Marx bu anlamda kapitalistlere yardım ve yataklık etmiş bile olabilir. Taksim meydanında asilmalidir. *
Peki tüm bu süreçten nasıl çıkacağız. Çığ metaforu teorisiyle. Bu teori de şahsımın teorisidir. Lafın hepsi ahmaklara söylenir.
Sadece kendi hayallerin. Başkalarının dayatmadigi. Başkalarının kötülüğünü istemediğin hayallerini yazmanı istiyorum buraya.
Ben zayıf bir insan olmak isterdim. Zayıf ama güçlü. Güçlü olmama sebep zayıflığım. Stephen hawking gibi. Zayıfım ama beni güçlü kılan çok güçlü arkadaşlarım var. Bu isteğin sebebini merak ediyorum. Belki de sırf bu yüzden hiçbir neden yokken ağlıyorum bilemem.
Bilgelik dünyanın sizi kandırmasına izin vermemektir. Tabii ki bu katı bir suphecilik değildir. Kandirilmayan insanın mutlu olabileceğini ve sonunda bu iki kavram arasında pozitif bir korelasyon olduğunu düşünüyorum.
Zannedildigi gibi bir ülkenin diğerine olan bağımlılığı değildir. Siyasi bağımlılık tıpkı uyuşturucu bağımlılığı gibi bir bağımlılıktir. bir düşünceye bir partiye bir lidere tapinma halidir. Ama bu bilinçli bir seçim değildir. Hepimizin zaafları vardır ve bunun sonucunda bir yıkım yaşarız. Yikimdan sonra bagimliligimizi sorgulamaya başlarız. Siyasiler de narsisist bir arkadaş gibi bizi kendilerine bağımlı yaparlar. Kaşıkla verip kepçeyle alırlar. Az sayıda zeki insan bağımlı insanları uyarır fakat onların susturulmasi madde kullanan bir bireyin madde kullanımına son ver diyen içindeki sesin susturulmasi gibi bir şeydir. Zeitgeist her şeydir. Vaktinden önce öten horoz ölür.
Bu terim bana aittir ya da daha önce düşünülmüştür bilmiyorum. Çünkü basit.
Sadece kendileri için çalışıyorlar. Normal olan da bu. Fakirler ise toplumu düzeltmeye çalışıyorlar. Harekete geçmiyorlar. Laf sadece laftır. Aksiyon adamı olmak yazgının dışına çıkmak senin elinde. Nietzche dans eden bir yıldız doğurabilmek için der içinizde uzlaşmayan bir yan olmalıdır. Fakirler bu açıdan şanslı. içimizde uzlaşmayan bir yan var.
Irkçılık tartışmalarına yeni bir boyut kazandiriyorum. Bazıları reddit falan diyor pek anlamam reddit ten Red kitten falan. Bunları öne sürerek bazı kimselerin Amerikalı gibi davranarak ırkçıilk yaptığını söylüyor Reddit te.
Türk olduğu için ırkçı olamayan kimselerin ne cevap vereceğini dört gözle beklediğim sorunsaldır.
Para ve arkadaş olmayınca hiçbir işe yaramayan sabahtır efenim. Covid de tuz biber oldu. Gerçi para olmaması bizim suçumuz. Antalya herkesi beslerdi son bir sene hariç.
